Na poczštku XXI wieku został zwołany po 8 latach XXIII Kongres Techników Polskich w celu okrelenia miejsca i roli rodowiska technicznego w cywilizacyjnym rozwoju Polski z uwzględnieniem przewidywanej integracji z Uniš Europejskš, w kontekcie innowacyjnoci i konkurencyjnoci naszej gospodarki, budowania społeczeństwa informacyjnego, etycznych aspektów wykorzystania wiedzy oraz umiejętnoci inżynierów i techników, uprawnień zawodowych, udziału organizacji pozarzšdowych w tworzeniu demokratycznego państwa prawnego, przyjaznego i bezpiecznego dla jego obywateli.
Poczštków zrzeszania się polskich inżynierów i techników należy szukać w XIX wieku. Pierwszy Ogólnopolski Zjazd Techników Polskich został zorganizowany przez Lwowskie Towarzystwo Politechniczne oraz Krakowskie Towarzystwo Techniczne i odbył się w dniach 8-10 wrzenia 1882 roku w Krakowie z udziałem techników polskich z trzech zaborów.
Kolejne Zjazdy II-V odbyły się w 1894 i 1910 roku we Lwowie oraz w 1899 i 1912 roku w Krakowie. VI Nadzwyczajny Ogólnopolski Zjazd Techników Polskich został zorganizowanyw kwietniu 1917 roku w Warszawie przez Stowarzyszenie Techników.
W okresie międzywojennym kolejne VIII-X Zjazdy Stałej Delegacji Polskich Zrzeszeń Technicznych odbyły się we Lwowie (1922), w Krakowie (1923) i Katowicach (1924), XI Zjazd w Lublinie (1925), XII Polski Kongres Inżynierów we Lwowie w 1937 roku i Kongres Techników Polskich w 1938 roku w Warszawie.
Po II wojnie wiatowej organizowane przez Naczelnš Organizację Technicznš kolejne Kongresy Techników Polskich (I-VII) odbyły się: 1-3.12.1946 roku w Katowicach, 28-29.9.1952 roku w Warszawie, 23-26.2.1957 roku w Warszawie, 12-14.2.1961 roku we Wrocławiu, 10-12.2.1966 roku w Katowicach-Zabrzu, 2-4.9.1971 w Poznaniu, 22-24.4.1977 roku w Warszawie.
VIII/XX Kongres Techników Polskich miał miejsce w dniach 8-10.10.1982 roku w Łodzi. Przyjęto na nim numerację dla Kongresów liczonš od Zjazdu w 1882 roku. XXI KTP odbył się w dniach 21-23.4.1987 roku w Gdańsku, a XXII w Warszawie w dniach 27-28.12.1992 roku (I Sesja) i 10.9.1993 roku (II Sesja).
Tematykš ogólnopolskich zjazdów względnie kongresów techników polskich było każdorazowo ustalanie kierunków rozwoju techniki na ziemiach polskich, ważne sprawy i potrzeby polskiego przemysłu oraz kształcenie inżynierów i techników. Ideš pracy i działań inżynierów i techników była zawsze i jest myl przewodnia wyrażona przez Stanisława Staszica: ăByć narodowi użytecznymÓ.
Działalnoć stowarzyszeń naukowo-technicznych w ubiegłym wieku miała więc na celu integrowanie kadry fachowej w danej dziedzinie, jej kształcenie, dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji oraz działalnoć na rzecz danej dziedziny w zakresie postępu techniczno-technologicznego, racjonalizacji, wprowadzania nowoci.
Sfederowane w NOT stowarzyszenia naukowo-techniczne różnych dziedzin i branż polskiej gospodarki zostały zmuszone Đ w nowych warunkach społeczno-gospodarczych Đ do poszukiwania nowych form zrzeszania kadry inżynieryjno-technicznej oraz działalnoci w zakresie danego przemysłu.
Dlatego też odbył się XXIII Kongres Techników Polskich z sesjš inauguracyjnš w dniu 7.12.2001 roku w salach Domu Technika w Warszawie, międzysesyjnymi debatami i dyskusjami branżowymi oraz regionalnymi i sesjš zamykajšcš w dniu 18.6.2002 roku w Poznaniu. Pracami Kongresu kierowały komitety: I. Komitet Honorowy składajšcy się z rektorów politechnik, akademii rolniczych i byłych przewodniczšcych NOT, którego przewodniczšcym był prof. dr hab. inż. Jerzy Wonicki Đ rektor Politechniki Warszawskiej.
II. Komitet Programowy składajšcy się z prezesów Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, działaczy FSNT NOT i przedstawicieli Stowarzyszeń Inżynierów i Techników Polskich za granicš, którego przewodniczšcym był dr inż. Wojciech Ratyński Đ prezes FSNT NOT. III. Komitet Organizacyjny składajšcy się z członków Zarzšdu Głównego FSNT NOT i sekretarzy generalnych SNT, którego przewodniczšcym był mgr inż. Kazimierz Wawrzyniak Đ sekretarz generalny FSNT NOT.
