Ponieważ farba jest podstawą każdego druku, to właściwości farb muszą być dostosowane do wymagań stawianych przez technikę drukowania offsetowego, tak aby zapewnić ich właściwe przenoszenie poprzez formę drukową na podłoże.
Farby do zadruku podłoży o niskiej wsiąkliwości lub niechłonnych cd.
Podczas drukowania na podłożach o niskiej chłonności lub niechłonnych należy przestrzegać następujących zaleceń:
– Wartość pH roztworu zwilżającego nie powinna być niższa niż 5, a jego podawanie minimalne. Korzystne jest drukowanie na maszynach z nawilżaniem alkoholowym, a do roztworu zwilżającego można stosować dodatek specjalnych płynnych suszek.
– Do farby nie należy dodawać żadnych środków pomocniczych; wyjątek stanowi specjalna suszka wspomagająca suszenie farby od środka w masie. Ponieważ farby do drukowania na podłożach o niskiej wsiąkliwości schną intensywnie przez utlenianie, należy unikać dłuższych postojów maszyny. W celu wspomożenia schnięcia oksydacyjnego należy zapewnić dopływ świeżego powietrza. W miarę możliwości unikać wilgoci i zimnego powietrza w hali maszyn. Jeśli przenoszenie farby jest niewielkie, należy zastosować z boku formy dodatkowe powierzchnie pobierające farbę.
– Podczas zadrukowywania folii istnieje niebezpieczeństwo sklejania się arkuszy w stosie, dlatego wykładanie powinno być możliwie płaskie. Wysokość stosu zależy od rodzaju stosowanej folii, nie powinna być jednak zbyt duża. Należy drukować możliwie najcieńszą warstwą farby, a druki dobrze jest napylać, używając proszków o odpowiedniej ziarnistości.
– Farby do drukowania na podłożach niechłonnych można stosować do druku na foliach acetatowych, papierach napylanych lub laminowanych aluminium, folii złotej, twardym PVC, papierach powlekanych metodą odlewu typu chromolux. Należy pamiętać, że nie wszystkie rodzaje folii nadają się do druku offsetowego. Należy zwrócić szczególną uwagę na wskazówki producenta folii, dotyczące zalecanych do druku farb. Istotna jest informacja o możliwości stosowania farb z zawartością olejów mineralnych. Niektóre rodzaje folii wymagają stosowania farb nieposiadających w swoim składzie recepturowym tego typu olejów.
– Problematyczne może być zadrukowywanie folii z miękkiego PVC. Zawarty w nich środek zmiękczający utrudnia bowiem proces zasychania farby. Ponadto po pewnym czasie może występować zjawisko ponownego zmiękczania zaschniętej już warstwy farby.
– Bardzo ważne jest właściwe napięcie powierzchniowe podłoża, które nie powinno być niższe niż 38 mN/m. Do szybkiego sprawdzania wartości napięcia stosuje się specjalne testery w formie pisaka.
Przed drukowaniem właściwego nakładu zaleca się zawsze przeprowadzenie próby w zakresie przyczepności warstwy farby do danego podłoża, prędkości wysychania oraz odporności na ścieranie i zadrapania.
Farby o niskim zapachu własnym do druku opakowań spożywczych i używek
Farby, które stosuje się do produkcji opakowań na produkty wrażliwe organoleptycznie, nie powinny wywierać negatywnego wpływu na smak i zapach produktu znajdującego się w ich wnętrzu. Dlatego do tego typu druków należy używać specjalnych farb o tzw. niskim zapachu własnym.
Od wszystkich druków opakowaniowych wymaga się na ogół bardzo dobrej odporności na ścieranie i obciążenia mechaniczne. Farby, które takie odporności zapewniają, wysychają jednak oksydacyjnie, a podczas procesu ich schnięcia tworzą się produkty rozpadowe, głównie w formie ketonów, aldehydów, kwasów węglowych, które są aktywne sensorycznie i zaburzają neutralność sensoryczną druków.
Dlatego też do drukowania opakowań produktów wrażliwych organoleptycznie należy używać wyłącznie farb, które schną poprzez wsiąkanie w podłoże i podczas ich utrwalania nie tworzą się żadne lotne związki rozpadu. Do produkcji tego typu farb stosuje się starannie dobrane surowce; szczególnie dotyczy to spoiw i rozpuszczalników. Oprócz tego farby nie mogą zawierać suszek.
Farby schnące przez wsiąkanie w podłoże nie gwarantują jednak, że utrwalona warstwa będzie odporna na ścieranie. Dlatego w celu zapewnienia drukom właściwych cech należy je koniecznie lakierować.
Do lakierowania nie wolno stosować lakierów olejowych, ponieważ ich mechanizm schnięcia jest identyczny jak standardowych farb i w procesie utrwalania tworzą się aktywne sensorycznie lotne produkty rozpadu.
Należy używać wyłącznie lakierów dyspersyjnych, które utrwalają się głównie przez wsiąkanie i odparowywanie wody, nie wpływając na właściwości organoleptyczne druków.
W ostatnich latach opracowano nowe serie farb o niższym zapachu własnym niż konwencjonalne, w których zastosowano jako spoiwa specjalnie dobrane żywice alkidowe.
Wykazują one właściwości schnięcia nie tylko przez wsiąkanie, ale również przez utlenianie, nie tworząc jednak przy tym bardzo intensywnych lotnych związków rozpadu, szczególnie aldehydów. Ich charakterystyka odporności na ścieranie jest znacznie lepsza niż typowych farb o niskim zapachu własnym, tak że można w niektórych przypadkach zrezygnować z konieczności lakierowania. Można je stosować do zadruku niektórych opakowań produktów wrażliwych organoleptycznie, w zależności jednak od ich specyfiki.
Istnieją również farby, które mają tak dobrane składniki recepturowe, że nie wydzielają podczas procesu schnięcia hexanalu. Nie powodują także marszczenia się i zwijania folii owijkowej stosowanej dodatkowo na opakowaniach, co wpływa negatywnie na wizualny efekt opakowania. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
