Leszek Szeliga 1928 – 2010

6 Dec 2016 14:53

18 grudnia 2010 roku zmarł Leszek Szeliga, ceniony fachowiec w dziedzinie wydawniczo-poligraficznej w drukarniach, wydawnictwach, uczelniach i instytucjach związanych z poligrafią. Leszek Szeliga urodził się w Wąbrzeźnie 26 października 1928 roku. W 1933 roku rodzina przeniosła się do Torunia, gdzie dwa lata później rozpoczął naukę w szkole ćwiczeń przy Państwowym Seminarium Nauczycielskim, przerwaną po ukończeniu czwartej klasy działaniami wojennymi we wrześniu 1939 roku. Naukę zawodu maszynisty offsetowego rozpoczął w roku 1943 w zakładach graficznych R. Preussa w Toruniu, którą po przerwie spowodowanej działaniami wojennymi kontynuował od 1945 roku w Bydgoszczy, dokąd przenieśli się rodzice. Egzamin kwalifikacyjny w zawodzie maszynisty offsetowego zdał w 1948 roku. Edukację kontynuował w Bydgoszczy od 1946 roku w Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. Świadectwo dojrzałości z wynikiem bardzo dobrym otrzymał w lutym 1950 roku. W tym samym roku przeniósł się do Warszawy, gdzie podjął pracę jako jeden z pierwszych członków załogi nowo uruchomionej Drukarni Naukowej im. Rewolucji Październikowej na Mińskiej i zamieszkał w budynku pracowniczym drukarni. W 1952 roku ożenił się z monotypistką Marią Nossarzewską, z którą mieli dwie córki: Małgorzatę i Hannę. W roku 1956 podjął studia wieczorowe w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Warszawie, które zmuszony był przerwać po trzech semestrach na skutek niezgodności kierunku studiów (mechanika) z pracą zawodową. W tej sytuacji zgłosił się do Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego z prośbą o wysłanie na studia poligraficzne do NRD. We wrześniu 1958 roku po przyjeździe do Niemiec został skierowany do Karl-Marx-Stadt na studia w zakresie budowy maszyn poligraficznych. Po odbytej praktyce uzyskał zgodę na przeniesienie się na studia w Inżynierskiej Szkole Poligraficznej w Lipsku. Dyplom inżyniera poligrafa jako jeden z dwóch pierwszych Polaków z wynikiem bardzo dobrym uzyskał w lipcu 1962 roku. Po powrocie z Lipska podjął pracę w macierzystej drukarni na Mińskiej. Powierzono mu stanowisko kierownika wydziału produkcji offsetowej, które pełnił do końca marca 1964 roku. W latach 1964-1970 pracował w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej jako zastępca dyrektora ds. technicznych, a następnie na podobnym stanowisku w Drukarni Akcydensowej. W 1972 roku objął stanowisko dyrektora ds. wydawniczych w Krajowej Agencji Wydawniczej. Od marca 1976 roku był głównym specjalistą w Dziale Poligraficznym ZG RSW Prasa-Książka-Ruch, gdzie zajmował się sprawami dotyczącymi eksportu usług poligraficznych oraz nadzorował z ramienia RSW budowę i wdrożenie do produkcji programowanego czytnika tekstów maszynopisowych dla potrzeb przemysłu poligraficznego. W latach 1980-1985 pracował na stanowisku z-cy dyrektora ds. techniczno-produkcyjnych w Wydawnictwach Szkolnych i Pedagogicznych, gdzie był odpowiedzialnyza produkcję podręczników szkolnych i działalność zakładów poligraficznych WSiP w Bydgoszczy i Łodzi. Pracę etatową zakończył na stanowisku dyrektora ds. poligrafii w Oficynie Wydawniczej Arka w latach 1985-1987. W 1986 roku był współzałożycielem pierwszej w Polsce prywatnej Pracowni Fotoskładu COMPTEXT, którą do dziś, jako Pracownię Poligraficzną COMPTEXT s.c., prowadzą żona Maria i córka Hanna. Leszek Szeliga udzielał się również w działalności społecznej: w NRD był współzałożycielem Koła Studenckiego ZSP i ziomkostwa propagującego Polskę. Po powrocie do kraju działał w Sekcji Poligrafów SIMP oraz w Klubie Absolwentów Lipska, którego celem była wymiana doświadczeń i podnoszenie kwalifikacji w zakresie nowości w poligrafii. W działalności publicystycznej oprócz licznych artykułów w prasie fachowej, m.in. w Poligrafice, napisał pracę popularnonaukową „ABC poligrafii” (wydaną dwukrotnie przez Wydawnictwo MON) oraz podręcznik „Wybrane zagadnienia materiałoznawstwa i technologii poligraficznej”. Działalnością dydaktyczną zajmował się ponad 10 lat wykładając w szkolnictwie średnim poligraficznym, na studiach wieczorowych i zaocznych oraz prowadząc szkolenie mistrzów drukarstwa. Od 1971 roku wykładał w Instytucie Poligrafii Politechniki Warszawskiej przedmiot „Technologia drukowania offsetowego” i był promotorem kilku prac dyplomowych z tego zakresu. Będąc emerytem brał udział w doszkalaniu polskich fachowców poligrafów w Karl-Marx-Stadt (obecnie Chemnitz). Leszek przez prawie 70 lat był związany z drukarstwem stanowiąc ogniwo wielopokoleniowej rodziny poligraficzno-wydawniczej. W poligrafii pracowali jego ojciec Franciszek i teść Zbigniew Nossarzewski, pracują żona Maria i córka Hanna, a być może będzie pracowało także któreś z 6 wnuczek i 2 prawnuków. Był cenionym fachowcem w dziedzinach wydawniczo-poligraficznych w drukarniach, wydawnictwach, uczelniach i instytucjach związanych z poligrafią. MSZKAS