Mets-Serla Corporation (Finlandia), będšca podczas Drupy 2000 czynnym uczestnikiem PrintCity, promowała swój nowy powlekany karton Galerie Super Digital przy produkcji opakowania i ksišżki. Karton ten powstał we współpracy z firmš Xeikon i dostosowany jest do drukowania w następujšcych maszynach: Xeikon DCO Đ 500D, Xeikon DCP Đ 500P, MAN Roland Dico Đ Pack, Xerox DocuColor 100 i IBM InfoColor 100. Karton Galerie Super Digital jest produkowany w gramaturach 200, 240 i 270 g/m2.
Jak złożonym procesem jest uzyskanie atestu (scriptu), a w zasadzie dopuszczenie kartonu jako podłoża do drukowania na maszynach cyfrowych, niech wiadczy przykład szwedzkiego koncernu Iggesund Paperboard, produkujšcego kartony wielowarstwowe (FBB) i celulozowe lite (SBS), którego kartony na Drupie stosowane były do pokazów przez firmy: Hei-delberg, Bobst, Xeikon i Indigo. Stosowano nowe jakoci kartonów celulozowych rodziny Invercote do drukowania cyfrowego na maszynach Xeikon i Indigo. Nowe odmiany kartonu Carton-Silkia (po przebudowie i modernizacji maszyn) oraz Invercote stosowane były do drukowania pokazowego na stoiskach firmy Hei-delberg. Dzisiaj (pół roku po Drupie) mimo zadawalajšcych prób z kartonami Invercote G, Invercote Albato i Invercote Creato Matt zastosowanymi do drukowania cyfrowego na maszynach Xeikon i Indigo, koncern Iggesund Paperboard nie daje jeszcze gwarancji na jakoć uzyskanego druku. Powodem nie jest nieodpowiednia jakoć papieru lub wykończenia powierzchni. Zdarza się, że nadruk ciera się lub jest położony nierówno; odpo-wiedzialne za takie zjawiska sš konstrukcje maszyn drukujšcych. Karton to jednak nie papier; nie ta sztywnoć i gramatura. Oba te czynniki oddziałujš negatywnie na jakoć uzyskiwanego obrazu.
Natomiast belgijska firma Intermills (Gilbert Group) produkuje papier Ivolaser Digital w gramaturach 80-270 g/m2 w odcieniach białym i kremowym, także z fakturowanš powierzchniš. Papier ten jest polecany do maszyn cyfrowych Agfy, IBM, Xeikona i Xeroksa. Ci sami producenci udzielili atestu na papier afiszowy Inter Affiche Blu Back stosowany do drukowania wielkoformatowych plakatów.
Także firma Modo Paper produkuje powlekany bezdrzewny papier i karton w gramaturach od 115 do 300 g/m2 w wersji matowej i z połyskiem. Papier ten produkowany jest w arkuszach i zwojach. Nosi on nazwę Silverblade Digital.
Papier arkuszowy przeznaczony jest do stosowania w następujšcych maszynach cyfrowych: Indigo E-Print 1000, Indigo E-Print 1000+, Indigo TurboStrem, Indigo E-Print Pro i Indigo Ultra Stream. Papier zwojowy jest przeznaczony do drukowania w następujšcych maszynach: Agfa Chromapress 32i, 50i, IBM Infocolor 70, Infoprint Color 100, Xeikon DCP /32D, DCP/50D, Xerox DocuColor 70, 100 Indigo Omnius.
Do drukowania czarno-białego stosowane sš w zasadzie papiery kserograficzne o gramaturach 60-200 g/m2. Przy drukowaniu czarno-białym w systemach Xerox DocuTech bardzo dobre efekty uzyskuje się na papierach o gramaturze 60 lub 75 g/m2; wydawcy najchętniej widzieliby papier o gramaturze 50 g/m2, ale póki co jest to jeszcze niemożliwe.
Inaczej wyglšda sprawa wielkoformatowego drukowania atramentowego (ink-jet). Oczywicie nie chodzi tutaj o kolorowe drukarki atramentowe o formacie A4 lub A3 używane w pracy biurowej, ale o drukarki sensu stricto przemysłowe stosowane do drukowania wielobarwnego. Na Drupie było ich wystawionych kilkanacie, np. maszyny Magic i DigiComb 2000 o szerokoci 165 cm firmy Aprion pracujšce z prędkociš 10 m/s, co odpowiada 204 m2 wielobarwnego druku w cišgu godziny lub Grandjet V5 firmy Scitex albo też maszyny firmy Canon. Maszyny tego typu sš produkowane jako zwojowe lub arkuszowe.
Zwojowe służš przede wszystkim do drukowania posterów (afiszy) i tapet, arkuszowe do zadrukowywania tektury falistej i kartonów. Maszyny zwojowe umożliwiajš drukowanie od 40 do 240 posterów o długoci 20 m lub więcej.
Duży format i farby wodne stosowane obecnie w wielkoformatowym drukowaniu atramentowym ograniczajš stosowanie zwykłych papierów. Nie można stosować papierów o niskich gramaturach (do 135 g/m2). Jednak i w tym przypadku zaleca się stosowanie papierów wodotrwałych.
