Legenda ukraińskiego drukarstwa Đ Oleg Rozum
6 gru 2016 14:43

W jubileuszowym pięćdziesištym zeszycie ukraińskiego dwumiesięcznika poligraficznego ăDPYKAPCTBOÓ (Drukarstwo) ukazał się artykuł pióra profesora Edwarda Łazarenki przedstawiajšcy sylwetkę wybitnego ukraińskiego poligrafa Olega Fedorowicza Rozuma. Był on założycielem i wieloletnim naczelnym redaktorem ăDPYKAPCTBAÓ, z którym redakcja POLIGRAFIKI współpracuje od wielu lat. Stan zdrowia nie pozwala obecnie Rozumowi pełnić funkcji naczelnego redaktora, lecz pozostaje on wcišż w składzie zespołu redakcyjnego tego czasopisma. Na wstępie Łazarenko charakteryzuje Olega Rozuma jako wybitnego ukraińskiego poligrafa, naukowca i pedagoga, projektanta i wychowawcę wielu pokoleń ukraińskich poligrafów, redaktora naczelnego ăDPYKAPCTBAÓ, najważniejszego i najpopularniejszego czasopisma poligraficznego na Ukrainie, autora wielu ksišżek i fachowych artykułów. Łazarenko i Rozum poznali się w latach pięćdziesištych ubiegłego stulecia w czasie studiów w Ukraińskim Instytucie Poligraficznym im. I. Fedorowa i przyjaŸń pomiędzy nimi trwa do dnia dzisiejszego. Studia zakończył Oleg Rozum z wyróżnieniem i działalnoœć zawodowš rozpoczšł w wydawnictwie ăRadianska UkrainaŐŐ jako technolog, potem kierownik działu głównego technologa; następnie został zastępcš głównego inżyniera w filii wydawnictwa. Kolejnym etapem w życiu Rozuma było projektowanie nowych drukarń na Ukrainie, w Rosji, w krajach nadbałtyckich, na Dalekim Wschodzie oraz w Afryce Œrodkowej. W roku 1972 uzyskał doktorat. W tych właœnie latach ujawniły się talent dziennikarski Rozuma oraz zainteresowanie historiš drukarstwa. Ukazały się jego autorskie wydania ăTajemnice drukarstwaŐŐ oraz ăTu rodzi się ksišżkaŐŐ. W tym właœnie okresie Oleg Rozum stał się przedmiotem zainteresowania rektora UJP im. I. Fedorowa G.D. Fołstoga oraz dziekana tego instytutu A.J. Petruka, którzy zaproponowali Rozumowi wykłady w instytucie. Nieczęsto bowiem udawało się zdobyć wykładowcę o takich kwalifikacjach: doœwiadczonego technologa, naukowca, projektanta, organizatora, dziennikarza, człowieka o wysokim morale, jednoczeœnie wymagajšcego nauczyciela akademickiego. W roku 1980 został docentem i Đ co się nieczęsto zdarza Đ utrzymał jednoczeœnie funkcję dziekana (lata 1979-1987). Po utworzeniu w 1989 roku w instytucie fakultetu wydawniczo-poligraficznego nieprzerwanie pełnił funkcję kierownika katedry technologii i produkcji; stał się autorytetem jako wykładowca i naukowiec również w Ukraińskiej Akademii Drukarstwa we Lwowie. Praca naukowa i administracyjna nie wykluczyły jednak Olega Rozuma z działalnoœci ogólnospołecznej. Już w roku 1975 kierował pracami zarzšdu w miejskim kijowskim stowarzyszeniu naukowych towarzystw pracowników wydawnictw, poligrafii i księgarstwa. Po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległoœci wynikła potrzeba powołania własnego fachowego czasopisma. Takim stało się ăDPYKAPCTBOÓ. Do pełnienia funkcji redaktora naczelnego i przewodniczšcego kolegium redakcyjnego zaproszony został Oleg Rozum. W czasie pełnienia przez niego wspomnianych wyżej funkcji ăDPYKAPCTBOÓ stało się absolutnym liderem wœród ukraińskich fachowych czasopism poligraficznych w zakresie nauk technicznych i filologicznych, nawišzana została współpraca z zagranicznymi fachowymi czasopismami branżowymi, takimi jak ăPoligrafist i IzdatielŐŐ oraz ăPoligrafijaŐŐ (Rosja), Poligrafika (Polska), ăPrinting WorldŐŐ (W. Brytania) oraz inne. Ogrom zadań, jakie nałożył na siebie Oleg Rozum, nadwerężył w ostatnich latach jego zdrowie. Stšd decyzja, by przekazać stanowisko naczelnego redaktora czasopisma ăDPYKAPCTBOÓ w ręce młodszego dziennikarza i ekonomisty B. W. Nikiforuka. Oleg Rozum pozostał jednak w składzie kolegium redakcyjnego i pełnił funkcję redaktora naukowego czasopisma. Rezygnacja z funkcji naczelnego redaktora nie oznacza zwolnienia tempa w działalnoœci zwišzanej z opracowywaniem podręczników, pisaniem artykułów, uczestnictwem w pracy Akademii Nauk Inżynieryjnych. Kontakty naukowe utrzymujš z nim nadal najznakomitsi uczeni i działacze, korzystajšc z jego wieloletnich doœwiadczeń. Za swojš działalnoœć zawodowš i społecznš Oleg Rozum otrzymał wiele nagród i odznaczeń. Jednak najbardziej ceni sobie uznanie ze strony Rady Najwyższej Ukrainy (1998 rok). AB