Felicjan Zygmunt Pištkowski (1908-2004)
6 Dec 2016 14:43
W wieku 96 lat odszedł od nas jeden z najbardziej zasłużonych ludzi w naszej branży, twórca Instytutu Poligrafii Politechniki Warszawskiej profesor Felicjan Zygmunt Pištkowski, autor licznych prac naukowo-badawczych, wychowawca wielu pokoleń inżynierów poligrafów, uczestnik walk podczas II wojny wiatowej. Odznaczony wieloma nagrodami państwowymi i branżowymi za osišgnięcia w pracy zawodowej i dydaktycznej, szczególnie wysoko cenił Krzyż Walecznych, otrzymany za wkład w obronę Twierdzy Modlińskiej w 1939 roku.
Profesor urodził się w 1908 roku w Częstochowie, gdzie ukończył gimnazjum matematyczno-przyrodnicze, po czym rozpoczšł studia na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej; w roku 1933 otrzymał dyplom inżyniera geodety, a w rok póniej Đ po ukończeniu służby wojskowej Đ uzyskał stopień ppor. rezerwy artylerii.
Pracę zawodowš rozpoczšł Profesor w Wydziale Fotogrametrycznym Polskich Linii Lotniczych i w Biurze Planowania Ziem Górskich. W roku 1938 brał udział w opracowaniu projektu Drogi Karpackiej. W następnym roku wybuchła wojna; jako artylerzysta uczestniczył w licznych potyczkach pod Proszkš i Wieluniem, pod Kamionem, Brwinowem i w obronie Modlina. Trafił do niewoli, skšd w listopadzie 1939 wrócił do Warszawy.
W okresie okupacji pracował w Warszawskim Zespole Miejskim przygotowujšc mapy. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, a w 1945 włšczył się do grupy operacyjnej ălšskÓ. Stamtšd został odwołany do pracy w warszawskim Biurze Odbudowy Stolicy (BOS), gdzie objšł funkcję dyrektora Biura Kartograficznego Głównego Urzędu Pomiarów Kraju. Pracujšc tu inicjuje i opracowuje założenia ăMapy Gospodarczej PolskiÓ.
W roku 1949 obejmuje stanowisko naczelnego dyrektora Państwowego Przedsiębiorstwa Fotogrametrii i Kartografii, a następnie (1952) przechodzi do pracy w Geodezyjnym Instytucie Naukowo-Badawczym, pozostawiajšc 140 znakomicie wyszkolonych pracowników w wydziałach: Redakcji i opracowania map oraz Rysowni kartograficznej i Reprodukcji, wyposażonych w nowy sprzęt, aparaturę i maszyny drukujšce.
Po utworzeniu w 1954 roku Katedry Kartografii organizuje w niej i prowadzi Zakład Reprodukcji Kartograficznej.
Po całkowitym przejciu z produkcji do pracy dydaktycznej na uczelniach przyjmuje funkcje i tytuły adiunkta, zastępcy profesora, docenta i profesora nadzwyczajnego w Katedrze Kartografii. W latach 1953-54 jest prodziekanem Wydziału Geodezji, w latach 1954-56 dziekanem Wydziału Geodezji i Kartografii. Przez okres 9 lat (do roku 1967) jest delegatem Rady Wydziału do Senatu, a następnie sekretarzem Senatu.
W roku 1967 podejmuje się bardzo trudnego zadania: utworzenia nieistniejšcego dotychczas w kraju kierunku studiów poligraficznych. Wizytuje w tym celu wyższe uczelnie poligraficzne w Moskwie, Lipsku i Lozannie, przygotowujšc w tym czasie kadrę wykładowców i warunki do pracy laboratoriów technologicznych.
Profesor Pištkowski kierował Instytutem Poligrafii przez 8 lat, do 1975 roku. Wypromował 7 doktorów: Andrzeja Makowskiego, Herberta Czichona, Leona Kwanika, Zbigniewa Łażewskiego, Jerzego Grabka, Jana Jasińskiego oraz Marię Czichon.
W 1998 roku, obchodzšc swe 90. urodziny, Profesor Felicjan Pištkowski uczestniczył aktywnie w uroczystociach jubileuszowych z okazji 30-lecia powołania Instytutu Poligrafii, którego był twórcš. Kilka miesięcy póniej brał udział w jubileuszu 50-lecia Poligrafiki. W uznaniu zasług dla branży poligraficznej redakcja przyznała Profesorowi wyróżnienie w postaci statuetki ăKamienia milowegoÓ.
Rezultatem bogatej, długoletniej kariery Profesora Pištkowskiego jest m.in. spucizna w postaci różnorodnych publikacji, których wykaz zawiera 11 tytułów ksišżek, podręczników i skryptów, 8 monografii, studiów i rozpraw, 25 artykułów, referatów i technicznych opracowań racjonalizatorskich, 11 opracowań autorskich publikowanych map wydanych drukiem oraz 11 patentów i zastrzeżeń patentowych. AB