Ponieważ farba jest podstawą każdego druku, to właściwości farb muszą być dostosowane do wymagań stawianych przez technikę drukowania offsetowego, tak aby zapewnić ich właściwe przenoszenie poprzez formę drukową na podłoże.
Imitowanie efektu perłowego w druku arkuszowym jest możliwe przez przenoszenie na podłoże ekstremalnie cienkich warstw pigmentów, które układają się płasko-równolegle do powierzchni podłoża.
Padające światło jest załamywane na krawędziach warstw pigmentów, a następnie odbijane i rozpraszane. Poprzez nakładanie się na siebie odbitych promieni świetlnych powstaje gra świateł powodująca wrażenie połyskującej i mieniącej się powierzchni.
W zależności od kąta padania światła odbiera się optycznie zmienne wrażenie powierzchni podłoża.
Pigmenty wykonywane są najczęściej na bazie miki. W zależności od grubości jej płytek otrzymuje się różne efekty interferencyjne. Pigmenty napylane są najczęściej na warstwę pigmentów absorpcyjnych, co w zależności od ich barwy oraz kąta padania światła powoduje optycznie zmienne wrażenie powierzchni. Efekty zależne są również od wielkości cząstek pigmentów.
Płytki miki można powlekać m.in.:
– tlenkiem tytanu (uzyskując barwy od srebrnej, przez żółtą, czerwoną, niebieską do zielonej),
– tlenkiem żelaza (uzyskując barwy metaliczne miedziane, brązowe, czerwone),
– tlenkiem chromu (uzyskując różne efekty); lub też kombinacjami tych związków.
Pigmenty perłowe mogą być również produkowane na bazie syntetycznych płytek dwutlenku krzemu, powleczonego dwutlenkiem tytanu. Taka kombinacja zapewnia uzyskiwanie efektów wielobarwnych, a wielkość cząsteczek mieści się w przedziale od 5 do 50 µm.
Duże znaczenie dla wysokiej jakości efektu perłowego ma również charakterystyka zastosowanego do druku podłoża. Im jest ono bardziej matowe i gładkie, tym bardziej widoczne stają się specyficzne właściwości pigmentów. Jeśli powierzchnia papieru jest nierówna, to pigmenty perłowe nie mogą układać się w sposób płasko-równoległy, powodując tym samym rozproszenie światła i obniżenie połysku.
Wpływ na rodzaj uzyskanego efektu perłowego ma również kolejność drukowania. Farby perłowe można aplikować na końcu procesu drukowania, na podłoże zadrukowane już standardowymi farbami. Powstaje w ten sposób efekt perłowy.
Można je również zastosować jako podkład przed naniesieniem kolejnych warstw farb. Najlepiej, jeśli kolejno nadawane farby będą miały wysoki stopień transparentności. Uzyskuje się w ten sposób zupełnie odmienny efekt, zbliżony bardziej do metalicznego.
Farby perłowe można stosować do drukowania apli lub motywów rastrowych.
Przy drukowaniu farbami perłowymi dobrze jest zastosować specjalny obciąg, który zapobiegać będzie odkładaniu się pigmentów. Przy drukowania ilustracji rastrowanych liniatura rastra nie powinna być mniejsza niż 34 l/cm, w przeciwnym wypadku mogą wystąpić problemy z przenoszeniem cząsteczek pigmentu.
W celu uzyskania wysokiej jakości efektów zaleca się nadawanie większych ilości farby perłowej niż standardowo.
Mieszanie farb
Do realizacji wielu zleceń niezbędne jest stosowanie farb specjalnych, mieszanych. Większość druków przeznaczonych do produkcji opakowań i etykiet bazuje właśnie na takiej kolorystyce. Większość firm identyfikuje swoje produkty na podstawie określonych barw.
Zamawiając farby mieszane, najlepiej jest korzystać z usług wyspecjalizowanych mieszalni, gwarantujących przede wszystkim wysoką jakość farb i ich powtarzalność kolorystyczną, ale także możliwość dostosowania ich charakterystyki do specyficznych wymagań odnośnie do różnych cech odpornościowych i drukowych.
Podstawą właściwego funkcjonowania profesjonalnej mieszalni jest wybór odpowiedniego systemu farb bazowych.
Najprostszą metodą jest mieszanie z farb podstawowych systemu Pantone. Nie jest to jednak dobre rozwiązanie, ponieważ poszczególne farby bazowe mają ściśle określone i ograniczone cechy odporności. Dlatego nie istnieje w tym wypadku możliwość dostosowania właściwości wymieszanej farby do specyficznych wymagań klienta. Dotyczy to np. odporności druku na alkalia, działanie rozpuszczalników lub stopnia światłoodporności. Największy problem stanowi jednak niedostateczna intensywność niektórych farb, ich ograniczona kolorystyka i brak możliwości odtworzenia pewnych zakresów przestrzeni barwnej. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany