Ponieważ farba jest podstawą każdego druku, to właściwości farb muszą być dostosowane do wymagań stawianych przez technikę drukowania offsetowego, tak aby zapewnić ich właściwe przenoszenie poprzez formę drukową na podłoże.
Stopień utarcia farby. Stopień utarcia farby określa rozdrobnienie cząstek zawartych w niej pigmentów.
Farba w zależności od jej przeznaczenia musi posiadać cząsteczki o ściśle określonej wielkości, tak aby mogły one być prawidłowo przenoszone przez wałki zespołu farbowego na podłoże drukowe. Zbyt duże cząstki pigmentów są szorstkie i mogą powodować przedwczesne zużycie formy drukowej, a także wykazywać tendencję do osadzania się na wałkach i obciągu.
Pigmenty w trakcie produkcji muszą być bardzo dokładnie i stopniowo rozdrabniane. Wysokie rozdrobnienie cząsteczek pigmentów gwarantuje wyższą transparentność i intensywność farby, lepszą czystość barwy, a także połysk, jednak nadmierne ich rozdrobnienie nie zawsze musi być dla właściwości farby korzystne.
Stopień utarcia farb mierzy się za pomocą grindometru.
Właściwości wizualne farb
Niektóre właściwości farb decydują o końcowym wrażeniu wizualnym gotowych druków. Należą do nich takie cechy jak intensywność, połysk i transparentność lub zdolności kryjące.
Najważniejsza jest jednak kolorystyka farby, ale ponieważ stanowi ona złożone zagadnienie, została omówiona w osobnym rozdziale.
Intensywność farb. Intensywność jest parametrem związanym nierozłącznie z wydajnością farby.
W praktyce do określenia wydajności przyjmuje się ilość farby, przy użyciu której można uzyskać wymaganą gęstość optyczną druku, odpowiadającą gęstości optycznej oryginału. Tym samym im mniejsza ilość farby potrzebna jest do uzyskania odpowiedniej gęstości optycznej, tym większa wydajność farby.
Intensywność zależy przede wszystkim od jakości pigmentów zastosowanych do produkcji farb, ich chemicznej struktury i stopnia zdyspergowania. Ważny jest także stopień ich koncentracji. Ilości pigmentu nie można jednak zwiększać bez ograniczeń, ponieważ nadmierna jego zawartość mogłaby wpłynąć negatywnie na tworzenie stabilnego układu dyspersyjnego ze spoiwem.
Stosowanie farb intensywnych gwarantuje zawsze uzyskiwanie lepszych efektów kolorystycznych przy mniejszej ilości naniesionej na podłoże.
Wydajność i intensywność farb jest bardzo ważnym parametrem ekonomicznym. Producenci farb posiadają w swojej ofercie zazwyczaj kilka serii farbowych, które poza różnicami wynikającymi ze specyficznych właściwości typu połysk, odporność na ścieranie, rodzaj schnięcia, wykazują różnice właśnie w wydajności. Dlatego też przy wyborze farb do druku nie należy kierować się wyłącznie porównywaniem ich cen, ale przede wszystkim ich intensywnością.
Używanie farb o niższej wydajności i intensywności powoduje, że trzeba drukować z większym ich nadawaniem, co automatycznie pociąga za sobą szereg problemów związanych z wydłużonym procesem wysychania, odciąganiem w stosie i innymi zjawiskami powodowanymi przez zbyt grubą warstwę farby.
Intensywność i wydajność farb można zmierzyć i porównać.
Parametry te określa się na podstawie pomiarów gęstości optycznej druków po naniesieniu na nie określonej grubości warstwy farby. Przy porównywaniu intensywności różnych farb ważne jest, aby pomiary odbywały się zawsze na podstawie takiej samej ilości farby nadrukowanej na podłoże.
Wizualny efekt intensywności nadrukowanej warstwy farby może różnić się w zależności od rodzaju zastosowanego podłoża, jego białości i gładkości, struktury powierzchni oraz chłonności.
Podczas drukowania na papierach o niższej gładkości i bardziej chłonnych potrzebna jest zawsze znacznie większa ilość farby do utworzenia zamkniętej i równomiernej warstwy, tak, aby zapełniła ona wszystkie mikronierówności papieru oraz nadała drukom pożądaną barwę.
Inaczej jest przy drukowaniu na papierach o wysokim stopniu gładkości i niskiej wsiąkliwości, których powierzchnie można całkowicie pokryć już przy użyciu niewielkich ilości farby. Dlatego też najlepsze efekty kolorystyczne uzyskuje się na tego typu podłożach. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany