Kontynuacja przeglądu oferty firm papierniczych prezentowanej podczas targów drupa.
Mondi Uncoated Fine Paper Sales GmbH (Austria). Mondi podobnie jak inne koncerny papiernicze promował swoje nowe papiery do drukowania cyfrowego poprzez ich zadrukowywanie na własnym stoisku. Na stoisku był zainstalowany wysokowydajny system drukowania natryskowego (inkjet) Océ ColorStrem 3500 z systemem wykrawania Hunkeler, a zadrukowywano papier DNS high-speed inkjet. Papier ten można uznać za stosunkowo nowy, bo roczny produkt Mondi. Jest to papier niepowlekany wyprodukowany w zakładzie Papierfabrik Neusiedler AG w Austrii. Produkowany jest w zakresie gramatur od 60 g/m2 do 300 g/m2 i przeznaczony do drukowania z prędkością do 200 m/min. Nazwa DNS to skrót od „Digital Needs Specialists”, co można przetłumaczyć na polski jako „Cyfra potrzebuje specjalistów”. Pod tym skrótem ukryte jest całe portfolio papierów do drukowania cyfrowego. Większość z nich została opracowana we współpracy z firmą HP. Do stosunkowo nowych papierów do drukowania cyfrowego (około roku na rynku) można zaliczyć: DNS indigo, Copy Color indigo, DNS performance, Bio Top 3next (3 = drukowanie cyfrowe + preprint + offset). Papiery te są przeznaczone do drukowania cyfrowego lub hybrydowego, tj. kombinacji drukowania cyfrowego i offsetowego. Pokazywano także papiery Nautilus i Maestro Print. Pierwszy z nich to papier do kopiowania w całości albo w 30 proc. z recyklingu (bielenie PFC lub/i TCL). Drugi to wysokojakościowy papier offsetowy o zakresie gramatur od 70 g/m2 do 300 g/m2. Wymienione papiery „pracowały” na drupie u wystawców. Papiery te posiadają certyfikaty FSC, PEFC i znak EU Ecolabel.
Neograph, a. s. Security Paper Mill Štěti (Czechy). Powstała w 1997 roku prywatna fabryka papierów zabezpieczonych na terenie znanego od lat kombinatu celulozowo-papierniczego w Štěti, który należał w ostatnich latach do różnych koncernów papierniczych. Fabryka mająca maszyny płaskositowe produkuje praktycznie cały asortyment papierów zabezpieczonych możliwy do wykonania na tego typu maszynach. Produkowanych jest ponad 800 rodzajów papierów, z których tylko część była wystawiana na drupie 2012. Papiernia ma także niewielką drukarnię oraz wytwórnię hologramów tłoczonych na różnych foliach (tzw. hologramów odbiciowych) samoprzylepnych. Była ona obecna także na targach drupa 2008, ale jakoś umknęła uwadze autora. Neograph jest certyfikowanym dostawcą dla takich wytwórni papierów wartościowych jak Giesecke & Devrient (Niemcy) oraz Tullis Russel (Wielka Brytania). Produkcja Neographu jest w 80 proc. eksportowana do 70 krajów. Produkowane są takie papiery jak: papiery do produkcji paszportów, ID card, praw jazdy, akcyzy, znaczków (w tym i samoprzylepne), biletów, czeków, voucherów i innych celów, gdzie wymagane są papiery o różnym stopniu zabezpieczenia. Papiery produkowane przez Neograph a.s. są poszukiwane w małych ilościach przez naszych drukarzy, lecz trudno je kupić na naszym rynku; mam tu na myśli m.in. papiery ze znakiem wodnym wg swojego wzoru oraz papiery znaczkowe z klejem.
