Od redakcji: Co wnikliwsi z naszych czytelników zauważyli z pewnociš, że wydanie majowe Poligrafiki zostało Đ po raz pierwszy w naszej historii Đ wydrukowane w technice offsetu bezwodnego. Zeszyt ten, podobnie jak wszystkie tegoroczne wydania Poligrafiki, wydrukowała firma Winkowski. W bieżšcym wydaniu podajemy, jakie wymagania osobowe, materiałowe i techniczne musiały być spełnione przy drukowaniu tego numeru oraz jakie z tego wynikajš korzyci dla drukarni, a jakie dla zleceniodawcy.
W maju 2004 w drukarni Winkowski Sp. z o.o. odbyły się próby drukowania technikš waterless, czyli Bezwodnego Druku Ofsetowego (BDO). Próby przeprowadzono na maszynie Heidelberg Speedmaster CD 102, do drukowania zastosowano płyty CtP firmy Toray, których dystrybutorem w Polsce jest firma Dyskret oraz farby Irodry firmy Sun Chemical.
Drukowanie technikš BDO oprócz zalet w stosunku do offsetu konwencjonalnego, takich jak większa stabilnoć wymiarowa podłoża drukowego, ostrzejszy punkt rastrowy czy mniejsza iloć makulatury wymusza jednak dużo wyższe wymagania technologiczne.
Podstawowymi parametrami, na które należy zwrócić uwagę, sš: temperatura formy drukowej, oczyszczanie arkusza wchodzšcego w maszynę, wymiana wałków nadajšcych na formę drukowš, dokładna regulacja wałków nadajšcych i rozcieraczy farbowych.
Czterokolorowa maszyna, na której wykonywane były testy, wyposażona jest w system stabilizacji temperatury w zespołach farbowych, co zapewnia utrzymanie stałych parametrów reologicznych farby w czasie drukowania całego nakładu oraz dostateczne obniżenie temperatury na formie drukowej. Przekroczenie krytycznej temperatury dla danej serii farb do druku BDO powoduje rozpoczęcie tonowania miejsc niedrukujšcych formy drukowej i uniemożliwia dalsze drukowanie nakładu.
Oczyszczanie arkusza realizowane jest dzięki zamontowanemu opcjonalnie urzšdzeniu do odsysania pyłu papierowego z arkusza w czasie podawania go z nakładaka. Urzšdzenie to działajšce na zasadzie odkurzacza za pomocš specjalnej listwy zbiera zanieczyszczenia z papieru tuż za stołem spływowym maszyny, ale przed pierwszym zespołem drukujšcym.
Wymiana wałków nadajšcych i ich dokładna regulacja w stosunku do formy drukowej majš za zadanie uchronić formę przed zbyt wysokimi siłami tarcia, a co za tym idzie Đ podwyższaniem temperatury oraz zbyt szybkim zużyciem formy drukowej.
Drugim istotnym zadaniem wałków farbowych, a szczególnie pierwszego wałka nadajšcego jest oczyszczanie formy drukowej z pozostałych zanieczyszczeń. Opisywany wałek nazywany jest hickey-picker, a charakterystyczne dla niego jest posiadanie odpowiedniej struktury wykonanej z mieszanki gumowej na bazie kauczuku butadienowo-akrylonitrowego (NBR) o twardoci 50Ą Sh, w który wmieszane sš włókna niezwišzane chemicznie z kauczukiem i z nim niereagujšce.
Wysoko wykwalifikowani drukarze, dostawcy urzšdzeń i materiałów tacy jak Heidelberg, Sun Chemical, Dyskret oraz utrzymanie odpowiednich warunków druku Đ wszystko to pozwoliło przeprowadzić próby drukowania z pełnym sukcesem. W technologii BDO poza POLIGRAFIKĽ wydrukowano szereg zleceń dla klientów firmy Winkowski Sp. z o.o. z powodzeniem osišgajšc wysokie standardy jakociowe, co potwierdziło możliwoć zastosowania tej technologii w warunkach produkcyjnych jednej z największych offsetowych drukarń w Europie.
Druk w technologii offsetu bezwodnego potwierdził następujšce jej zalety:
Ľ brak niekorzystnego efektu podmywania punktów rastrowych, a co za tym idzie równiejsze ich krawędzie dzięki wyeliminowaniu niekorzystnego dla farby drukarskiej czynnika, jakim jest rodek zwilżajšcy;
Ľ mniejsze zużycie makulatury przy rozruchu maszyny;
Ľ wyższa stabilnoć drukowania;
Ľ wyższe gęstoci optyczne dla poszczególnych kolorów;
Ľ możliwoć zastosowania wyższych liniatur i stochastycznych struktur rastrowych dzięki mniejszym przyrostom punktu rastrowego;
Ľ możliwoć szybkiej dalszej obróbki zadrukowanych arkuszy, co dla cišgle skracajšcych się terminów produkcji ma ogromne znaczenie.
Z drugiej jednak strony należy wspomnieć o mankamentach tej techniki, które w chwili obecnej hamujš powszechne jej stosowanie, tj.: wysoki koszt płyt Toray, podatnoć ich na zarysowania, koszt zakupu urzšdzenia do wywoływania form drukowych, koniecznoć doposażenia maszyn drukujšcych (urzšdzenie temperujšce układ farbowy, urzšdzenie oczyszczajšce arkusz papieru z zanieczyszczeń, koniecznoć wymiany wałków nadajšcych), wyższe koszty farb drukarskich, wysokie wymagania co do warunków panujšcych w hali produkcyjnej, koszt przeszkolenia drukarzy, problem niższych nakładów osišganych z płyt Toray w stosunku do produkcji z płyt konwencjonalnych.
Materiał opracowany przez firmę Winkowski Sp. z o.o.
* * *
Z mankamentami przytoczonymi przez firmę Winkowski można polemizować. Naszym zdaniem:
Ľ Już od kilku lat wielu producentów maszyn dostosowuje nowe offsetowe maszyny arkuszowe do temperowania zespołów farbowych. Wystarczy dokupić pompy wymuszajšce obieg, chłodziarkę i przewody doprowadzajšce wodę do zespołów farbowych Đ wydatek nie jest zbyt duży.
Ľ Odpowiednia temperatura i wilgotnoć powietrza w hali maszyn offsetowych zawsze powinny być okrelone i utrzymywane na stałym poziomie Đ niestety w wielu drukarniach nie przywišzuje się do tego należytej wagi, co w rezultacie stwarza problemy przy drukowaniu i dalszej obróbce produktów.
Ľ Według dostawcy płyt Toray przy spełnieniu ww. wymagań można drukować do 150 000 odbitek z jednego kompletu płyt Đ dla wielu drukarń jest to nakład wyższego rzędu.
Technika bezwodnego druku offsetowego wraz ze swoimi zaletami i wadami przełamuje opory drukarzy znajdujšc zwolenników przede wszystkim przy drukowaniu na podłożach niewsiškliwych. Firma KBA poszła najdalej: wyprodukowała pierwszš w wiecie gazetowš maszynę offsetowš do druku bezwodnego. Pierwsza taka maszyna pracuje w warunkach produkcyjnych, a producent otrzymał kolejne zamówienia.
Firma Kodak Polychrome Graphics zapowiadała wypuszczenie na rynek własnych płyt do druku bezwodnego; konkurencja na rynku płyt znacznie obniżyłaby ich ceny.
Czy technika bezwodnego druku offsetowego będzie się szybciej rozwijać, zależy nie tylko od drukarzy, ale również od producentów materiałów eksploatacyjnych. Dzi najlepiej do tej techniki sš przygotowani producenci maszyn.
