Normalizacja jest koniecznoœciš

6 gru 2016 14:44

W ostatnich latach fleksografia poczyniła wielkie postępy i w sektorze opakowań staje się coraz ważniejszš technikš drukowania. W wielu przypadkach powstajš jednak pewne problemy wtedy, gdy przy drukowaniu wielobarwnych rastrowanych motywów chodzi o wierne odtworzenie barw. Wynika to z faktu, że we fleksografii normalizacja nie jest jeszcze tak rozwinięta jak w offsecie czy wklęsłodruku. Jest ona nie tylko warunkiem stałego osišgania ustalonych rezultatów, lecz także pozwala na zmniejszenie kosztów dzięki krótszym czasom narzšdu maszyny i mniejszej iloœci makulatury. Problematykš normalizacji we fleksografii zajmuje się Josef Burri w artykule ăStandardisierung tut notÓ we ăFlexo+Tief-DruckÓ nr 6/2004. Im bardziej fleksografia opanowuje rynek, tym częœciej napotyka ona konkurencję innych technik drukowania. Oznacza to, że musi sprostać wymaganiom jakoœciowym, a więc zapewnić pewne i zgodne z oryginałem odtworzenie barw, półtonów i przejœć tonalnych, niezależnie od podłoża drukowego i maszyny drukujšcej. Technicznie fleksografia jest już w stanie produkować wielobarwne ilustracje o jakoœci równej offsetowi czy wklęsłodrukowi, jednakże problematyczne jest sprawne opanowanie różnych parametrów i sterowanie całym procesem, od przygotowalni do drukowania. Drukarz musi dokładnie znać czynniki majšce wpływ na rezultat drukowania, jak: płyty drukowe, wałki rastrowe, farby, podłoże drukowe, maszyna, przyrost punktu. Zwišzane z tym parametry muszš być ujmowane za pomocš pomiarów i być zwišzane z okreœlonymi danymi, aby można było w każdej chwili uzyskać z jednakowš dokładnoœciš okreœlonš jakoœć. Maszyny fleksograficzne do drukowania opakowań majš różne zastosowania, np. do opakowań giętkich, etykiet, tektury falistej. Z tego też względu nie jest możliwe stworzenie ogólnej jednolitej normy przemysłowej. Dšży się więc do stworzenia zakładowych norm dla grup produktów o podobnym charakterze. Przy normalizacji wielobarwnego drukowania ważne sš okreœlone etapy: Ľ szczegółowy opis przebiegu procesu produkcji ze wszystkimi wariantami w celu jednoznacznego stwierdzenia, jakie parametry sš istotne w tym procesie; Ľ wyspecyfikowanie wałków rastrowych przeznaczonych do stosowania pod kštem ich liniatury, w zależnoœci od zadrukowywanych podłoży; Ľ wykonanie w warunkach produkcyjnych formy testowej w celu ustalenia krzywej charakterystycznej drukowania dla okreœlonej maszyny oraz uchwycenia wszystkich parametrów, aby móc je póŸniej dokładnie odtwarzać; Ľ densytometryczny pomiar próbnego druku w celu okreœlenia charakterystyki procesu drukowania. Charakterystyka procesu drukowania jest okreœlona przede wszystkim przez cztery wartoœci bazowe: gęstoœć optycznš apli, przyrost wartoœci tonalnej, kontrast oraz równowagę szaroœci i barwy. Wartoœci te sš normš i stanowiš wartoœci zadane (wyjœciowe) dla reprodukcji i przygotowalni form drukowych. Utrzymanie parametrów jakoœci jest sprawdzane za pomocš odpowiednich pasków do kontroli drukowania. Sprawdzane sš m.in. takie właœciwoœci jak: dokładnoœć pasowania, gęstoœć optyczna pełnego tonu przy drukowaniu wielobarwnym, przyrost wartoœci tonalnych w okreœlonych gęstoœciach optycznych, przyjmowanie farby. Bez pasków do kontroli drukowania odchylenia sš stwierdzane dopiero w przypadku wizualnej zmiany w drukowanym obrazie, natomiast stały pomiar pasków kontrolnych pozwala drukarzowi na znacznie wczeœniejszš reakcję. Generalnie jakoœć drukowania można poprawić jedynie przez konsekwentne pomiary kontrolne. Specyficzne wymagania stawiane fleksografii wymagajš uwzględniania przy normalizacji nie tylko kolorów triadowych, lecz także kolorów dodatkowych, stosowanych głównie do płaszczyzn i linii, z których zestawia się potrzebne barwy i odcienie dodatkowe, poza triadš. Normalizacja we fleksografii nie jest procesem jednorazowym, lecz działaniem cišgłym. Ustalone w normie wartoœci sš podstawš bieżšcej produkcji, ale muszš być stale kontrolowane i korygowane. Poprawa jakoœci musi wynikać z cišgu działań: ăzadanie wartoœci Đ kontrola procesu Đ porównanie wartoœci zadanych z faktycznymi Đ dostosowanie normyÓ. Opracowanie: ZZ