Ricoh Europe PLC (Wielka Brytania) prezentował nową serię papierów Pro – Graphic opracowaną specjalnie do drukowania w cyfrowych maszynach serii Ricoh PRO. Są to papiery powlekane produkowane w gramaturach od 90 g/m2 do 300 g/m2, w formatach SRA3, A3 i A4, zapewniają wysoką jakość kolorowych druków i są produkowane o powierzchni silk oraz z połyskiem. Planowany jest też papier z recyklingu. Papiery te są dystrybuowane przez Igepę w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Belgii i Holandii. Są one certyfikowane w systemie FSC i PEFC.
Sappi Fine Paper Europe (Belgia). Firma Sappi Fine Paper Europe w ramach Print City propagowała swój stosunkowo nowy projekt pod nazwą Houston. Jest to internetowa platforma wiedzy stworzona jako narzędzie wsparcia dla profesjonalistów działających w branżach papierniczej i poligraficznej. Stanowi też kompendium wiedzy o papierach, technikach drukowania oraz tematach związanych z przetwórstwem druków. Mimo iż papiery Sappi były obecne na kilku stoiskach, nie zanotowano żadnej nowości specjalnie przygotowanej na drupę. Był co prawda prezentowany na stois-ku HP stosunkowo nowy (roczny) powlekany papier Jaz przeznaczony do kolorowego zwojowego przemysłowego drukowania natryskowego (inkjet) z dużymi prędkościami. Jest on produkowany w wersji satin lub silk w gramaturach 90 g/m2, 115 g/m2, 130 g/m2 i 150 g/m2. Pozostałe papiery to klasyka.
Scheufelen GmbH + Co. KG, Papierfabrik (Niemcy). Scheufelen przedstawiał swoje już znane sztandarowe produkty – papiery powlekane takie jak: haven 42 o wysokiej białości oraz tzw. papier powlekany „premium” phoenixmotion oraz standardowy papier powlekany bvs. Nowością jest certyfikowanie tego ostatniego do drukowania cyfrowego na maszynach HP Indigo stosujących ciekły toner (HP ElectroInk). Certyfikat uzyskały papiery bvs z połyskiem i bvs matowy dla gramatur z zakresu 100-300 g/m2.
Koncern Stora Enso Oyj promował nową generację swego cyfrowego systemu Stora Enso Gallop 2 (pierwsza generacja miała premierę na drupie 2008). System ten został opracowany wspólnie z firmą Xerox i był prezentowany na jej stoisku. Jest to cyfrowy system produkcji opakowań składanych oparty na maszynie cyfrowej Xerox iGen4 110. Pozwala on przetwarzać arkusze o formacie 364x660; to obecnie największy format zadrukowywany w systemie cyfrowym produkującym pudełka składane. Na tekturze Ensocoat 300 g/m2 drukowano cyfrowo opakowania (a w zasadzie wykroje pudełek składanych) przeznaczone do pakowania leków. Po zadrukowaniu druk jest powlekany, lakierowany, wytłaczane są napisy alfabetem Braille`a i następnie wykrawany. Do drukowania stosowana jest analogowa tektura Ensocoat –to kolejny przykład zastosowania „zwykłego” papieru do produkcji cyfrowej.
Na zorganizowanej w czasie trwania targów konferencji prasowej koncern Stora Enso promował nową generację cyfrowego systemu Stora Enso Gallop 2 oraz nowy system oparty na HP Indigo 30000 Digital Press. Maszyna ta umożliwia zadrukowywanie w systemie ciekłej elektrofotografii tektur w formacie 750x530 mm (B2) – do grubości 600 µm. Jest to maszyna 7-kolorowa z możliwością nanoszenia primera inline na zadrukowywane podłoże. Prędkość maszyny w zależności od systemu wynosi od 3450 (w trybie standardowym CMYK) do 4600 ark./min (w trybie podwyższonej produktywności Enhanced Productivity Mode). System ten nosi nazwę Stora Enso Lakka i będzie gotowy latem 2013 roku.
