Uatrakcyjnienie efektu wizualnego to – obok zabezpieczenia druków przed czynnikami mechanicznymi oraz zapewnienia dalszej prawidłowej ich obróbki – jedno z podstawowych zadań lakierowania druków.
Bardzo atrakcyjne efekty uzyskuje się przez łączenie powierzchni matowych z błyszczącymi. Osiągnięcie takich efektów związane jest na ogół z lakierowaniem wybiórczym i wymaga dodatkowego procesu technologicznego. Niezbędne jest też przygotowywanie pracochłonnych form do lakierowania wybiórczego. Taka metoda działania powoduje, że rosną również koszty uszlachetnienia druków.
Można jednak efekt połysku i matu osiągnąć przy jednym przejściu arkuszy przez maszynę drukującą. Jest to możliwe przy zastosowaniu specjalnego systemu lakierów: olejowego matowego i dyspersyjnego o wysokim połysku, które oddziałują na siebie wzajemnie w specyficzny sposób i się odpychają. Drukowanie takimi lakierami odbywa się w linii, mokro na mokro.
Maszyna powinna być wyposażona w 5 zespołów drukujących i wieżyczkę lakierującą.
Cztery pierwsze zespoły farbowe służą do drukowania farbami triadowymi, piąty zespół do aplikacji lakieru olejowego, a wieżyczka do lakieru dyspersyjnego. Zespół lakierujący powinien być wyposażony w rakiel komorowy, suszenie podczerwienią, rakiel ciepłego powietrza i możliwie długie wykładanie.
Stosowanie lakierów jest bardzo proste. Na zadrukowane arkusze w piątym zespole drukującym nakłada się specjalny lakier olejowy na wybrane miejsca, które mają być matowe. Ponieważ lakier olejowy jest nadawany z płyty, przygotowanie właściwej formy nie jest ani pracochłonne, ani też kosztowne. Lakier należy nanieść w możliwie największej ilości.
Następnie w zespole lakierującym nanosi się na całą powierzchnię specjalny lakier dyspersyjny, przy czym zalecane przenoszenie wałka rastrowego to 10-13 cm3/m2. Nie zachodzi w tym wypadku potrzeba stosowania żadnych specjalnych płyt czy też wybierania miejsc nielakierowanych.
Intensywność efektu zależy od ilości naniesionych lakierów, stopnia krycia arkusza farbą, a także jakości zastosowanego podłoża drukowego. Najlepsze efekty osiąga się na wysokojakościowych podłożach.
Należy zwrócić uwagę na podawanie środka zwilżającego w zespole nadającym lakier olejowy. Wskazane jest podwyższenie jego podaży do 20-30 proc., tak, aby miejscom negatywowym płyty nadać odpowiednie właściwości hydrofilne.
W przypadku suszenia podczerwienią należy koniecznie unikać temperatur w stosie powyżej 35°C ze względu na niebezpieczeństwo sklejania arkuszy. Natomiast udział suszenia ciepłym powietrzem powinien być jak najwyższy, tak aby zapewnić efektywność wysychania lakieru dyspersyjnego.
Należy zwiększyć ilość proszku stosowanego do napylania arkuszy w porównaniu z lakierowaniem standardowymi lakierami. Zaleca się stosowanie proszków na bazie skrobi, co gwarantuje uzyskanie dobrej odporności druków na ścieranie.
System tych dwóch lakierów nadaje się również do uszlachetniania opakowań środków spożywczych i papierosów. Zastosowany lakier olejowy bazuje bowiem na specjalnych składnikach o niskim zapachu własnym, które podczas schnięcia nie powodują powstawania aktywnych sensorycznie produktów rozpadu, charakterystycznych dla standardowych lakierów drukowych. Połączenie obu lakierów zapewnia tym samym neutralność sensoryczną, będącą podstawowym wymogiem przy produkcji tego typu opakowań.
Polakierowane powierzchnie nie nadają się do dalszego uszlachetniania i dlatego każdorazowo należy przeprowadzić odpowiednie próby w warunkach praktycznych.
Obu lakierów można używać do lakierowania dwustronnego przy zachowaniu przerwy 24-48 godzin, tak aby zapewnić dostateczne wyschnięcie warstwy farby. Jest to jednak zależne od jakości podłoża, stopnia krycia farbą i parametrów druku.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany