Poligrafia: wysoka wartość dodana w produkcji końcowej

11 gru 2013 12:23

W raporcie „Konkurencyjna Polska – jak awansować w światowej lidze gospodarczej?”, który został opracowany przez zespół niezależnych ekspertów z inspiracji Prezydenta RP – Bronisława Komorowskiego, oprócz ogólnych zagadnień związanych z kondycją polskiej gospodarki i perspektywami jej rozwoju można znaleźć też informacje dotyczące polskiego przemysłu poligraficznego. Raport opisuje działania, które uchroniłyby polską gospodarkę przed spowolnieniem tempa wzrostu wydajności i utknięciem w tzw. pułapce średniego poziomu rozwoju (middle income trap). Osiągnięcie takiego celu wymaga prowadzenia całościowych i skoordynowanych działań, które określa się w literaturze jako nową politykę przemysłową lub nową politykę strukturalną (Rodrik 2006). Określenie to bierze się stąd, że chodzi o całokształt zmian instytucjonalnych, które tworzą zespół bodźców i jednocześnie środowisko sprzyjające poprawie konkurencyjności gospodarki. W raporcie przedstawiono właśnie kierunki takich działań. W rozdziale 1.5. pt. „Konkurencyjność eksportu” można przeczytać: „Do liderów pod względem udziału wartości dodanej w produkcji końcowej należą przemysły: mineralny, artykułów spożywczych, precyzyjny, drzewny oraz poligraficzny. Wartość dodaną najsłabiej generują przemysły: rafineryjny, sprzętu RTV i samochodowy. Mają najwyższą pełną importochłonność zaopatrzeniową produkcji końcowej. Wysoka jest też pełna importochłonność przemysłów chemicznego i skórzanego oraz metalurgii.” Dalej, w rozdziale 2.2. poświęconym nowej polityce przemysłowej można przeczytać: „W naszym przekonaniu zasadniczym punktem odniesienia dla opracowania i wprowadzenia w Polsce nowej polityki przemysłowej powinna stać się przedstawiona przez nas w poprzednim rozdziale analiza wartości dodanej eksportu poszczególnych sektorów gospodarki. Wynika z niej, że nasze przewagi komparatywne są obecnie ulokowane w szczególności w następujących sektorach wytwórczych: mineralnym, artykułów spożywczych, precyzyjnym, drzewnym oraz poligraficznym. Te właśnie sektory powinny zostać w pierwszej kolejności włączone do programu nowej polityki przemysłowej.” Nowa polityka przemysłowa jest wyrazem głównie podażowego podejścia do gospodarki, ale nie przez występowanie państwa w roli inwestora czy właściciela, ale przez formowanie rozwiązań instytucjonalnych, które sprzyjają przedsiębiorstwom poszczególnych sektorów w uzyskaniu wysokiej produktywności i konkurencyjności. Taką politykę można określić jako selektywną i zorientowaną strategicznie. Opracowano na podstawie raportu „Konkurencyjna Polska – Jak awansować w światowej lidze gospodarczej?”