Nowe tendencje w technologii farb, przede wszystkim w sektorze opakowań giętkich, w większoci przypadków odpowiadajš wymaganiom drukarzy dotyczšcym polepszania własnoci produktu oraz łatwego zarzšdzania farbš.
Nowe granice dla wysokich osišgnięć
Obecnie wysiłki producentów skoncentrowane sš na trzech głównych tematach:
Ľ wzrost siły adhezji farby do folii i/lub odpornoci na rozrywanie,
Ľ zredukowanie retencji rozpuszczalników,
Ľ poprawienie drukownoci.
Wymagania odnonie do wyższej siły adhezji, szczególnie w obszarach zgrzewanych, sš coraz wyższe z uwagi na większš iloć nakładanej farby oraz naprężenia termiczno-mechaniczne spowodowane wysokš prędkociš linii pakujšcych.
Technologie opakowań sterylizowanych, z uwagi na sterylizację oraz pasteryzację, wymagajš coraz wyższych wartoci odpornoci na rozrywanie w strukturach wielowarstwowych.
W tej dziedzinie zastosowań BASF wynalazł oraz cišgle udoskonala szerokš gamę produktów. Sš to farby produkowane na bazie żywic winylowych (odpowiednie do zadruku PET i PA), żywic poliwinylobutylowych oraz poliuretanowych (odpowiednie do zadruku PE, PP, PET i PA).
Coraz większy postęp w przetwórstwie opakowań oraz nowe maszyny drukujšce w znaczšcym stopniu zredukowały iloć rozpuszczalnika w opakowaniu. Niemniej końcowi odbiorcy opakowań kładš duży nacisk na dalsze jej obniżanie, a producenci farb pracujš intensywnie nad poprawieniem charakterystyki farb. Dzięki temu opracowali różne farby w zależnoci od procesu drukowania oraz końcowego zastosowania wydruku: z bardzo niskš retencjš rozpuszczalników, niezawierajšce okrelonych grup rozpuszczalników (ketony, węglowodory alifatyczne) lub pozbawione rozpuszczalników organicznych (nowe fleksograficzne i wklęsłodrukowe farby wodorozcieńczalne do zadruku papieru i PE).
W cišgu ostatnich dziesięciu lat fleksografia odrobiła znacznš częć strat w jakoci druku, jakš wykazywała w stosunku do wklęsłodruku. Jest to efekt cišgłej ewolucji wszystkich kluczowych elementów tej technologii: maszyn drukujšcych, wałków rastrowych, płyt oraz farb. BASF zarówno w zakresie płyt, jak i technologii farb może zaoferować drukarzom nowe produkty, które charakteryzujš się lepszš drukownociš oraz wyższš koncentracjš pigmentu (płyty cyfrowe, modyfikowana nitroceluloza, farby PVB i PU).
Wklęsłodruk również wymaga poprawienia drukownoci, szczególnie w takich zastosowaniach, jak nadruk powierzchniowy zastępujšcy poprzednio stosowany nadruk rewersyjny (przejcie od materiałów wielowarstwowych do jednowarstwowych). Nowe technologie grawerowania pomagajš drukarzowi kształtować ostateczny wyglšd opakowania, ale także tutaj charakterystyka farby odgrywa bardzo ważnš rolę.
Nowoci dotyczš wszystkich rodzajów farb wklęsłodrukowych, również takich, jak problematyczne farby na bazie winylu.
ăBezproblemoweÓ farby
Konkurencja wymaga od drukarni zaangażowania w upraszczanie oraz standaryzowanie procesu produkcji. Obecnie nowe standardy w szybkoci maszyn, redukcja nakładów, użycie specjalnych podłoży, wymóg wyższych standardów jakociowych spowodowały, że zarzšdzanie farbš stało się bardziej kompleksowe. W zwišzku z tym drukarnie zwracajš się o pomoc do dostawcy farb.
Widoczne sš tutaj trzy podstawowe potrzeby i trendy:
Ľ odkrycie uniwersalnych farb (marzenie o jednej farbie),
Ľ łatwe dobieranie barw i zużycie resztek farbowych,
Ľ farby przyjazne rodowisku.
Drukarnie zawsze pytajš o jednš farbę, którš można drukować na wszystkich rodzajach podłoży i wykonywać wszystkie rodzaje nadruków. Ten wymóg jest sprzeczny z dużš liczbš różnorodnych materiałów oraz końcowych zastosowań nadruków. Spowodował on wzrost iloci serii farb będšcych do dyspozycji drukarza.
Obecne zmniejszanie nakładów druków wskazało ograniczenia technologii opartej na znacznej iloci serii farb:
Ľ duża częstotliwoć zmian serii farb na maszynie (efektywnoć narzšdu maszyny),
Ľ mycie zespołów farbowych,
Ľ możliwoć wzajemnego zanieczyszczenia przez niekompatybilne serie farb.
Nowe badania pozwoliły wprowadzić serie farb odpowiednich do zadrukowywania szerokiej gamy podłoży i osišgania różnorodnych końcowych zastosowań druków. Prace koncentrujš się na systemach PVB i PU, które gwarantujš dobrš adhezję oraz odpornoć na rozrywanie dla różnych podłoży drukowych, przy spełnieniu okrelonych instrukcji stosowania.
Celem drukowania jest przeniesienie informacji przy użyciu kształtów i barw. Zdefiniowanie odcieni, a potem ich porównywanie z wzorcem generuje reklamacje między drukarniami i końcowymi odbiorcami.
Od dłuższego czasu drukarze majš do dyspozycji densytometry oraz spektrofotometry, które niestety często zostały stworzone dla innego rodzaju technologii, nie do tak cienkich warstw kładzionej farby (1-3 mikrometry).
BASF powięcił znaczny zakres swoich badań tym systemom i może zaoferować system BACOS dla fleksografii i wklęsłodruku. Jest to system spektrofotometryczny, który definiuje odcień i dobiera odpowiedniš recepturę przy założonej lepkoci oraz z użyciem maksymalnej możliwej iloci farb resztkowych. Stosowanie tego systemu jest potężnym narzędziem w redukowaniu zapasu zarówno farb nowych, jak i starych, generujšcych resztki nie do wykorzystania. System daje się również automatycznie połšczyć z mieszalniš farb.
W okresie dziewiętnastu lat całkowicie nowe podejcie przemysłu do zanieczyszczenia rodowiska wymogło na drukarniach ograniczenie zanieczyszczeń ciekłych i gazowych.
Nowe technologie, takie jak katalityczne spalanie lub odzyskiwanie rozpuszczalników, zostały wynalezione przy udziale dostawców farb. Drukarnie majš do dyspozycji farby o wyższej zawartoci suchej masy i równoczenie niższej lepkoci oraz udoskonalone kompozycje rozpuszczalników.
Wnioski
Na koniec tego krótkiego przeglšdu nowych trendów w technologii farb fleksograficznych i wklęsłodrukowych możemy potwierdzić pełne zaangażowanie dostawców farb w prace nad nowymi produktami, a także ich pełnš integrację z klientami w celu tworzenia nowych, produktywnych systemów zarzšdzania produkcjš.
Opracowano na podstawie referatu dr. Giuseppe Gianetti z firmy BASF Vernici e Inchiostri SpA, wygłoszonego w czasie sympozjum ăItalian technology for convertingÓ
