Technologia farb i lakierów UV – część I

6 Dec 2016 14:59

Badania przeprowadzone przez Allied Market Research wykazały w następnych pięciu latach 15 proc. wzrost sprzedaży farb i lakierów utrwalanych z zastosowaniem energii promieniowania elektromagnetycznego. Główna część tego wzrostu wynika z wprowadzenia na rynek nowych farb i lakierów dla przemysłu poligraficznego. Dotyczy to wszystkich istotnych z komercyjnego punktu widzenia rynków Europy, USA i Azji. Stały wzrost sprzedaży tych produktów wynika ze znanych już walorów tej technologii. Dzięki jej zastosowaniu możliwe są natychmiastowa i dalsza obróbka druków oraz używanie szerokiego spektrum podłoży drukowych. Głęboka znajomość aspektów technicznych nowych sposobów utrwalania farb i lakierów także u producentów maszyn drukujących oraz właściwa weryfikacja oczekiwań końcowych drukarzy umożliwiły stworzenie produktu w postaci technologii. Poligrafia dnia dzisiejszego to obszar produkcji, który wymaga wysokiej jakości i optymalizacji kosztów wytwarzania. Dzięki istotnemu rozwojowi nowych technologii utrwalania produktów UV oraz maszyn drukujących w tym obszarze spodziewany jest stały wzrost sprzedaży, który wynikać będzie również z wypierania technologii konwencjonalnej. Targi drupa 2016 pokazały wyraźnie dynamiczny rozwój w obszarze technologii UV. Pod pojęciem technologii w tym przypadku należy rozumieć kompleksowe rozwiązanie dla drukarni, a więc odpowiedniej jakości farby, lakiery, środki pomocnicze, które są wykorzystywane w produkcji na odpowiednio wyposażonych maszynach drukujących. Podczas tegorocznej edycji targów zaprezentowano rozwiązania funkcjonujące już od pewnego czasu na rynku, lecz postęp technologiczny w dziedzinie podniesienia jakości i skuteczności ich działania sprawił, że można je uznać za sprawdzoną technologię. Zmiany jakościowe w tym zakresie dotyczyły jakości farb i lakierów oraz większej dostępności produktów dla tej technologii, co umożliwia realizację wysokiej jakości nakładów z zastosowaniem także efektów specjalnych. Konstrukcja maszyn drukujących, suszarek wykorzystujących rtęciowe lampy domieszkowane i przede wszystkim diody LED – UV uległa zmianom w celu zapewnienia odpowiedniej jakości i efektywności działania dla każdego formatu podłoża drukowego. Dynamiczny rozwój systemów farb i lakierów UV pozwala skutecznie redukować poziom konsumpcji energii elektrycznej i realizować wysokiej jakości druki, które mogą być natychmiast poddawane dalszym procesom technologicznym. Dotyczy to naturalnie produktów o wysokiej reaktywności, które utrwalane są przez „zimne” i domieszkowane lampy rtęciowe lub diody LED – UV. Technologia systemów farb i lakierów o wysokiej reaktywności jako alternatywa dla produktów konwencjonalnych. Zalety i wady nowej technologii utrwalania Produkcja w segmencie druków akcydensowych związana jest nierozłącznie z wykorzystaniem niepowlekanych i powlekanych podłoży drukowych oraz materiałów niewsiąkliwych. Druki realizowane w tym obszarze są zazwyczaj poddawane dalszym procesom obróbki, co wydłuża czas realizacji zamówień. Oczekiwania odbiorców tego rodzaju produktów zmuszają drukarnie do maksymalnego skrócenia czasu od momentu wpłynięcia zamówienia do wysyłki druków. W wielu przypadkach jest to bardzo trudne i obarczone ryzykiem reklamacji z powodu mechanicznego uszkodzenia obrazu nadrukowanego na podłoże drukowe. Segment druków akcydensowych był zdominowany przez technologię farb i lakierów konwencjonalnych. Wynikało to z faktu braku dostępności technologii, która mogłaby być kosztową i jakościową alternatywą oraz skracała czas realizacji zamówień. Proces schnięcia farb offsetowych stosowanych w segmencie druków akcydensowych jest procesem fizykochemicznym, w którym biorą udział żywice schnące oksydacyjnie i oleje wsiąkające w podłoże drukowe. W końcowym etapie tego procesu uzyskuje się suchą warstewkę farby na podłożu drukowym. Czas schnięcia jest uzależniony od rodzaju zastosowanych farb, grubości ich warstwy na podłożu drukowym, jakości środka zwilżającego oraz jego ilości w emulsji, rodzaju podłoża drukowego i jego wilgotności, prędkości drukowania itd. Brak lub redukcja alkoholu izopropylowego w środku zwilżającym może wydłużać czas schnięcia druków. Niepowlekane papiery offsetowe stosowane są powszechnie w produkcji akcydensów przy zastosowaniu farb konwencjonalnych. Cechą charakterystyczną tych podłoży drukowych jest wysoka zdolność do wchłaniania wody i ograniczona dla olejów. W rezultacie tego zjawiska schnięcie konwencjonalnych farb offsetowych wydłuża się, co zmusza drukarzy do realizacji produkcji na niskie stosy arkuszy. Wydłuża to jednak czas realizacji zlecenia i zmusza do zaplanowania większej powierzchni odstawczej. Przy zastosowaniu papierów, które charakteryzują się znacznym udziałem warstwy powlekającej, następuje – zwłaszcza w przypadku farb konwencjonalnych – spadek odporności na ścieranie i karbonizację. Ścieranie druków oznacza podatność nadrukowanej warstwy farby na mechaniczne uszkodzenie pod wpływem wystąpienia jednoczesnych sił nacisku i tarcia. Karbonizacja oznacza mikrościeranie farby w kontakcie z czystym papierem tylko pod wpływem wysokiej siły nacisku, która powoduje przenoszenie farby na niezadrukowaną stronę kolejnego arkusza. Nawet przy wysokiej odporności na ścieranie nie należy wykluczyć złej odporności na karbonizację. Dlatego też konieczne jest w takim przypadku lakierowanie nadruku oraz napylanie za pomocą proszku. Wiąże się to jednak z wyższymi kosztami instalacji maszyny drukującej, która musi być wyposażona w wieżę lakierującą, system suszenia lakierów dyspersyjnych oraz urządzenie do napylania proszkiem. Związane jest to również ze wzrostem kosztów produkcji przez zastosowanie lakieru, proszku do napylania oraz wyższym poborem energii elektrycznej. cdn.