W dniach 21-27 kwietnia br. w Dsseldorfie odbywała się 17. edycja targów interpack. Pełna ich nazwa brzmi: Targi Maszyn Pakujšcych, Materiałów Opakowaniowych i Maszyn Cukierniczych. Targi te odbywajš się w cyklu trzyletnim i sš one obecnie największš na wiecie imprezš w tej branży. Tak się złożyło, niestety już drugi raz, że termin interpacku 2005 zazębiał się z terminem targów Poligrafia 2005.
Targom w Dsseldorfie nie przeszkadzały ani też nie konkurowały z nimi targi w Essen, które specjalnie w czasie trwania interpacku w dniach 19-23 kwietnia zorganizowały już po raz pišty Metpack 2005, czyli 5. Międzynarodowe Targi Opakowań Metalowych (relację z nich zamieszczamy na kolejnych stronach). Między oboma terenami targowymi kursowały co pół godziny popieszne darmowe autobusy dowożšce chętnych do zwiedzania jednych lub drugich targów.
W obecnym interpacku wzięło udział 2668 wystawców z 57 krajów; zajmowali oni 164 337 m2 netto powierzchni wystawowej (w tym maszyny opakowaniowe 98 020 m2, a materiały opakowaniowe i opakowania 35 718 m2).
Dla porównania: w interpacku 2002 brało udział 2550 wystawców z 49 krajów, którzy zajmowali 148 360 m2 powierzchni. Targi odwiedziło 176 000 (interpack 2002 Đ 174 000) osób ze 106 (interpack 2002 Đ 103) krajów wiata.
Najwięcej wystawców było z Niemiec (924), dalej kolejno z: Włoch (458), Wielkiej Brytanii (153), Francji (136) i Holandii (133). Polskich wystawców było aż 23 (poprzednio tylko 11).
Dane statystyczne mówiš same za siebie: targi interpack sš bardzo stabilnš imprezš nr 1 w swojej branży z niewielkš tendencjš wzrostowš.
Interpack dzięki nazwie jest uważany przez większoć zwiedzajšcych za targi czysto opakowaniowe, tak więc pewne zdumienie wywołuje u ludzi odwiedzajšcych je po raz pierwszy obecnoć maszyn cukierniczych i zapach czekolady.
No cóż, przed pięćdziesięcioma laty, gdy ta impreza startowała, było za mało zarówno producentów maszyn cukierniczych, jak i opakowań na samodzielnš dużš imprezę targowš. Od piętnastu lat, czyli od zorganizowania targów Metpack w Essen, na obu imprezach sš wystawiane te same eksponaty w sensie kategorii wystawienniczej; np. drukowane opakowania metalowe można znaleć zarówno w Dsseldorfie, jak i w Essen.
Nowoci dotyczyły w zasadzie głównie dwóch dziedzin: biopolimerów stosowanych do produkcji opakowań i bezdotykowych systemów identyfikacji posługujšcych się częstotliwociami radiowymi.
W specjalnym pawilonie (namiocie) pod hasłem ăInnovationsparc Bioplastics in PackagingÓ na 500 m2 ponad dwadziecia firm wystawiało opakowania i materiały opakowaniowe z biopolimerów. Ekspozycja została zorganizowana we współpracy z Fachagentur Nachwachsende Rohstoffe (Agencjš ds. Surowców Odnawialnych).
Zużycie biopolimerów w 2003 roku w Europie szacowane jest na 40 000 ton. Jest to dwukrotnie więcej w stosunku do roku 2001. Kompostowalne opakowania z biopolimerów znajdujš coraz szersze zastosowanie do towarów sprzedawanych w supermarketach, szczególnie we Francji, w Holandii, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. Większoć opakowań wykonanych z biopolimerów to opakowania wieżej żywnoci Đ owoców i warzyw Đ oraz produktów higienicznych.
Pawilon współtworzyły zarówno firmy produkcyjne, w większoci niemieckie lub/i niemieckie przedstawicielstwa ponadnarodowych koncernów, jak i stowarzyszenia propagujšce ideę zastosowania biopolimerów.
