Odpornoœć farb drukarskich(cz.I)
6 gru 2016 14:42

Zadrukowywane materiały podlegajš różnorodnym procesom wykończeniowym. Następnie znajdujš liczne i zróżnicowane zastosowania, co powoduje, że komponenty użyte do ich produkcji muszš sprostać œciœle okreœlonym wymaganiom, tak aby zapewnić optymalnš trwałoœć otrzymanego produktu końcowego. Liczne pytania dotyczšce znaczenia symboli okreœlajšcych odpornoœć farb drukarskich, umieszczanych na opakowaniach, skłoniły nas do zaprezentowania czytelnikom Poligrafiki informacji dotyczšcej œwiatłotrwałoœci i odpornoœci na substancje chemiczne. Œwiatłotrwałoœć Œwiatłotrwałoœć jest odpornoœciš barwy na blaknięcie, zmianę odcienia lub ciemnienie pod wpływem œwiatła, które następujš niezależnie od innych czynników (wilgotnoœć, temperatura, zanieczyszczenia, wpływ zapakowanych towarów). Wyglšd wydruku poddanego działaniu œwiatła może się z czasem znacznie zmienić. Zmiana ta, bardziej lub mniej widoczna, jest sumš kilku zjawisk: blaknięcia koloru, kiedy to intensywnoœć barwy zmniejsza się i w ekstremalnych przypadkach kolor może całkowicie zniknšć, zmiany odcienia lub œciemnienia wydruku, który staje się stłumiony i ciemny, lub kombinacji powyższych zjawisk. Czynniki wpływajšce na œwiatłotrwałoœć Powodem zmian w wyglšdzie nadruku jest zwykle degradacja użytego czynnika barwišcego: pigmentu lub barwidła. Należy jednak pamiętać, że œwiatło oddziałuje także na wišzania chemiczne w nadrukowanym lakierze oraz podłożu. Dlatego zadrukowany materiał trzeba rozpatrywać jako całoœć, w której warstwa farby jest tylko częœciš, a czynnik barwišcy Đ składnikiem warstwy farby. W dodatku inne, niezależne od œwiatła czynniki powodujš starzenie się druków: wilgotnoœć powoduje blaknięcie barwy, zanieczyszczenia atmosferyczne mogš powodować szybkš degradację druku, a zapakowane towary mogš migrować lub emitować opary powodujšce starzenie się druku (nawozy sztuczne, produkty mleczne). Zjawiska te mogš się znacznie nasilać w pewnych warunkach, np. przy magazynowaniu w œwietle słonecznym lub przy znacznie podwyższonej wilgotnoœci. Rezultat działania œwiatła zależy także od charakterystyki samego promieniowania: od tego, czy jest to œwiatło dzienne, czy sztuczne, od jego natężenia zależnego od pory roku, szerokoœci geograficznej i kšta padania promieni œwietlnych. Œwiatłotrwałoœć zależy także od właœciwoœci naniesionej warstwy farby. Farba nadrukowana cieńszš warstwš wykazuje niższš odpornoœć. Farby transparentne i z mniejszš proporcjonalnie zawartoœciš pigmentu, jak również odcienie pastelowe sš mniej odporne na œwiatło niż wynikałoby to z charakterystyki pigmentów użytych do ich produkcji. Pomiar œwiatłotrwałoœci Możemy rozpatrywać trzy różne aspekty zjawiska: œwiatłotrwałoœć czynnika barwišcego, œwiatłotrwałoœć farby drukarskiej oraz œwiatłotrwałoœć gotowych wydruków, dlatego ważne jest precyzyjne okreœlenie mierzonej wielkoœci. Najpopularniejszš metodš pomiaru œwiatłotrwałoœci jest ekspozycja w œwietle sztucznym, gdzie Ÿródłem œwiatła jest lampa ksenonowa o charakterystyce podobnej