Potrzeby drukowania w kolorze okrelajš zapotrzebowanie na systemy druku cyfrowego Đ co jeszcze decydowało w ubiegłym roku o kształcie rynku?
Przeglšd roku
Zwolennicy druku cyfrowego mogš podać miliony zalet tego rozwišzania, ale najważniejszš siłš sprawczš w tym segmencie rynku jest zapotrzebowanie na druki barwne.
Raporty branżowe wykazujš, że liczba prac wielobarwnych drukowanych cyfrowo i nakłady inwestycyjne na systemy cyfrowe w roku 2004 cišgle rosły. Drukarze reagujš na wymagania klientów zwišzane z kosztem produkcji niskonakładowych prac barwnych i Đ coraz częciej Đ drukowanie cyfrowe spełnia te wymogi. Ten nacisk na barwę pokazuje, że problemy zwišzane z jakociš właciwie zeszły na drugi plan. Druk cyfrowy dzi zajmuje się poszerzaniem strefy wpływów poprzez odbieranie offsetowi większej niż dotychczas liczby prac w pewnych obszarach zastosowań, ale i uzupełnianiem jego możliwoci w innych. Wzrosły także zdolnoci przetwarzania danych spersonalizowanych wskutek większego stopnia komplikacji oprogramowania sterujšcego.
Mimo wysokiej sprzedaży w 2003 roku należy pamiętać, że nie jest to wynik nagłego olnienia Đ cyfrowy druk barwny przeszedł wiele stopni ewolucji i upłynęło trochę czasu, nim znalazł się w obecnym punkcie. Na targach drupa 2000 wiele mówiono o tych rozwišzaniach i do czasu drupy 2004 dostawcy tacy jak Xerox, HP czy Kodak zdšżyli już podkrać trochę splendoru swoim kolegom z branży offsetowej. Co więcej, ostatnie inwestycje poczynione w ubiegłym roku sugerujš, że rynek już ufa dojrzałoci systemów druku cyfrowego.
W Dsseldorfie Xerox promował swoje ănowe podejcie do drukuÓ za pomocš licznej rodziny systemów DocuColor, z modelem iGen3 na czele. Najnowszym dodatkiem jest urzšdzenie DocuColor 8000, od niedawna dostępne w sprzedaży. Kodak zajšł się z kolei reorganizacjš dostosowujšcš firmę do potrzeb ăery cyfrowejÓ; częciš tej reorganizacji było wypromowanie nowych produktów na rynku poligraficznym, co udało się w krótkim czasie. Dzi Kodak to całkiem inna firma niż ta sprzed roku: Scitex Digital Printing to już Kodak Versamark, NexPress to także (całkowicie) produkt Kodaka po wycofaniu się Heidelberga z projektu joint venture, zakup Encada pozwolił na stworzenie działu druku wielkoformatowego, a nie zapominajmy, że Kodak to także materiały eksploatacyjne. Z takim portfolio produktów można oczekiwać, że druk cyfrowy zacznie przynosić znaczšcš częć dochodów.
Hewlett Packard, po zakupie Indigo, także zamierza rozszerzyć swojš obecnoć na rynku druku barwnego. Rok 2003 firma zamknęła rekordowo wysokimi obrotami działu Imaging & Printing, w zrozumiały sposób traktowanego jako klejnot w koronie. Lwia częć tych obrotów to jednak efekt sprzedaży drukarek biurkowych i materiałów do nich, wobec czego HP Indigo musi włożyć trochę wysiłku w rozwój sprzedaży bardziej ăprzemysłowychÓ systemów druku. Obecni klienci głono chwalš wysokš jakoć technologii ElectroInk stworzonej przez Indigo, co Đ wraz z wiedzš HP na temat technologii informatycznych, zawartš np. w najnowszym modelu 5000 Đ pozwala wierzyć, że znajdš się także kolejni chętni na zakup tych urzšdzeń.
Jednak w roku 2004 dominujšca pozycja wspomnianej wyżej trójki została zagrożona przez produkty i strategie różnych firm. Xeikon praktycznie powstał z popiołów oferujšc model 5000 jeszcze przed drupš; po przejęciu firmy przez konsorcjum Punch International zajęto się głównie rozwišzaniami do drukowania na szerokiej wstędze Đ pozytywna reakcja rynku na model 5000 wiadczy o powodzeniu tej strategii. Także Canon pokazał swoje nowe podejcie do rynku cyfrowego druku barwnego, oferujšc systemy wielofunkcyjne do niskonakładowego druku w postaci np. CLC3220 i nie ukrywa swoich ambicji w segmencie cyfrowego druku wysokonakładowego.
Czarno-biała ofensywa cyfrowa
W porównaniu z systemami barwnymi, maszyny do cyfrowego druku czarno-białego sš względnie szeroko rozpowszechnione. W ubiegłym roku udało się znów zwiększyć wytrzymałoć urzšdzeń i szybkoć wydruku, wzmacniajšc tym samym siłę, z jakš systemy cyfrowe atakujš terytorium druku offsetowego.
Temat drukowania ksišżek na żšdanie powtarzał się na drupie często. Firma IBM pokazała system Infoprint 4100 z oprogramowaniem Infoprint Manager, informujšc przy tym o nowych klientach Đ w tym takich jak Quebecor World. Delphax zademonstrował na targach model CR2000, drukujšcy z roli z prędkociš 137 m/min w rozdzielczoci 600x600 dpi. Jednoczenie pojawiła się informacja o współpracy z firmš Mller Martini w postaci zintegrowanego systemu produkcji ksišżek o nazwie SigmaLine, specjalnie przeznaczonego do druku na żšdanie.
Firma Nipson, stawiajšca na magnetografię, także zaprezentowała nowe rozwišzania druku czarno-białego w modelach VaryPress 200 i 400, majšce na celu zmniejszenie wielkoci punktu i zużycia toneru. Nipson wszedł też na londyńskš giełdę (Alternative Investment Market) w poszukiwaniu potrzebnego kapitału operacyjnego.
Xerox również poszerzył swoje portfolio systemów monochromatycznych za pomocš nowej serii urzšdzeń Nuvera. Przeznaczono je do drukowania wysokich nakładów i w tej roli majš rywalizować z offsetem Đ co podkrela nawet sama nazwa (ănowa prawdaÓ); przy wydajnoci 100/120 stron na minutę i technologii opartej na iGenie może się to nawet udać. Xerox podkrela także, że liniatura 156 lpi osišgana na Nuverze jest najwyższš wartociš w klasie cyfrowych systemów druku czarno-białego. Jest to już druga ănowa generacjaÓ urzšdzeń tego typu pokazanych przez Xeroksa w roku 2004 Đ w styczniu pojawiła się nowa linia drukarko-kopiarek DocuTech, przeznaczona dla rednich firm; jej producent twierdzi, że całkowicie zmienione urzšdzenia tej serii otworzyły nowy segment rynku.
Canon, Ricoh, Oc i podobne firmy zapewne nie zgodzš się z takimi poglšdami, jako że majš własne urzšdzenia walczšce włanie na tym samym ringu. W istocie Canon powiększył gamę urzšdzeń czarno-białych oferujšc w padzierniku na targach Digital Printing World systemy produkcyjne IR125VP i IR150VP, okrelane mianem ădrukarek objętociowychÓ (volume printer); te same urzšdzenia sš podstawš rozwišzania Kodak Digimaster. Nowe systemy zawierajš dodatkowe narzędzia produkcyjne i stanowiš ostrze ataku Canona wymierzonego w rynek druku czarno-białego. Konica Minolta zamierza także wyjć poza rynek biurowy za pomocš nowych urzšdzeń pokazanych w ubiegłym roku; systemy druku dokumentów 7255 i 7272 pojawiły się w styczniu, za na drupie zaprezentowano nowy dodatek do linii BizHub Pro Đ model 1050 o wydajnoci 105 stron/min z rozbudowanymi funkcjami transportu papieru i złożonymi systemami oprawy.
Oc rozszerza serię Variostream 9000. Modele 9210 i 9220 (ten drugi z możliwociš drukowania kolorem dodatkowym) pozwalajš na póniejszš rozbudowę systemu do drukowania w kolorze za pomocš dodatkowych stacji drukujšcych. Firma spodziewa się, że możliwoci urzšdzeń z tej serii pozwolš na rozwój własnego projektu cyfrowego druku gazet.
Xeikon wraca do gry z modelem 5000
W roku 2004 Xeikon powrócił z niebytu na rynek druku cyfrowego.
Ta nieobecnoć trwała zaledwie 18 miesięcy, ale w czasach gwałtownych zmian to bardzo długo. Nieobecnoć dodatkowo wpłynęła na oczekiwania zwišzane z ponownym debiutem, tym bardziej, że firma Xeikon była obecna przy starcie technologii druku cyfrowego, wraz z Indigo. Od tamtego czasu zdawało się, że firma pozostaje w tyle za większymi i bardziej agresywnymi konkurentami z powodu niejasnej strategii sprzedaży. Belgijski inwestor Punch International uratował Xeikona przed postępowaniem upadłociowym i na drupie pokazał się owoc tej współpracy w postaci systemu Xeikon 5000.
Ładnie wyglšdajšce urzšdzenie posiada znanš u Xeikona sprzed lat funkcję drukowania półformatowego z roli, ale zmodernizowanš na tyle, że można już mówić o systemie do przemysłowej produkcji. Nowe oprogramowanie Swift umożliwia drukowanie zmiennych danych z pełnš wydajnociš; można drukować na materiałach o gramaturze do 350 g/m2, pojawił się także pišty zespół drukujšcy do tonerów specjalnych. Dodatkowe ulepszenia obejmujš: eliminację koniecznoci ustawiania krawędzi druku pracy poprzez wbudowanie densytometru, automatyzujšcego niezbędne poprawki do utrzymania założonej jakoci; wprowadzenie nowych suchych tonerów, w planach także tonerów utwardzanych ultrafioletem; lepsze pasowanie składek; precyzyjniejsze sterowanie prędkociš poprzez cyfrowe enkodery. Miesięczna przepustowoć systemu wzrosła do 3 milionów stron, a czas rzeczywistej pracy może być dłuższy niż w poprzednich systemach dzięki przedłużonej trwałoci częci wymagajšcych wymiany, a także możliwoci uzupełniania tonerów w czasie drukowania.
Jednym z niedawnych klientów jest drukarnia Crowes Complete Print w Norwich (W. Brytania), drukujšca ulotkę do mailingu dla firmy ubezpieczeniowej Norwich Union Đ na wstędze 630 mm ułożono 6 stron z 57 polami zawierajšcymi zmienne teksty i obrazy. Nakłady sięgały dziesištek tysięcy egzemplarzy; do niedawna było to poza zasięgiem systemów cyfrowych.
Rok zmian Kodaka
Z pewnociš Kodak dokonał najpoważniejszych zmian sporód wszystkich podobnych firm; koncentracja na technologiach cyfrowych i rynku akcydensowym została częciowo wymuszona spadkami w (dotychczas) podstawowej działalnoci Đ sprzedaży filmów. Efekty zmian pokazano na drupie w postaci ogromnej poprawy jakoci systemu Versamark w porównaniu z pierwowzorem wprowadzonym przez Scitex Digital Printing w roku 2000. Obecnie model VX5000E znacznie lepiej drukuje w kolorze, oferujšc przy tym wysokš prędkoć Đ 1400 odbitek na minutę. Pod tym względem Kodak zaczyna nadgryzać offsetowy kawałek tortu i oczekuje, że w cišgu najbliższych 18 miesięcy będzie się jeszcze bardziej liczyć na tym rynku.
Możliwe kierunki rozwoju pod grupowym sztandarem Kodaka to wprowadzenie technologii Stream, pozwalajšcej osišgnšć wyższš jakoć przy 4-pikolitrowej kropli i jednoczenie większš liczbę kropli na sekundę w porównaniu z obecnymi modelami Versamark. Byłoby to znaczšce ulepszenie w porównaniu z 15-pikolitrowš kroplš w VX5000E.
Po uniezależnieniu się od Heidelberga, dział NexPress obecnie sam dba o swoje cele. Nowe urzšdzenia Digimaster E150 i E125 już znalazły odbiorców na rynku. W NexPressie 2100 dodano pišty zespół drukujšcy, który pozwala nakładać lakier lub zwiększyć przestrzeń barwnš za pomocš toneru IntelliColor DryInk. Jeden z pierwszych modeli trafił do firmy Lloyd James Group, specjalizujšcej się w personalizowanych wydrukach zmiennych danych.
KPG nadal jest zyskownš firmš i w roku 2005 zamierza oferować na rynku nowš płytę offsetowš uczulonš na fiolet, dedykowanš dla rynku gazetowego (w Europie pokazano jš po raz pierwszy na targach Ifra 2004 w padzierniku). Firma potwierdziła zamiar dystrybucji systemów NexPress i Digimaster, a także ujawniła fakt współpracy z Canonem przy systemach drukujšcych oraz rozwišzaniach dla wydruków próbnych.
Zupełnie niedawno Kodak zdecydował się przejšć wszystkie udziały w KPG, a dosłownie przed chwilš ogłosił zamiar zakupu firmy Creo. Decyzja zapadnie wprawdzie w marcu, ale już dzi widać, że ronie na rynku prawdziwy gigant nowoczesnej poligrafii, najwyraniej nieprzejmujšcy się spadkiem zainteresowania tradycyjnymi technologiami i wynikajšcš z tego wojnš cenowš.
Xerox utrwala swojš pozycję
Ubiegły rok dla Xeroksa to obrona dominujšcej pozycji na rynku rozwišzań druku cyfrowego Đ poprzez dobre wyniki sprzedaży, ale także wprowadzanie nowych produktów. Firma dostarczyła już ponad 1000 systemów DocuColor 6060, a okręt flagowy Đ iGen3 Đ zadomowił się na rynku na dobre, trafiajšc także do odbiorców dotychczas skoncentrowanych na technologii offsetowej. Jeli chodzi o nowe produkty, Xerox oczekuje wiele od nowej serii urzšdzeń czarno-białych DocuTech, pokazanej w styczniu 2004. Dla firmy kolor miał duże znaczenie w ubiegłych latach, ale rynek wydruków monochromatycznych rozkwita od dłuższego czasu i nowe modele DocuTech majš trafiać w takie potrzeby poprzez wiele nowych funkcji, w tym ulepszonego transportu papieru.
W segmencie barwnym Xerox zapełnił lukę pomiędzy DocuColorem 6060 i iGenem, oferujšc model DocuColor 8000. Na drupie była to ledwie reklama Đ oficjalna premiera odbyła się dopiero na targach Graph Expo w padzierniku ub.r. Model 8000 może drukować do 80 stron A4 na minutę w rozdzielczoci 2400 dpi na większej gamie podłoży niż 6060. Oprogramowanie to także mocna strona Xeroksa; system Freeflow rozbudowano za pomocš różnych dodatków oraz przez współpracę z innymi firmami. Rozbudowa ta ma pozwolić na stworzenie otwartej platformy sterowania drukiem cyfrowym, przetwarzajšcej więcej prac z większš efektywnociš.
Personalizacja coraz bardziej zaawansowana
Jednym z obszarów stymulujšcych rozwój rynku jest personalizacja. Przy postępujšcym rozwoju urzšdzeń Đ i, co chyba ważniejsze, oprogramowania Đ ta branża zaczyna przechodzić od dodruku adresu na wczeniej wydrukowanym (offsetem) formularzu do prawdziwej, spersonalizowanej komunikacji ăjeden-do-jednegoÓ, z użyciem wielu pól zawierajšcych zmienne dane. Firmy zajmujšce się tymi zadaniami coraz częciej kupujš urzšdzenia cyfrowe, pokazujšc, że druk cyfrowy może wzbogacić mailing o dodatkowš wartoć, ale nie tylko. Nietrudno sobie wyobrazić druk zmiennych danych w nowych zastosowaniach, takich jak niskonakładowe magazyny czy broszury. Personalizowane strony WWW czy interaktywna telewizja mogš liczyć się z konkurencjš do zindywidualizowanego kanału komunikacji.
Współpraca
Konkurencja rynkowa w oczywisty sposób stwarza warunki do tego, aby dostawcy usług komplementarnych połšczyli swe siły oferujšc co więcej niż każdy z osobna. W przypadku wysokonakładowych spersonalizowanych prac współpraca pomiędzy offsetem i drukiem cyfrowym cišgle nie wychodzi poza stadium prób. MAN Roland ogłosił zamiar instalacji głowic drukujšcych firmy Xaar w swoich maszynach; na poczštku zapewne będzie to co najwyżej lakierowanie, lecz w przyszłoci można się spodziewać, że powstanie z tego kompletne rozwišzanie do drukowania zmiennych danych, zapewne z użyciem wielu głowic w celu osišgnięcia wymaganych wydajnoci. Współpraca Delphax i Mller Martini zaowocowała liniš produkcji ksišżek SigmaLine.