A oto w telegraficznym skrócie przykłady tego, co prezentowały poszczególne firmy.
Belgijska firma Agro-Food Valley dzięki pomocy UE rozwinęła eksperymentalnš produkcję biotworzyw poprzez produkcję nowych monomerów polimeryzujšcych przy zastosowaniu biokatalizatorów. Przedstawiano ideę i wyniki tego projektu.
Niemiecka firma Arkhe prezentowała biodegradowalne kalendarze własnej produkcji wykonane z barwionych sztywnych folii z polikwasu mlekowego (PLA). Jest on uzyskiwany przez polimeryzacyjnš kondensację kwasu mlekowego otrzymywanego przez fermentację mlekowš cukru wywołanš działaniem bakterii.
BASF przedstawił biodegradowalny materiał Ecoflex w postaci folii opakowaniowych, higienicznych i rolniczych, powlekanych Ecofleksem papierów służšcych np. do produkcji kubków napojowych oraz opakowania jednorazowe o szerokim spektrum zastosowań. Ecoflex jest kopoliestrem uzyskiwanym z glikolu butylowego, kwasu adypinowego i tereftalowego. Jest on przetwarzany w folię metodš rozdmuchu i wytłaczania, może być zadrukowywany technikš fleksograficznš.
Brytyjska Innovia Films prezentowała tamy klejšce wykonane na nowym rodzaju folii celulozowych. Produkt jest całkowicie biodegradowalny.
Niemiecka firma natura wystawiała swoje biodegradowalne pojemniki wraz z foliami stosowane głównie do pakowania warzyw, owoców i grzybów. Tacki były wykonane ze skrobi termoplastycznej, a zamykajšce je folie z polikwasu mlekowego.
Amerykańska firma Nature Works LLC pokazywała produkowane przez siebie, a powszechnie stosowane we Włoszech opakowania z folii biodegradowalnej i folii bazujšcych na biotechnologii. Były to opakowania wykonane z folii z polikwasu mlekowego oraz z polietylenu wypełnianego skrobiš. Ponadto prezentowano przezroczyste kubki napojowe wykonane z polikwasu mlekowego (PLA).
NNZ oferował nowy biomateriał do pakowania kwiatów i bukietów kwiatowych Đ wysoce przezroczystš folię wytwarzanš z PLA, tj. z polikwasu mlekowego.
Firma Treofan Germany GmbH (powstała po połšczeniu niemieckiej firmy Trespaphan z firmš francuskš) prezentowała znanš już z interpacku 2002 nowš w pełni biodegradowalnš folię noszšcš nazwę Biophan. Prezentacja polegała na rozdawaniu argentyńskich zielonych jabłek zapakowanych w folię Biophan zaopatrzonš w dyskretny nadruk. Folia wyprodukowana jest na bazie polikwasu mlekowego (PLA) i ulega biodegradacji podczas kompostowania w cišgu dwóch miesięcy. Produkowana jest o grubociach 15, 20, 30 i 40 ľm. Jest to przezroczysta folia o wysokim połysku, odporna na działanie olejów i tłuszczy, termoformowalna, termozgrzewalna o dużej wytrzymałoci zgrzewu, podatna na laminowanie na goršco, dajšca się zadrukowywać technikš fleksograficznš lub wklęsłodrukowš przy zastosowaniu odpowiednich farb.
W innych halach były także wystawiane opakowania i naczynia jednorazowe z biopolimerów, głównie z różnych rodzajów skrobi.
RFID (Radio Frequency Identification), czyli system identyfikacji posługujšcy się częstotliwociami radiowymi, wymaga zastosowania nadajnika i odbiornika. Na opakowaniu umieszczony jest pełnišcy funkcję nadajnika mikrochip o niepowtarzalnym kodzie. Informacje muszš być przetwarzane elektronicznie. Mikrochipy (transpondery) można ponownie zapisywać. Najlepszym obecnie nonikiem transpondera jest etykieta samoprzylepna (tzw. Smart Label).
