Efekty drukowania farbami metalicznymi w technice offsetowej nie są tak doskonałe jak w przypadku fleksografii lub wklęsłodruku. Powodem jest specyficzna budowa pigmentów i brak możliwości ich przenoszenia w odpowiednio dużej ilości na podłoże.
Podczas uszlachetniania druków może pojawić się problem z niedostateczną przyczepnością kolejno nakładanych warstw lakierów lub folii. Jego przyczyną mogą być przylegające do powierzchni cząstek pigmentu stabilizatory i środki poślizgowe. Dlatego też zaleca się przeprowadzenie praktycznych testów.
Większość problemów powstających podczas drukowania farbami metalicznymi wynika ze specyfiki stosowanych do ich produkcji pigmentów. Są one bowiem szczególnie wrażliwe na wilgoć i wykazują skłonność do oksydowania.
Niepożądana oksydacja pigmentów powoduje przebarwianie i obniżenie ich połysku metalicznego. Mogą ją powodować następujące czynniki:
– niewłaściwa wartość pH roztworu zwilżającego (nie powinna być ona niższa niż 5,5; ponieważ kwaśny roztwór wchodzi w reakcję z pigmentami i powoduje ich oksydację);
– nadmierna ilość roztworu zwilżającego (podawanie środka powinno być tak minimalne, jak to tylko możliwe. Zapobiega się w ten sposób nadmiernemu emulgowaniu farby i problemom związanym z opóźnionym wysychaniem druków. Korzystne jest także stosowanie techniki offsetu bezwodnego, która pozwala na większe nadawanie farby, zapewnia lepszy efekt połysku metalicznego i uniknięcie problemów związanych z roztworem zwilżającym);
– przechowywanie zadrukowanych arkuszy w wilgotnym miejscu;
– wykładanie zadrukowanych arkuszy w zbyt wysokie stosy (proces utrwalania się farb metalicznych powoduje wytwarzanie się ciepła. Korzystne jest w tym wypadku również wietrzenie stosów);
– niewłaściwy gatunek kleju (podczas dalszej obróbki należy unikać stosowania klejów o kwaśnym odczynie).
Czasem zdarza się, że nadrukowana warstwa farby metalicznej nie wykazuje odpowiedniej odporności na ścieranie. Może to być spowodowane naniesieniem na arkusz zbyt cienkiej jej warstwy lub zbyt szybkim wsiąkaniem jej składników w podłoże.
W przypadku farb dwuskładnikowych przyczyną niedostatecznej odporności na ścieranie może być zmieszanie składników w niewłaściwej proporcji i zawartość zbyt dużej ilości pigmentu w stosunku do spoiwa.
W celu uzyskania najlepszych efektów metalicznych farbami tego typu nie powinno się drukować na ostatnim zespole maszyny, szczególnie jeśli są to duże powierzchnie aplowe. Najlepiej jest stosować je na początku drukowania, ponieważ w trakcie przechodzenia arkusza przez kolejne zespoły warstwa farby zostanie wygładzona przez obciągi gumowe. Wpływa to korzystnie na ostateczny efekt połysku i krycia powierzchni papieru.
Do drukowania farbami metalicznymi zaleca się stosowanie twardych obciągów z twardymi podkładami, aby zapewnić dostateczne przenoszenie pigmentów metalicznych.
Lakiery metaliczne
Lakierowanie podłoży zadrukowanych farbami metalicznymi powoduje obniżenie efektu połysku. Jeśli jest to jednak konieczne, należy stosować raczej lakiery dyspersyjne niż olejowe.
Zdecydowanie najlepsze efekty połysku metalicznego uzyskuje się przez stosowanie farb srebrnych i złotych dyspersyjnych.
Dyspersyjne lakiery metaliczne stwarzają nowe możliwości zdobienia druków w technice offsetowej arkuszowej, a ich połysk i efekt metaliczny są porównywalne z papierami metalizowanymi.
Lakiery te pod względem budowy spoiwa podobne są do lakierów dyspersyjnych i posiadają zbliżoną charakterystykę użytkowo-techniczną. Podczas procesu schnięcia, dzięki specjalnej tolerancji pomiędzy spoiwem a pigmentem metalicznym, dochodzi do optymalnego, płasko-równoległego ułożenia pigmentu, co zapewnia efekt metalicznego połysku. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
