28 maja odbyły się kolejne szkolenia branżowe powięcone tematowi gospodarki odpadami w firmach poligraficznych i wydawniczych. Szkolenia, podobnie jak poprzednie, podzielone były na dwie częci: szkoleniowš i warsztatowš. W pierwszej z nich uczestnicy mieli okazję wysłuchać referatów powięconych tej problematyce, w drugiej zadawali pytania ăz własnego podwórkaÓ dotyczšce problemów ich drukarń zwišzanych z ustawami dotyczšcymi opakowań oraz odpadów opakowaniowych, które nałożyły nowe obowišzki na przedsiębiorców.
Tym razem w szkoleniach wzięło udział 40 osób. Organizatorami podobnie jak poprzednio byli: firma Metapress, Poligrafika, współorganizatorami: Ministerstwo rodowiska, Zakład Ekologii Opakowań COBRO oraz Izba Wydawców Prasy, sponsorem głównym Đ firma CCS Druk.
Spotkanie rozpoczęli Grzegorz Boguta (Metapress) oraz Sławomir Sokołowski (redaktor naczelny Poligrafiki). Następnie Joanna Grabowska z Departamentu Polityki Ekologicznej Ministerstwa rodowiska omówiła nowelizację ustaw regulujšcych gospodarkę odpadami w odniesieniu do branży poligraficznej. Swoje wystšpienie rozpoczęła od skonkretyzowania definicji odpadów w oparciu o nowš ustawę o odpadach z dnia 27 kwietnia 2002 r. Następnie omówiła rodzaje odpadów występujšce w działalnoci wydawniczej i poligraficznej, w tym również odpadów niebezpiecznych oraz przedstawiła obowišzkowy system pozwoleń i decyzji w zakresie: wytwarzania, zbierania, transportu oraz odzysku odpadów. Zasady odpowiedzialnoci firm poligraficznych i wydawniczych w zakresie ustaw regulujšcych gospodarkę odpadami opakowaniowymi omówiła Maria Szczepka-Wojtyrowska z Ministerstwa rodowiska. Czeć warsztatowa powięcona była problemom drukarń. Obie częci prowadziła Hanna Żakowska, kierownik Zakładu Ekologii Opakowań COBRO. Zainteresowanie uczestników tematem było spore, co było widać po liczbie zadawanych pytań. Okazywało się przy tym, że w obu ustawach znajduje się jeszcze wiele luk i niedomówień, a ich różna interpretacja może przysporzyć sporo kłopotów polskim przedsiębiorcom. Dzieje się tak mimo wprowadzonej na poczštku br. ăustawy czyszczšcejÓ (z dnia 19 grudnia ubiegłego roku), która nowelizuje szereg ustaw dotyczšcych gospodarki odpadami, m.in. ustawę o odpadach, ustawę o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, ustawę o obowišzkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i depozytowej. W ustawie o odpadach okrelone zostały nowe pojęcia stosowane w gospodarce odpadami, zasady gospodarowania odpadami, regulacje dotyczšce planów gospodarki odpadami, obowišzki posiadaczy odpadów (szczególnie zasady gospodarowania niektórymi rodzajami odpadów), regulacje dotyczšce termicznego przekształcania odpadów, ich składowania oraz międzynarodowego obrotu nimi. W myl tej ustawy odpadem, o czym pisalimy już wczeniej, jest każda substancja lub przedmiot należšcy do jednej z kategorii (lista tych kategorii znajduje się w załšczniku do ustawy), których posiadacz odpadów pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do ich pozbycia jest obowišzany. Posiadaczem odpadów natomiast jest każdy, kto faktycznie włada odpadami. W myl tej definicji władajšcy danš powierzchniš ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujšcych się na terenie danej nieruchomoci. Posiadaczem odpadów może być wytwórca odpadów lub inna osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna. W ustawie o odpadach zostało doprecyzowane, że wytwórcš odpadów powstajšcych w wyniku wiadczenia usług w zakresie m.in. czyszczenia zbiorników lub urzšdzeń oraz sprzštania, konserwacji, napraw jest podmiot, który wiadczy usługę, chyba że umowa o wiadczeniu usług stanowi inaczej. Tzn. posiadaczem odpadów powstajšcych w wyniku serwisu urzšdzeń np. w drukarni jest firma wiadczšca usługi w tym zakresie, chyba że umowa zawarta między dwiema stronami stanowi inaczej.
Zgodnie z ustawš o odpadach na wszystkich posiadaczy odpadów został nałożony obowišzek prowadzenia ilociowej i jakociowej ewidencji odpadów zgodnie z przyjętym katalogiem odpadów i listš odpadów niebezpiecznych. Ewidencję odpadów prowadzi się przy zastosowaniu dwóch dokumentów: karty ewidencji odpadów, którš wypełnia się dla każdego odpadu odrębnie oraz karty przekazania odpadu.
ăUstawa czyszczšcaÓ zdefiniowała jednoznacznie przedsiębiorcę objętego obowišzkiem wynikajšcym z ustawy o obowišzkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i depozytowej, uznajšc, że obowišzek ten spoczywa na przedsiębiorcy, którego oznaczenie zostało umieszczone na produkcie lub opakowaniu. O tym, w jaki sposób przedsiębiorca może wywišzać się z nałożonych na niego obowišzków, pisalimy w poprzednich relacjach ze szkoleń oraz w osobnych artykułach. Ustawa czyszczšca wprowadza również istotne zmiany w zakresie produktów objętych regulacjami i limitów dla nich ustalonych. W przypadku opakowań likwiduje kryterium objęcia regulacjami ustawy w postaci symbolu PKWiU, z wyjštkiem opakowań wymienionych imiennie w ustawie. Z uwagi jednak na wejcie w życie ustawy ăczyszczšcejÓ w lutym 2003 r. regulacja ta zacznie obowišzywać dopiero od 1 stycznia 2004 roku, podobnie jak i inne zmiany dokonane w ramach załšczników do ustawy, ustanawiajšcych rodzaje produktów objętych ustawš oraz limity odzysku i recyklingu (m.in. zwolnienie z obowišzku uzyskania limitu recyklingu uzyskały palety drewniane).
Te wszystkie zmiany oraz niejasnoci w prawie powodujš wcišż jeszcze chaos i bezradnoć niektórych przedsiębiorców wobec istniejšcych przepisów. W ich rozwišzaniu majš im pomóc tego rodzaju szkolenia. Szkoda tylko, że wcišż jeszcze większoć z nich uważa, że ich problem nie dotyczy, co widać było po zmniejszonej frekwencji... MD
