Technologia farb i lakierów UV – część IV

6 Dec 2016 15:00

Badania przeprowadzone przez Allied Market Research wykazały w następnych pięciu latach 15 proc. wzrost sprzedaży farb i lakierów utrwalanych z zastosowaniem energii promieniowania elektromagnetycznego. Główna część tego wzrostu wynika z wprowadzenia na rynek nowych farb i lakierów dla przemysłu poligraficznego. Dotyczy to wszystkich istotnych z komercyjnego punktu widzenia rynków Europy, USA i Azji. Zastosowanie domieszkowanych i zimnych systemów UV w połączeniu z farbami i lakierami o wysokiej reaktywności ma następujące zalety (ciąg dalszy): n Niższe koszty inwestycji związane z zakupem maszyny drukującej w stosunku do standardowych systemów UV. n Szerokie spektrum produktów dostępnych dla tej technologii. Dostępne są farby skalowe (również o podwyższonej światłotrwałości), wg wzornika Pantone, specjalne, metaliczne i fluorescencyjne. W ofercie znajdują się także wysokopołyskowe i matowe lakiery do aplikacji z wieży oraz do drukowania z kałamarza farbowego. W ofercie znajdują się też produkty do realizacji efektów specjalnych, np. „połysk/mat”. n Mniejsza konsumpcja farb w stosunku do technologii konwencjonalnej. W zależności od stosowanych podłoży drukowych różnica ta może wynosić nawet do 15 proc. Wynika to z ich wysokiej intensywności oraz zachodzącego w niewielkim stopniu procesu wsiąkania w podłoża chłonne. n Możliwość dalszych procesów uszlachetniania, jak tłoczenie folią na zimno i gorąco lub laminowanie. n Mniejsza powierzchnia konieczna do zainstalowania maszyny drukującej. Do podstawowych wad wynikających z użycia systemu lamp domieszkowanych żelazem zaliczyć należy: n Wysokie ceny farb. Wzrost kosztów w stosunku do standardowych systemów UV wynosi około 25 proc. Wyższe ceny lakierów w porównaniu do dedykowanych dla standardowych systemów UV. Przyrost kosztów wynosi w tym obszarze około 100 proc. n Krótszy o około 25 proc. czas wykorzystania lamp w stosunku do standardowych rozwiązań UV. n Znikoma ilość farb i lakierów dedykowanych produkcji bezpiecznych opakowań środków spożywczych. Rozwój przemysłu poligraficznego realizowany jest konsekwentnie każdego dnia. Istotnym obszarem tego procesu są diody LED – UV, które emitują promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu ultrafioletu. Diody LED wykorzystywane są z powodzeniem i powszechnie w wielu gałęziach przemysłu, m.in. w konstrukcji elementów oświetleniowych, telewizorów i samochodów. Stosowane są także w procesach klejenia elementów elektronicznych, naprawy powłok lakierniczych oraz stomatologii. Podstawową zasadą działania tych urządzeń jest zjawisko elektroluminescencji, które zostało odkryte w roku 1907 przez angielskiego inżyniera Henry’ego Josepha Rounda. Jeśli do materiałów półprzewodnikowych dostarczony jest prąd elektryczny, elektrony przechodzą z wyższego poziomu energetycznego na niższy w postaci fotonów (światła). Energia światła zależy od materiału półprzewodnika oraz odległości pomiędzy jego warstwami (określona długość fali światła) – krótka (światło niebieskie) lub promieniowanie UV – dłuższa. W przemyśle poligraficznym diody LED stosowane były początkowo w technologii inkjet i służyły do utrwalania tuszy. Pierwsze tego typu instalacje zostały zaprezentowane w roku 2006. W roku 2008 na rynku japońskim zaprezentowano pierwsze maszyny arkuszowe małego formatu, w których zainstalowano suszarki LED – UV. Fakt ten stał się istotnym bodźcem dla rozwoju tych urządzeń i maszyn drukujących pracujących w tej technologii. Jednocześnie prowadzone były intensywne prace rozwojowe w zakresie farb i lakierów w celu optymalizacji ich jakości. Jest to nowatorska technologia utrwalania farb i lakierów przeznaczonych do procesu drukowania. Urządzenia te emitują promieniowanie w zakresie od 365 do 405 nanometrów. Na rynku poligraficznym znajdują się urządzenia wytwarzające promieniowanie o długości 365, 375, 385 i 395 nanometrów, lecz najczęściej stosowane są w zakresie 385 nanometrów. Diody LED – UV wytwarzają promieniowanie elektromagnetyczne w bardzo wąskim zakresie długości fal, niemal monochromatyczne o szerokości widma 10-30 nm, lecz zazwyczaj kilkanaście nm. Jest to zasadnicza różnica w stosunku do standardowych suszarek UV emitujących promieniowanie o długości fali z obszaru od 200 do 380 nm. Moc standardowych systemów i domieszkowanych systemów UV wynosi od 140 do 240 Watt/cm. Współczesne systemy suszarek LED – UV oferują moc od 14 do 25 W/cm2. cdn. Artykuł sponsorowany