Profesor Steven Abbott, dyrektor techniczny i ds. badań firmy MacDermid Autotype Limited, jest postacią dobrze znaną w branży sitodruku. Niezmiennie podchodzi do sitodruku jak do dyscypliny naukowej, a nie czarnej magii. W przeszłości jego poglądy wzbudziły pewne kontrowersje i zapoczątkowały ożywioną debatę. W artykule tym przedstawiono pokrótce jego przekonania.
Przepis na druk wysokiej rozdzielczości
Ponieważ wielu z Was staje wobec wyzwania, jakie stanowi druk 50 µm (2 mm) i mniej, chciałbym przedstawić tutaj moją receptę na sukces w tej dziedzinie. No, może niezupełnie – chodzi raczej o przepis, który da Wam największe szanse na sukces. Tych, którzy go nie zastosują, nieuchronnie czeka niepowodzenie. Bardzo się cieszę, że mogę udzielić tych kilku rad, lecz przestrzegam, że ich ignorowanie skazuje na przegraną. Uczyłem się na własnych błędach, kiedy parę lat temu wraz z kolegami wyruszyłem w pełną przygód podróż, jak można nazwać nasz „projekt 50 µm”. Dzięki niemu opracowaliśmy poniższą receptę, która nas do tej pory nie zawiodła. Uzasadnienie każdego jej elementu opisałem obszernie w innych moich artykułach. Poniżej zamieszczam ich krótkie podsumowanie przeznaczone do szybkiej lektury. Jeżeli ktoś chciałby dowiedzieć się więcej na temat poruszonych tu zagadnień, może się ze mną skontaktować w MacDermid Autotype. Z przyjemnością wyślę mu pocztą elektroniczną kopię artykułu lub artykułów dotyczących interesujących go problemów.
Najważniejsza jest finezyjność
Używaj siatek o jak najmniejszej średnicy włókien ze stali nierdzewnej. Wspaniale nam się pracowało z siatką 16 µm, a słyszeliśmy o szczęśliwych drukarzach, którym udało się zdobyć siatki 13 µm. Dlaczego? Ponieważ siatki PET o dużej gęstości lub siatki na bazie ciekłych kryształów stają się przeszkodą w tego typu zastosowaniach.
Czarny najlepszy
Używaj siatek z poczernionej stali nierdzewnej, co zapewni optymalne naświetlenie bez negatywnego wpływu na rozdzielczość z powodu rozproszenia. Trudno jest je dostać, ale wysiłek naprawdę się opłaca. Dlaczego? Ponieważ profil szablonu powinien być czysty, a odbicia od siatki powodują straty rozdzielczości i ostrości.
Małe jest piękne
Użyj szablonu o niskiej wartości Rz, czyli bardzo płaskiego, z cienką warstwą emulsji na tkaninie (niskie EOM) – typu Capillex CX Autotype lub emulsji wielowarstwowej „mokre na suche” (jeżeli masz czas i cierpliwość). Dlaczego? Ponieważ, jak to zaobserwowaliśmy wiele razy, wysoka wartość Rz daje pofalowane brzegi, a gruba warstwa emulsji na siatce (EOM) sprawia liczne problemy takie jak postrzępione negatywne brzegi i większe rozmycie Jeżeli nie wiecie, co to jest Rz i EOM, możecie darować sobie dalsze czytanie tej recepty.
Przede wszystkim czystość!
Korzystaj ze strefy czystej typu clean room lub pomieszczenia o kontrolowanej czystości. Dlaczego? Ponieważ nawet najmniejszy kurz negatywnie wpłynie na jakość Twojego szablonu i druku.
Dbaj o rakiel!
Znajdź godne zaufania źródło dostaw rakli (od średnich do twardych), o doskonale ściętym i czystym profilu. Dlaczego? Ponieważ, jeżeli użyjesz innych, wówczas instalacji będzie brakowało precyzji i Twoje wysiłki spełzną na niczym.
Delikatnie…
Nastaw maszynę na odległość poza minimalnym kontaktem, z minimalnym dociskiem rakla. Dlaczego? Ponieważ jeżeli używasz delikatnej siatki i doskonałego rakla, każde inne ustawienie wskazywałoby na to, że nie jesteś na dobrej drodze.
Wskazówki dla dostawcy farb
Nalegaj, aby dostawca farb dostarczył Ci farbę typu wysoka-niska-wysoka lepkość z możliwością szybkiego powrotu do pierwotnej lepkości – o właściwościach jak najbardziej zbliżonych do farb, których używa się powszechnie przy druku cyfrowym na podłożu ceramicznym. Dlaczego? Ponieważ potrzebujesz farby o dużej lepkości początkowej, która szybko zmienia lepkość na małą (aby ułatwić wypełnianie i zgarnianie raklem), pozostaje w stanie niskiej lepkości podczas cięcia, kiedy sito wynurza się z farby (tak, aby stawiany opór był jak najmniejszy), po czym szybko przechodzi ponownie do stanu wysokiej lepkości, pozwalając na uniknięcie rozmycia i strat w rozdzielczości. Klasyczne farby sitodrukowe na bazie polimerów reagują zbyt wolno.
Wszystko zależy od rozmycia
Kontroluj rozmycie dzięki: a) farbie szybko odzyskującej pierwotną lepkość, b) kontroli nad statycznym kątem kontaktu (stosunkowo dużym) farby z podłożem i c) możliwie jak najszybszej polimeryzacji (UV, parowanie rozpuszczalników, wchłanianie rozpuszczalników). Dlaczego? Wiedza o rozmyciu zawarta jest w jednym z moich artykułów, a jeden z dostępnych programów do modelowania procesu pozwala na potwierdzenie, że to są właśnie tajemnice sukcesu. Jeżeli nie możesz zmniejszyć rozmycia, zredukuj szerokość linii na filmie pozytywowym o wartość zaobserwowanego rozmycia. Dlaczego? Ponieważ nie ma innego wyjścia!
Obszerniejsze informacje na temat powyższych wskazówek można otrzymać, kontaktując się z prof. Stevenem Abbottem poprzez stronę internetową MacDermid Autotype: www.macdermid-autotype.com
Materiał dostarczony przez firmę MacDermid Autotype