W sesji inauguracyjnej wzięło udział ok. 400 osób ze rodowisk i organizacji inżynierskich oraz zaproszeni gocie i dziennikarze. W głównym referacie ăWyzwania stojšce przed polskimi inżynierami w XXI wieku wobec procesu integracji z UE i globalizacjiÓ prezes FSNT NOT Wojciech Ratyński przedstawił oceny, wštpliwoci i opinie nurtujšce rodowisko techników polskich. W czasie sesji odbyły się dyskusje panelowe na tematy: ăOrganizacje inżynierskie Đ doskonalenie inżynierówÓ oraz ăPolski inżynier w Unii EuropejskiejÓ.
W okresie między sesjami zorganizowano szereg imprez regionalnych i ogólnopolskich powięconych różnym ważnym problemom kraju. Wzięło w nich udział wiele setek zainteresowanych uczestników, a opublikowane materiały będš stanowić podstawę działalnoci stowarzyszeń naukowo-technicznych zrzeszajšcych kadrę inżynieryjno-technicznš.
Sesja zamykajšca XXIII KTP odbyła się w Sali Kongresowej Międzynarodowych Targów Poznańskich 18 czerwca 2002 roku.
Otwarcia dokonali prezes FSNT NOT Wojciech Ratyński oraz prezes MTP Bogusław Zalewski, który podkrelił fakt, że zakończenie Kongresu w czasie otwartych poprzedniego dnia 74. Targów Technologii Przemysłowych i Dóbr Inwestycyjnych stanowi konsekwentny krok w kierunku dalszej konsolidacji rodowiska inżynierskiego w warunkach gospodarki rynkowej.
W sesji uczestniczyło ponad 700 osób, m.in. członkowie stowarzyszeń naukowo-technicznych, reprezentanci władz krajowych i regionalnych, rodowisk inżynierskich na obczynie, uczelni technicznych i jednostek badawczo-rozwojowych, wynalazcy, laureaci nagród technicznych.
Podsumowane zostały półroczne debaty i dyskusje kongresowe oraz przedstawione główne tezy Kongresu: włšczenie się rodowisk technicznych w przygotowanie Polski do integracji z UE, poprawa konkurencyjnoci polskiej gospodarki, nowoczesne kształcenie inżynierów, współpraca rodowiska technicznego z władzami państwowymi, konsolidacja i współpraca całego rodowiska technicznego w kraju i rodowisk polonijnych, dalsza aktywizacja działań w obszarze innowacyjnoci gospodarki we współpracy z rzšdem i jej agendami, nowelizacja ustawy ăPrawo o StowarzyszeniachÓ, podnoszenie prestiżu zawodu inżyniera Đ zgodnie z uregulowaniami w UE.
Kongres zakończył się przyjęciem uchwały, w której wyrażono zadowolenie, że odbywał się on w roku 2002, ogłoszonym przez Sejm RP rokiem Eugeniusza Kwiatkowskiego Đ inżyniera, ministra przemysłu i handlu, budowniczego Gdyni i Centralnego Okręgu Przemysłowego. Uznano, że dokonujšca się transformacja ustrojowa umożliwiła Polsce podjęcie trudnego zadania dostosowania gospodarki do funkcjonowania w wolnorynkowym otoczeniu wysoko rozwiniętych państw UE.
Obok pozytywnego kierunku przemian dostrzeżono również negatywne zjawiska prowadzšce do bezrobocia i poczucia niezadowolenia licznych grup społeczeństwa. Aby przeciwdziałać tym zjawiskom, wyrażono gotowoć aktywnego uczestniczenia w realizacji programu godzšcego szybki rozwój gospodarczy ze społecznymi oczekiwaniami zmniejszenia bezrobocia i wzrostu poziomu życia. Zawiera je program rzšdowy ăPrzedsiębiorczoć, rozwój, pracaÓ.
W uchwale uznaje się jednak, że program rzšdowy powinien być poszerzony o systemowe rozwišzania sprzyjajšce tworzeniu i rozwojowi małych i rednich innowacyjnych przedsiębiorstw produkcyjnych, wspieraniu wdrożeń majšcych swe ródło w krajowym potencjale badawczo-rozwojowym, a konkurencyjnych dla produktów zagranicznych.
Uchwała uznaje za bardzo ważne zadanie FSNT NOT w okresie przygotowań do integracji z UE znaczne zwiększenie liczby inżynierów legitymujšcych się tytułem euroinżyniera i nasilania działań promocyjnych na rzecz podniesienia prestiżu zawodów inżynierskich oraz doceniania roli techniki w życiu każdego człowieka i państwa, a także podnoszenia poziomu kultury technicznej społeczeństwa.
Uczestnicy XXIII KTP zobowišzujš w uchwale władze FSNT NOT do szybkiej nowelizacji ustawy ăPrawo o StowarzyszeniachÓ uwzględniajšcej specyfikę Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, a w tym nadawanie przez nie uprawnień zawodowych.