Tego rodzaju zabezpieczenia były reklamowane na szerokš skalę już na drupie 2004 przez firmę Flint Ink, która na krótko przed drupš zakupiła dwie firmy: Precisia i Jetrion. Precisia zajmuje się różnymi systemami zabezpieczeń, w tym RFID i nanotechnologiami, w zwišzku z tym produkowane sš specjalne farby zabezpieczajšce. Druga firma zajmuje się drukowaniem cyfrowym Đ obecnie głównie drukowaniem natryskowym (ink-jet). Koncern Flint Ink przedstawiał także nowe opracowania farb UV do drukowania wielobarwnego ink-jet. Firma Precisia prezentowała też na drupie 2004 wydrukowane elementy logiczne, w tym i mikrochipy pełnišce funkcję nadajników powstałe poprzez nadrukowanie odpowiednich farb technikami sitowš i offsetowš. Obecnie mikrochipy wykonywane sš już z polimerów, więc można je tworzyć metodš drukowania. Oczywicie do tego celu jest wykorzystywana nanotechnologia. Prace nad drukowaniem mikrochipów przy użyciu specjalnych farb sš kontynuowane przez współpracujšce ze sobš niemieckie firmy: Siemens AG i Leonhard Kurz GmbH & Co. KG.
Firma SATO (Belgia) wystawiała swojš najnowszš drukarkę GTe4Xxe służšcš do drukowania RFID. Zaawansowane prace w tym kierunku prowadzone sš również przez takie ponadnarodowe koncerny jak UPM Kymmene (Finlandia), Avery Dennison (Wielka Brytania) czy też Rako Security Đ Label (Niemcy).
Z pomocš EuroHandelsinstitut (Europejskiego Instytutu Handlu) w hali 16. na powierzchni 400 m2 przy udziale kilkunastu firm (m.in. opisanych) został zorganizowany pokaz działania RFID w praktyce. RFID jest na najlepszej drodze do wyparcia kodów kreskowych w wielu dziedzinach z tego względu, że nadajnik jest bardziej funkcjonalny niż nadrukowane kody. W ubiegłym roku trzeci pod względem wielkoci koncern handlowy na wiecie Grupa Metro zdecydował się na stosowanie technologii RFID zamiast kodów kreskowych, co dobrze kodom nie wróży.
Drukowane technikš offsetowš arkuszowš opakowania z przezroczystej sztywnej folii do pakowania kosmetyków, a w zasadzie perfum i wód toaletowych były do niedawna domenš wysoko rozwiniętych krajów azjatyckich; sš one znane i produkowane również w Polsce. Na targach interpack swoje oferty w tym zakresie prezentowało kilkanacie firm europejskich.
Sleeves, czyli etykiety w formie rękawa obkurczane na pojemnikach lub butelkach, były licznie reprezentowane. Były one drukowane w bogatej kolorystyce (do szeciu kolorów) i stosowane do obkurczania głównie buteleczek z tworzyw sztucznych zawierajšcych jogurty lub inne przetwory mleczne.
Brytyjska firma Decorative Sleeves przedstawiła swoje wielokolorowe (do pięciu kolorów, w tym i w barwie srebrnej) etykiety sleeves z wysoko kurczliwej folii z tworzywa sztucznego zadrukowanej rotograwiurš.
Podobne produkty oferowały niemieckie firmy Ursatec Verpackung GmbH, Laudenberg Verpackungsmachinen GmbH (w tym przypadku także maszyny do aplikacji sleeves) oraz firma CCL Label GmbH, która przy omiokolorowym druku wklęsłym korzystała z farb firmy SICPA.
Następny interpack odbędzie się w 2008 roku w dniach 24-30 kwietnia, tuż przed drupš (29 maja Đ 11 czerwca). Zatem do zobaczenia w Dsseldorfie w 2008 roku.
