Ponieważ farba jest podstawą każdego druku, to właściwości farb muszą być dostosowane do wymagań stawianych przez technikę drukowania offsetowego, tak aby zapewnić ich właściwe przenoszenie poprzez formę drukową na podłoże.
Spoiwa
Spoiwa są środkami wiążącymi w farbie. Ich znaczenie jest bardzo istotne, ponieważ mają za zadanie:
– dokładne zwilżanie i otaczanie ziaren pigmentów w celu ich stabilizacji,
– zapewnienie właściwych cech reologicznych farby i zdolności jej przenoszenia w maszynie,
– zapobieganie pyleniu farby w trakcie drukowania,
– zapewnienie odpowiedniej charakterystyki schnięcia i wiązania warstwy farby z podłożem drukowym,
– zapewnienie właściwości odpornościowych utrwalonej warstwy farby i gotowych druków takich jak:
• odporność na ścieranie i zadrapania,
• połysk,
• odporność na wodę i wpływy
• warunków atmosferycznych,
• elastyczność warstewki farby,
• odporność na żółknięcie,
• podatność i odporność na zgrzewanie na gorąco,
• możliwość kaszerowania folią.
Stosowane w farbach arkuszowych spoiwa składają się z różnego rodzaju żywic i rozpuszczalników.
Główne rodzaje żywic, które stosuje się do wyrobu farb, to:
– żywice kalafoniowe (pozyskiwane bezpośrednio z żywych drzew iglastych, np. piniowych lub korzeni obumarłych roślin, powstające jako produkt uboczny produkcji papieru i inne),
– żywice węglowodorowe (polimery otrzymywane z ropy naftowej, ze smoły węgla kamiennego i terpentyny, jako substytuty żywic kalafoniowych),
– żywice alkidowe (produkowane z modyfikowanych olejów roślinnych, np. lnianych i sojowych. Wspomagają one mechanizm utrwalania się farb, wymagają stosowania mniejszej ilości suszek, a także zapewniają bardzo dobrą odporność na ścieranie i wysoki połysk utrwalonej warstwy farby).
Rozpuszczalnikami stosowanymi w spoiwach farb arkuszowych offsetowych są najczęściej:
– oleje mineralne (pozyskiwane przez destylację ropy naftowej lub z węgla brunatnego. W zależności od techniki drukowania muszą one posiadać określony zakres wrzenia. Do farb arkuszowych powinny być stosowane oleje o zakresie wrzenia 260-290°C lub 280-310°C. Jest to ważne dla przebiegu procesu wsiąkania farb w podłoże, ponieważ oleje mineralne nie utrwalają się oksydacyjnie);
– oleje roślinne (głównie estry glicerynowe i trójglicerydy kwasów tłuszczowych. Różnią się one liczbą prostych atomów węgla, długością i liczbą wiązań podwójnych. Od liczby wiązań tego typu zależy potencjał schnięcia oksydacyjnego oleju. Najważniejsze oleje wykorzystywane w produkcji to lniany i sojowy, rzadziej drzewny i kokosowy).
W ostatnich latach często stosuje się podział gotowych farb na tzw. konwencjonalne zawierające oleje mineralne i ekologiczne, gdzie ich udział zastępowany jest olejami roślinnymi.
Większość właściwości i odporności gotowych farb offsetowych uzyskuje się przez staranne dobranie najważniejszych składników – pigmentów i spoiw, a także dopasowanie ich do siebie. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