Inne alianse sš bardziej konwencjonalne. Creo nabyło od firmy Xerox prawa do dystrybucji ărednichÓ systemów druku barwnego w krajach Ameryki Płn., podobne prawa w Kanadzie ma Fuji Graphics. Kodak Đ jak wspomniano wczeniej Đ współpracuje z Canonem przy dystrybucji systemów druku cyfrowego i urzšdzeń do wydruków próbnych, a jednoczenie korzysta z kanału firmy Danka do sprzedaży systemów Nex-Press i Digimaster. Firma HP ogłosiła zamiar współpracy z Duplo przy budowie systemów introligatorskich dla swoich rozwišzań druku cyfrowego.
Xaar, Agfa i druk atramentowy
Firma Xaar, podobnie jak Kodak, znaczšco zmieniła swoje oblicze w ubiegłym roku, przechodzšc od strat (2,1 mln GBP w pierwszym półroczu 2003) do zysków (1,2 mln GBP w roku 2004) przy wzrocie obrotów o 25%. Głównym produktem jest głowica XJ128 wraz z wariantem Plus Đ sprzedaż okazała się nadspodziewanie dobra zwłaszcza w Azji, i idšc tym tropem Xaar otworzył indyjskie biuro, a także rozbudował swojš strukturę w Chinach. W tym roku pojawi się nowa głowica Omnidot, stworzona przy współpracy Agfy. Może ona drukować obrazy w różnych odcieniach dzięki możliwoci łšczenia kilku kropel w celu zwiększenia punktu, podobnie jak zwykły druk, lub zmieniać wielkoć kropli zgodnie z wymaganiami jakoci i szybkoci drukowania.
Wsparcie finansowe Agfy przy tym projekcie to sygnał, że firma ta zamierza zaistnieć na rynku druku atramentowego (także dowód wiary w możliwoci Xaara); pierwsze znaki pojawiły się w styczniu 2004 w postaci zakupu firmy Dotrix Đ korzysta ona z głowic Xaara w jednoprzebiegowych systemach cyfrowego, zwojowego druku barwnego. Zakup ten to jednoczenie powrót Agfy do wytwarzania systemów cyfrowych Đ znaczšcy ruch dla pioniera technologii z czasów zwišzków z Xeikonem (Chromapress).
Canon wytycza nowy kurs
Po poważnej restrukturyzacji w roku 2004, Canon zamierza obecnie podejć do rynku poligraficznego z bardziej przejrzystš strategiš, specjalnym kanałem dystrybucji i (zapewne) z nowymi siłami. Firma zamierza zmienić swój obraz w oczach klientów z dostawcy technologii biurowych na ădostawcę rozwišzań biznesowychÓ dla poligrafii. Co więcej, Canon ogłosił zamiar dołšczenia do ăwielkiej trójkiÓ (HP, Xerox, Kodak) będšcej elitarnymi dostawcami zaawansowanych systemów do druku barwnego. Majš temu służyć umowy partnerskie z firmami takimi jak GretagMacbeth czy EFI. Oprogramowanie Canona (Print Job Manager) pozwala już dzi na przesyłanie i przyjmowanie prac przez Internet; nowy model CLC3220 zdobył wielu klientów. Wszystko to Đ połšczone ze znacznym poparciem wewnštrz firmy Đ może przynieć duże zmiany w roku 2005.
Co na koniec
Jednym z elementów decydujšcych o rozwoju druku cyfrowego, niekoniecznie trafiajšcym na czołówki stron nawet w fachowych pismach, sš systemy obróbki po druku. Także w tej dziedzinie w roku 2004 zaszły wielkie zmiany.
Warstwa toneru na produktach zadrukowanych cyfrowo zawsze była problemem dla klasycznej introligatorni; w porównaniu z offsetem znacznie trudniej osišgnšć tu pożšdane rezultaty Đ trzeba pracować z suchym podłożem, często o niezbyt gładkiej powierzchni; produkt jest podatny na zarysowania czy załamania, może być wilgotny (rozmazywanie!), a na dodatek zwykle jest liski. Jednak wiele firm poradziło sobie z tymi problemami, co pokazano na drupie; złamywarki firm Morgana czy Babs, laminatory D&K oraz wiele innych maszyn dawało sobie doskonale radę z drukami wykonanymi w technologii cyfrowej. Nie jest to może jeszcze ăwaga ciężkaÓ znana z offsetu Đ jednak trudno się już dzi uskarżać na niedostępnoć odpowiednich rozwišzań.
Na podstawie artykułu ăShowing its true coloursÓ opublikowanego w ăPrinting WorldÓ z 2 grudnia 2004 roku opracował Jacek Hamerliński