do œwiatła dziennego. Próbki wydruków poddawane sš jednoczesnej ekspozycji ze skalš standardowš (zwanš skalš włókna). Skala ta składa się z wełnianych pasków zabarwionych oœmioma niebieskimi barwnikami, których odpornoœć na œwiatło wzrasta w sposób logarytmiczny od 1 do 8. W tej skali pasek z oznaczeniem o jeden stopień wyższym wykazuje dwukrotnie większš tolerancję na œwiatło niż poprzedni. Gdy zostanie zaobserwowana zmiana barwy badanej próbki, porównuje się jš ze skalš standardowš i w ten sposób przypisuje odpowiedniš wartoœć. Znalezienie bezpoœredniego odniesienia pomiędzy odpornoœciš na œwiatło i faktycznš trwałoœciš wydruku jest bardzo trudne. Możemy jedynie w sposób przybliżony stwierdzić, iż stosujšc farbę z pigmentem o trwałoœci oznaczonej 7, otrzymamy wydruk o trwałoœci około 1 roku przy ekspozycji w œrednich warunkach oœwietlenia, pigment z indeksem 6 powinien odpowiadać ok. 6 miesišcom, pigment z indeksem 5 oznacza trwałoœć przez 2-3 miesišce. Te odniesienia będš coraz mniej precyzyjne przy niższych indeksach odpornoœci na œwiatło. Używa się również następujšcego opisu słownego œwiatłotrwałoœci: Jeœli powyżej indeksu 5 odpornoœć na œwiatło układa się pomiędzy dwoma indeksami na skali włókna, podaje się œredniš odpornoœć (np. 5-6). Jeœli barwa ciemnieje pod wpływem œwiatła zamiast blaknšć, dodatkowo używa się oznaczenia literš N przy podawaniu œwiatłotrwałoœci. Powszechnie używane farby drukarskie zwykle majš okreœlonš przez producenta œwiatłotrwałoœć: na opakowaniu umieszcza się słowo ăLightÓ z podanš przy nim cyfrš. Pantone¨ Reflex Blue zwykle ma œwiatłotrwałoœć 3, podobnie Pantone¨ Warm Red. Z kolei Pantone¨ Green Đ podobnie jak Process Cyan i Process Black Đ niezależnie od producenta charakteryzuje się œwiatłotrwałoœciš bliskš 8. Generalnie wyższš odpornoœć pigmentów niebieskich i zielonych w stosunku do żółtych i czerwonych tłumaczy nie tylko większa trwałoœć ich wišzań chemicznych, ale również fakt absorbowania œwiatła o niższej energii. W praktyce œwiatłotrwałoœć jest bardzo istotna w produkcji plakatów, etykiet i opakowań na długo eksponowane i wolno rotujšce towary. Przekonamy się o tym sami, gdy za dwa lub trzy miesišce niesprzštnięte plakaty kandydatów na parlamentarzystów przybiorš odcień niebiesko-czarny (czarny i cyjan jako najtrwalsze pozostanš, podczas gdy żółty i magenta o niższej odpornoœci znacznie już wyblaknš). W tych wypadkach, uprzedzeni przez klienta o takiej koniecznoœci, przygotowujšc kolory w naszej mieszalni możemy zastšpić pigmenty o niskiej odpornoœci na œwiatło ich znacznie trwalszymi odpowiednikami, np. zamiast Pantone¨ Reflex Blue (œwiatło: 3) zastosować SL Reflex Blue (œwiatło: 8), czy też w miejsce Pantone¨ Warm Red (œwiatło: 3) SL Warm Red ze œwiatłotrwałoœciš równš 5 jednostkom. Oprócz farb mieszanych, przygotowywanych w naszej mieszalni, dostępne sš także odpowiedniki czystych, wymienionych wyżej kolorów pantonowskich o podwyższonej odpornoœci. cdn. W artykule wykorzystano materiały firmy Brancher Frřres oraz Brancher Central Europe Sp. z o.o.