Promowano także tekturę graficzną (liner) MediaCard dwukrotnie jedno- lub dwustronnie powlekaną typu SL o matowej powierzchni, której produkcję rozpoczęto w połowie lutego 2012 roku. Tektury jednostronnie powlekane są produkowane w gramaturach 120-300 g/m2, zaś dwustronnie powlekana w gramaturach 250 i 300 g/m2. Tektura dedykowana jest na rynek graficzny i opakowaniowy – tam szczególnie istotny jest aspekt wizualny wydrukowanego obrazu. Na życzenie jest także dostępna z certyfikatem FSC i PEFC. Produkty papierowe produkowane w koncernie Stora Enso były wszechobecne na drupie (używało ich 16 wystawców), ale nie było wśród nich nowości specjalnie opracowanej na tę okazję.
Tecco GmbH (Niemcy). Firma jest producentem i przetwórcą papierów do drukowania cyfrowego. Bazuje na przetwórstwie papieru offsetowego. Jej produkty polecane są przez takie firmy produkujące maszyny cyfrowe jak: Fuji, Epson, EFI itp. Wystawiano m.in. papiery EFI Inkjet & Laser Paper (opracowane wspólnie z firmą Efi), Tecco: Paper Laser o gramaturze od 70 g/m2 do 300 g/m2 i powierzchni od matowej poprzez silk do połysku; papier ten jest przeznaczony do kolorowego drukowania laserowego – praktycznie wszystkich produktów drukowanych od zdjęć do plakatów (banerów). Kolejny papier to Tecco: DryLab przeznaczony do drukowania kolorowym drukiem natryskowym (inkjet) barwnych fotografii. Wszystkie te papiery są produkowane od niedawna.
UPM – Kymmene Corporation (Finlandia) prezentował, podobnie jak inne koncerny papiernicze, nie tylko papier. Czołowym eksponatem była nowa aplikacja UPM ColorCTRL, służąca do zarządzania przepływem prac, na którą składają się techniczna wiedza UPM, workflow Dalim Software i technologia ColorSever stworzona przez GMG na bazie zoptymalizowanych profili papierów.
Z papierów zaś było kilka nowości i nowych jakości. Prezentowano nową jakość wprowadzonego na rynek w 2010 roku papieru UPM Digi Color jet przeznaczonego do przemysłowego drukowania natryskowego, tym razem ze specjalną obróbką powierzchni, która polepsza jakość odbitki (powiększony gamut barw) i zwiększa szybkość drukowania. Papier ten o gramaturze
90 g/m2 jest przeznaczony do dwustronnego drukowania w większości maszyn inkjet druków reklamowych, tzw. direct mailing, przy użyciu barwnikowych atramentów.
Przedstawiono także odchudzone papiery UPM Eco X H, które są papierami SC B przeznaczonymi do drukowania kolorowych katalogów i czasopism techniką offsetu zwojowego typu HSWO. Zamiast dotychczasowych 40 g/m2 prezentowano papiery o gramaturze 36 i 38 g/m2.
Oba powyższe papiery są produkowane z atestami FSC i PEFC oraz ze znakiem EU Ecolabel.
Promowano także papiery recyklingowe do kopiowania i prac biurowych pod nazwami UPM Office Recycled = 100% i UPM Office Recycled plus. Oba z odbarwianej poużytkowej konsumenckiej makulatury, charakteryzujące się wysoką białością, dobrym przezroczem, wysokim wolumenem i sztywnością, mające dobrą drukowność przy zastosowaniu drukowania inkjet. Za ciekawostkę można uznać udział egipskiego koncernu opakowaniowego (produkcja tektur oraz opakowań drukowanych) Gammapack z ofertą: tektur falistych 3- i 5-warstwowych z falą B, wielowarstwowych tektur do produkcji pudełek składanych oraz wielowarstwowych tektur makulaturowych różnego przeznaczenia. Firma ta występowała także na drupie 2008 i widać musiała osiągnąć niezłe wyniki, gdyż pojawiła się i w tym roku. Jest to firma współpracująca ze Szwajcarami i pracująca według technologii opracowanych głównie przez nich. Wystawiane produkty wyglądają bardzo przyzwoicie.
