Ponieważ farba jest podstawą każdego druku, to właściwości farb muszą być dostosowane do wymagań stawianych przez technikę drukowania offsetowego, tak aby zapewnić ich właściwe przenoszenie poprzez formę drukową na podłoże.
Środki pomocnicze cd.
Kolejnym etapem produkcji jest przepuszczenie masy farbowej przez tzw. trójwalcówkę, która składa się z trzech walców poruszających się z różną prędkością obrotową. W urządzeniu tym następuje przede wszystkim odpowietrzenie masy i połączenie jej z odpowiednimi środkami pomocniczymi. Zabieg ten jest szczególnie ważny przy farbach, które wysychają oksydacyjnie, ponieważ pęcherzyki powietrza zawarte w masie mogłyby wywoływać z czasem uruchomienie przedwczesnej reakcji schnięcia. W rezultacie w farbie mogłyby powstawać grudki, powodujące zabrudzenia w trakcie procesu drukowania.
Produkcja z mokrych past pigmentowych
W przeciwieństwie do poprzednio opisanej metody produkcji, pigmenty po wyprodukowaniu ich w reaktorach nie są poddawane procesowi suszenia, lecz stosowane w postaci mokrej pasty, której zawartość w 50-80 proc. stanowi woda.
Do mokrej pasty pigmentowej dodaje się spoiwa i rozcieńczalniki, a następnie miesza się w specjalnych urządzeniach w celu dokładnego zwilżenia pigmentów. Bardzo intensywny proces ugniatania i mieszania powoduje błyskawiczną reakcję przemiany pasty z postaci płynnej w mazisto-olejową.
Ponieważ pasta zawiera dużą ilość wody, odlewa się ją, a pozostałe resztki zostają odparowane pod wpływem podciśnienia i wysokiej temperatury. W trakcie ucierania pigmentu ważna jest odpowiednia regulacja temperatury, którą dobiera się w zależności od wymaganego stopnia transparentności gotowych farb.
Tak przygotowana pasta zostaje następnie połączona z odpowiednimi środkami pomocniczymi w celu nadania gotowej farbie odpowiednich właściwości drukowych i użytkowych. Kolejna faza produkcji jest identyczna jak w przypadku wytwarzania farb z pigmentów sypkich, czyli zostaje ona przepuszczona przez trójwalcówki.
Zastosowanie takiej metody pozwala przede wszystkim na skrócenie czasu produkcji, ponieważ mokre pigmenty są wstępnie rozdrobnione i nie wykazują tendencji do zbrylania się. Po dodaniu spoiw nie wymagają tak dokładnego mieszania, jak to jest w przypadku pigmentów suchych. Eliminuje się w ten sposób etap długiego dyspergowania w disolwerach i ucierania pigmentów w młynach kulowych.
Stosowanie mokrych past pigmentowych pozwala na dużo dokładniejsze zwilżenie pigmentów przez spoiwo i rozdrobnienie, co powoduje, że gotowe farby wykazują lepsze właściwości w zakresie intensywności barwy, transparentności i połysku.
Mechanizmy utrwalania farb na podłożu
Jedną z najważniejszych cech farby powinno być jak najszybsze jej schnięcie na podłożu drukowym i tworzenie stabilnej mechanicznie, utrwalonej i nieklejącej się warstwy. Czas tworzenia suchej powłoki nie powinien być dłuższy niż kilka-kilkanaście godzin.
Utrwalanie farby jest procesem złożonym i można podzielić go na dwa etapy.
Najpierw następuje schnięcie fizyczne, czyli proces wsiąkania płynnych składników farby w podłoże, a następnie chemiczne utrwalanie warstwy przez polimeryzację pod wpływem tlenu z powietrza.
Przebieg procesu schnięcia farb jest uzależniony od ich składników recepturowych, ale także od rodzaju zastosowanego do druku podłoża i jego specyficznych właściwości w zakresie wsiąkliwości. Inaczej proces schnięcia przebiega na podłożach o wysokiej chłonności, a inaczej na podłożach, które takiej cechy nie wykazują.
Dlatego też bardzo ważny jest właściwy dobór farb, szczególnie przy zadruku podłoży trudnych i nietypowych. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
