Co to jest SPCkarty według oceny alternatywnejczęœć VI

6 gru 2016 14:42

Alternatywna ocena właœciwoœci polega na stwierdzeniu obecnoœci lub braku pewnej cechy w pojedynczym elemencie rozpatrywanej próbki. Rodzaje kart i zastosowanie: Ľ karta p frakcji jednostek niezgodnych Đ przy próbkach o różnej liczbie elementów, Ľ karta u liczby niezgodnoœci na jednostkę Đ przy próbkach o różnej liczbie elementów, Ľ karta np liczby jednostek niezgodnych Đ przy próbkach o stałej liczbie elementów, Ľ karta c liczby niezgodnoœci Đ przy próbkach o stałej liczbie elementów. Technika konstruowania kart kontrolnych przy alternatywnej ocenie właœciwoœci ma podobny schemat jak dla właœciwoœci mierzalnych, tj. gromadzenie danych i wyznaczanie toru karty. Gromadzenie danych: Ľ Karty kontrolne według oceny alternatywnej wymagajš doœć dużej licznoœci próbki (np. od 50 do 200 lub więcej elementów w próbce). Najbardziej odpowiednia jest sytuacja, gdy licznoœć próbek jest jednakowa lub nie zmienia się o więcej niż 25%. Ľ Częstoœć pobierania próbek w krótkich przedziałach czasu pozwala na szybszš reakcję, ale w takiej sytuacji może to być w sprzecznoœci z wymaganiami dotyczšcymi dużej licznoœci próbek. Próbki o dużej licznoœci elementów zazwyczaj reprezentujš długi okres działania procesu. Ľ Okres zbierania danych powinien być na tyle długi, aby wychwycić wszystkie prawdopodobne Ÿródła zmiennoœci oddziałujšce na proces. Ľ Liczba próbek stanowišca dobrš podstawę testu na stabilnoœć procesu to 25 lub więcej. Etapy konstruowania karty kontrolnej typu np Kontrolowanym wyrobem były papierowe koperty z nadrukiem. Wstępne dane (tabela) zostały zebrane z próbek trzystuelementowych (po 300 kopert) pobieranych z gotowych partii kopert wyprodukowanych w cišgu jednej zmiany. Celem skonstruowania karty kontrolnej jest okreœlenie œredniej liczby jednostek niezgodnych (wadliwych) w badanych próbkach w cišgu np. miesišca oraz wyznaczenie toru karty dla procesu stabilnego. 1. Wstępne obliczenie œredniej liczby jednostek niezgodnych (npĐ) i œredniej frakcji jednostek niezgodnych (pĐ): 2. Obliczanie wstępnych linii kontrolnych i linii centralnej: Z wyliczeń wynika, że dolna linia kontrolna przyjmuje wartoœć ujemnš. Ponieważ liczba jednostek niezgodnych w próbce nigdy nie może mieć wartoœci ujemnej, przyjmujemy, że dla toru karty kontrolnej DLK jest równa zeru. Pomimo że liczba jednostek niezgodnych będzie zawsze przyjmowała wartoœć całkowitš, wyliczone wartoœci GLK i LC możemy pozostawić jako liczby ułamkowe, gdyż to zapewnia, że punkty nie będš rysowane na liniach kontrolnych. cdn.