Produkty zupełnie „z innej bajki” oferował chiński koncern Beijing Founder Electronic Co., Ltd. z Pekinu. Były prezentowane wszelkiego rodzaju elektroniczne zabezpieczenia dokumentów (wydruków na papierze) i systemów, w tym bardzo interesująca technologia cyfrowego znaku wodnego (Digital Watermark Technology). Oczywiście do jego detekcji konieczny jest odpowiedni program.
Podsumowując tę trochę zbyt długą relację należy stwierdzić, że na drupie 2012:
n widoczne było coraz większe zastosowanie wszelkiego rodzaju drukowania cyfrowego do produkcji opakowań i materiałów opakowaniowych oraz innych produktów poligraficznych, które wymaga stosowania do tej produkcji zwykłego (analogowego) papieru, a nie papieru specjalnie produkowanego do maszyn cyfrowych;
n nastąpiło zintegrowanie w jednej maszynie (co prawda to raczej fabryka niż maszyna) całości operacji związanych z produkcją książek, czasopism oraz etykiet i pudełek składanych;
n zastosowano do produkcji poligraficznej hybrydowe maszyny drukujące analogowo-cyfrowe;
n zastosowano bardzo wyrafinowane metody zdobienia etykiet i materiałów opakowaniowych oraz okładek;
n przedstawiono zintegrowane systemy służące do obróbki po druku, pracujące w linii z maszynami drukującymi.
Analizując przedstawioną ofertę papierów można stwierdzić występowanie następujących trendów w ich produkcji:
n ciągłe obniżanie gramatur produkowanych wyrobów papierowych;
n jeszcze szersze zastosowanie mas z recyklingu (nawet z mas otrzymanych z przerobu druków cyfrowych);
n stosowanie mas celulozowych bielonych metodą ECF lub/i TCF oraz mas makulaturowych bielonych metodą PCF;
n certyfikacja produkowanych papierów wg standardu FSC i PEFC;
n certyfikacja papierów na znak EU Eco-label;
n stosowanie (gdzie to możliwe) do drukowania cyfrowego papierów analogowych masowej produkcji (offsetowych lub/i powlekanych). Jest to powrót do filozofii pierwszych lat stosowania technologii drukowania cyfrowego – wtedy nikt przy zdrowych zmysłach nie myślał o produkcji specjalnego papieru do drukowania cyfrowego; papiery będące na rynku podlegały atestacji i uzyskiwały możliwość stosowania do drukowania cyfrowego w postaci tzw. skryptów, które wprowadzało się do pamięci maszyny i lepiej lub gorzej wszystko działało i drukowało (notabene autor nadzoruje próby w dwóch dużych warszawskich drukarniach cyfrowych zastosowania do produkcji drzewnych papierów drukowych – wyniki są bardzo obiecujące);
n stosowanie do drukowania cyfrowego papierów analogowych po ich obróbce powierzchniowej wykonanej najczęściej przez powlekanie (w papierni lub bezpośrednio przed drukowaniem);
n produkcja papierów (analogowych) „wielozadaniowych” przeznaczonych do drukowania cyfrowego i analogowego, czyli do drukowania hybrydowego (np. drukowanie cyfrowe + preprint + offset lub drukowanie cyfrowe + drukowanie analogowe – offsetowe);
n opracowywanie przez producentów papieru wspólnie z producentami maszyn cyfrowych specjalnych systemów produkcyjnych do zadrukowywania i przetwarzania ich papierów i tektur, które najczęściej po zadrukowaniu są powlekane specjalnymi „lakierami” uodparniającymi je na ścieranie.
Tegoroczna drupa – w przeciwieństwie do oferowanej technologii drukowania – nie wykazała rewolucyjnego przełomu w technologii produkcji papieru, która mogłaby się objawić jego nową generacją lub jakością wyższą od obecnie oferowanej.
