Czy konieczny jest nowy resort prowadzšcy dla szkół poligraficznych?

6 gru 2016 14:44

W dniu 7.12.2004 r. w gmachu Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu odbyło się spotkanie przedstawicieli organizacji branżowych oraz dyrektorów szkół poligraficznych z minister Annš Radziwiłł. Organizacje branżowe reprezentował pomysłodawca spotkania Đ prezes Zarzšdu Głównego Sekcji Poligrafów SIMP Kazimierz Stępniewski. W spotkaniu wzięli udział następujšcy przedstawiciele szkół poligraficznych: dyr. Andrzej Januszkiewicz z Krakowa, dyr. Bogdan Kostecki z Nowej Rudy, dyr. Jerzy Mendak z Łodzi, a także nauczycielki szkoły warszawskiej: dr inż. Grażyna Czech oraz inż. Urszula Łobejko. MENiS, oprócz pani minister, reprezentowała Ewa Konikowska-Kruk Đ p.o. z-cy dyr. Departamentu Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego oraz reprezentujšca ten sam Departament wizytator Anna Wasiak. Minister Anna Radziwiłł poszerzyła grono uczestników o przedstawicieli Centralnej Komisji Egzaminacyjnej (p.o. dyrektora Maria Magdziarz i kierownik Wydziału Egzaminów Zawodowych Lesław Zabłocki) oraz Ministerstwa Kultury (Małgorzata Rosińska, Ilona Skompska i Piotr Sadowski). Prowadzšca spotkanie dyr. Ewa Konikowska-Kruk przedstawiła sytuację sporu między ministerstwem i CKE a œrodowiskiem poligraficznym dotyczšcego zmiany podstaw programowych i standardów edukacyjnych dla zawodów poligraficznych. Odniosła się do przyjętego wczeœniej stanowiska dyrektorów szkół oraz przedstawicieli organizacji branżowych (SIMP, Polska Izba Druku) zredagowanego w postaci pięciu punktów o następujšcym brzmieniu: 1. Zmiana podstaw programowych dla zawodów: technik poligraf oraz drukarz, z uwzględnieniem œcisłej współpracy kompetentnych osób z branży poligraficznej. 2. Zmiana programów nauczania oraz standardów egzaminacyjnych jako konsekwencja zmiany podstaw programowych dla zawodów: technik poligraf i drukarz. 3. Doposażenie warsztatów i pracowni szkolnych pod kštem kształcenia i egzaminów zawodowych. 4. Problem dokształcania zawodowego nauczycieli i możliwoœć uzyskania kwalifikacji (szczegółowe wyjaœnienie problemu studiów w Instytucie Poligrafii Politechniki Warszawskiej). 5. Zmiana ministerstwa prowadzšcego szkolnictwo poligraficzne z Ministerstwa Kultury na Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. Dyrektor Ewa Konikowska-Kruk stwierdziła, iż w zasadniczych sprawach strony pozostały przy swoich zdaniach. W jej opinii, na dziœ nie można zmienić podstaw programowych, programów kształcenia oraz standardów egzaminacyjnych, a problem dokształcania zawodowego nauczycieli jest praktycznie rozwišzany. Podobnie przedstawiciele Ministerstwa Kultury nie widzieli możliwoœci zmian w charakterystyce absolwenta i wymaganiach egzaminacyjnych. Zdaniem dyr. Ewy Konikowskiej-Kruk istnieje możliwoœć korekty omawianych dokumentów oœwiatowych pod warunkiem zmiany ministerstwa wiodšcego dla zawodów poligraficznych, co pozwoli na napisanie nowych charakterystyk absolwentów i wymagań egzaminacyjnych. Przejœcie tej drogi jest możliwe i szczególnie ważne w kontekœcie obowišzywania dwuletniego moratorium CKE pozwalajšcego prowadzić egzaminowanie drukarza w technice offsetowej. Minister Anna Radziwiłł stwierdziła, iż obecnie MENiS nie posiada œrodków na doposażenie warsztatów i pracowni szkolnych. Œrodki takie natomiast, pochodzšce ze Ÿródeł unijnych, otrzymajš te szkoły, które uznane zostanš za oœrodki egzaminacyjne dla zawodów poligraficznych. Doposażenie z tych œrodków rozpocznie się w 2005 roku dla szkół prowadzšcych kształcenie w zawodach o dwuletnim cyklu nauczania (drukarz i introligator uznane zostały za zawody trzyletnie). Dyrektor Ewa Konikowska-Kruk zwróciła uwagę na fakt, iż procesem doposażenia szkół poligraficznych powinien interesować się organ prowadzšcy, tzn. każdy samorzšd. Ponadto dyrektorzy szkół powinni przekonywać pracodawców, aby ich firmy stawały się dobrze wyposażonymi oœrodkami egzaminacyjnymi. Kazimierz Stępniewski oraz dyrektorzy szkół poligraficznych przedstawili w czasie zebrania znane argumenty przemawiajšce za koniecznoœciš zmiany standardu egzaminacyjnego dla zawodu drukarz. Majš pewnoœć, iż nie sposób nauczyć ucznia trzyletniej szkoły zawodowej trzech głównych technik drukowania, bioršc pod uwagę potrzeby i park maszynowy drukarni, co oznacza zawyżenie wymagań dla zawodu robotniczego. Uważajš też, iż nie można zorganizować oœrodków egzaminacyjnych o odpowiednim wyposażeniu, co przekreœla ideę egzaminowania zewnętrznego. Dyrektorzy stwierdzili ponadto, że próby sprostania omawianemu standardowi skutkujš materializmem dydaktycznym, negujš transfer umiejętnoœci na nowe sytuacje zawodowe. Przypomnieli, że nauczyciele podległych im szkół zaproponowali nowe brzmienie standardu egzaminacyjnego niesprzeczne z podstawš programowš i programem nauczania. Z kolei przedstawiciele CKE uznali za istotny fakt pozytywnej recenzji podstawy programowej dokonany piórem prezesa Polskiej Izby Druku Jerzego Hoppe. W finale spotkania przedstawiciele naszej branży, MENiS oraz Ministerstwa Kultury raz jeszcze uznali zasadnoœć zmiany ministra prowadzšcego dla zawodów poligraficznych (tak aby zawody te podlegały ministrowi do spraw gospodarki), koniecznoœć napisania nowych charakterystyk zawodowych, a w rezultacie stworzenia nowych standardów egzaminów i korekty programów kształcenia. Kazimierz Stępniewski uznał za konieczne odbycie kolejnego spotkania dyrektorów zaangażowanych w proces przemian programowych w dniu 20 stycznia 2005 r., w Domu Technika NOT w Łodzi wespół z przedstawicielami Sekcji Poligrafów SIMP oraz Polskiej Izby Druku.