Papiery do wielkoformatowych urzšdzeń ink-jet oferowane sš przez kilku producentów. Przykładowo Modo Paper oferuje rodzinę papierów pod nazwš SilverJet zarówno dla technologii wodnej bazujšcej na systemie termicznym, jak i piezoelektrycznym. Specjalnie do tego celu produkowanych jest szeć różnych rodzajów papieru: Matt, Semigloss, Gloss, Photogloss, Photomatt i Water Đ Resistant (wodotrwały). Pierwszy produkowany jest w gramaturach 140 i 170 g/m2, za Photogloss i Photomatt w gramaturze 200 g/m2 oraz Water Đ Resistant w gramaturze 140 g/m2. Wszystkie powyższe rodzaje papierów produkowane sš w szerokociach od 914 do 1524 mm.
Fabryki papieru Gmund i Hahnemhle (z Niemiec) produkujš specjalne rodzaje papierów ozdobnych przeznaczonych do wielkoformatowego drukowania atramentowego. Grupa Cham Paper Group (Szwajcaria) wytwarza papiery Qalimage w kilku wersjach różnišcych się białociš i połyskiem oraz możliwociš drukowania jedno- lub dwustronnego.
Papiery te produkowane sš w gramaturach 90-180 g/m2. Sš one stosowane do drukowania na maszynach arkuszowych HP, Epson, Canon i Lexmark oraz na innych drukarkach i ploterach wielkoformatowych. Nadajš się do drukowania fotografii.
Powyższe podejcie do spraw papieru w wielkoformatowych drukarkach atramentowych nie jest podejciem najczęciej stosowanym. Podobnie jak Xerox i Hewlett Packard przy papierach do cyfrowych drukarek biurowych stosowały papiery (pochodzšce od różnych producentów) pod własnš markš, tak w przypadku papierów i innych materiałów podłożowych do wielkoformatowego drukowania atramentowego takie postępowanie usiłujš narzucić wszyscy producenci maszyn Đ sprzedajšc wszystko w komplecie.
Sš to np. w przypadku firmy Hewlett Packard (HP) m.in. papiery o nazwach firmowych: Imaging Gloss, Imaging Satin oraz Satin Poster Paper (sš to tzw. papiery gwarantujšce fotorealistycznš jakoć otrzymanej odbitki).
Kodak do swoich maszyn Kodak Professional Large Format InkJet System poleca papiery do zastosowań wewnętrznych: El Piezo Photo o wysokim połysku 170 g/m2, 195 g/m2, 270 g/m2, El Piezo Satin 170 g/m2 oraz El Photo Matt 170 g/m2. Te papiery mogš być stosowane także w innych maszynach, np. HP, Encad, Mouth czy ColorSpan.
Firma Compedo produkuje np. papier powlekany z połyskiem pod nazwš Dry Đ Gloss, zalecany tylko do urzšdzeń Epsona, HP i Canona.
Powyższe przykłady można mnożyć. Podobnie jest z zastosowaniem materiałów samoprzylepnych, folii i papierów syntetycznych.
Obecnie w wielkoformatowych maszynach atramentowych stosowane sš specjalnie dla nich produkowane podłoża. Do nich należy zaliczyć: papier powlekany polichlorkiem winylu, papiery przeznaczone do drukowania tapet, papiery syntetyczne, tkaniny i materiały samoprzylepne na bazie folii z polichlorku winylu, tkaniny, włókniny itp.
Dla maszyn cyfrowych opartych na elektrofotografii również sš produkowane rozmaite folie i materiały samoprzylepne. Coraz częciej do drukowania w maszynach opartych na suchej elektrofotografii stosowane sš specjalnie do tego celu produkowane papiery półprzezroczyste imitujšce kalkę technicznš (tzw. z angielskiego ătranslucentÓ). Sš one konkurencjš, przynajmniej cenowš, dla folii poliestrowych z matowš lub półmatowš powłokš.
W dziedzinie drukowania cyfrowego Đ i to głównie opartego na elektrofotografii Đ należy się spodziewać produkcji wielu nowych rodzajów papierów wskutek bardzo dynamicznego rozwoju tego segmentu poligrafii. Należy się liczyć z tym, że i inni producenci papieru pójdš w lady UPM-Kymmene i w zwišzku z boo-mem w produkcji maszyn cyfrowych rozpocznš także produkcję masowych, drzewnych papierów do drukowania cyfrowego.
Należy także przypuszczać, że w zakresie papierów i innych podłoży do wielkoformatowego drukowania atramentowego nastšpi rozwój konkretnych marek papieru produkowanych przez producentów papieru zamiast dotychczasowych papierów i innych materiałów firmowanych przez producentów wielkoformatowych maszyn atramentowych.
Na DRUPIE 2000 ponad pięćdziesięciu wystawców oferowało różnego rodzaju maszyny i systemy cyfrowego drukowania. Jak na technologię, która ma dopiero co najwyżej 10 lat, jest to niebywały sukces. Jak się to dalej potoczy zarówno w produkcji maszyn cyfrowych, jak i papieru do nich pokaże najbliższy czas, a w zasadzie IPEX 2002 i IMPRINTA 2003.
