W procesie drukowania offsetowego poza farbą bierze udział roztwór zwilżający. I tak jak farba ma za zadanie pokryć miejsca drukujące formy, tak miejsca, które nie powinny drukować, muszą być na formie pokryte roztworem zwilżającym. Jakość roztworu odgrywa ogromną rolę, tym bardziej, że podczas drukowania farba tworzy z wodą emulsję.
Aby zapewnić bezpieczeństwo procesu drukowania, należy regularnie mierzyć przy użyciu odpowiednich przyrządów pomiarowych:
– wartość pH roztworu,
– stężenie dodatku do roztworu,
– stężenie alkoholu izopropylowego,
– temperaturę roztworu.
Alkohol w roztworze zwilżającym
Drukowanie z udziałem alkoholu
W początkowej fazie rozwoju druku offsetowego stosowano wyłącznie zespoły wodne, w których wałki nadające obciągnięte były specjalną tkaniną, ułatwiającą przenoszenie roztworu zwilżającego. Roztwór składał się gównie z wody i dodatków buforujących. Ponieważ stosowanie naciągów na wałki wodne było kłopotliwe, wraz z rozwojem konstrukcji maszyn drukujących pojawiła się również idea ich całkowitego wyeliminowania. Okazało się jednak, że przy takiej konstrukcji niezbędne jest zastosowanie do roztworu dodatkowej substancji ułatwiającej przenoszenie i powlekanie. Najlepsze efekty stabilizujące proces drukowania i zapewniające odpowiednią podaż środka zwilżającego uzyskano przez dodatek alkoholu izopropylowego.
Wprowadzenie do procesu drukowania alkoholu wymagało odpowiedniego dostosowania wszystkich materiałów, w tym również farb, dodatków do roztworów, obciągów gumowych. Od tamtej pory nawilżanie alkoholowe uznawane jest za optymalne dla procesu drukowania.
Izopropanol jest oznaczany również jako alkohol izopropylowy, 2-propanol, IPA.
Działanie izopropanolu w roztworze zwilżającym. Niezaprzeczalne atuty stosowania alkoholu izopropylowego to:
– podnoszenie lepkości roztworu zwilżającego, co zapewnia lepsze przenoszenie roztworu przez układ i wałki zespołu wodnego;
– obniżenie napięcia powierzchniowego roztworu powodujące bardzo dobre pokrycie miejsc niedrukujących formy nawet przy wysokich prędkościach drukowania i tworzenie cienkiej, ale równomiernej i stabilnej warstewki;
– stałe parowanie na wałkach i płycie przyczyniające się do chłodzenia krytycznych elementów maszyny, co z kolei stabilizuje właściwości reologiczne roztworu i zapewnia stabilne drukowanie;
– działanie czyszczące w stosunku do obciągów gumowych – zbieranie pyłu papierowego i drobinek farby;
– działanie konserwujące i czyszczące cały układ zwilżający, w tym również zapobieganie rozmnażaniu się drobnoustrojów i alg;
– zapewnianie większej stabilności wymiarowej podłoża przez ograniczenie ilości przenoszonego środka zwilżającego.
Alkohol powinno się stosować w ilości zalecanej przez producentów dodatków do roztworów zwilżających. Standardowo dodaje się go w granicach 10-12 proc.
Zbyt duże podawanie alkoholu powoduje:
– nadmierne emulgowanie,
– wzrost kosztów produkcji.
Za niska ilość stosowanego alkoholu skutkuje:
– niestabilnością równowagi farbowo-wodnej,
– opóźnionym czasem uzyskiwania prawidłowych odbitek z form.
Jednakże od początku stosowania alkoholu izopropylowego do przygotowywania roztworów zwilżających trwają prace badawcze nad zastąpieniem go inną substancją. Wynika to z faktu, że obok niewątpliwych zalet dla procesu drukowania stosowanie IPA powoduje wiele zagrożeń dla zdrowia człowieka i środowiska.
Artykuł sponsorowany
Ewa Rajnsz
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
