Zrównoważone zarządzanie

6 gru 2016 14:49

Od ponad stu lat International Paper jest liderem w przemyśle produktów papierniczych i leśnych. Najjaskrawiej jest to widoczne w prowadzonych przez tego producenta praktykach związanych ze zrównoważonym zarządzaniem oraz innych praktykach środowiskowych. Widać to na przykładzie czterech papierni w Europie: Saillat, Francja; Inverurie, Szkocja; Kwidzyn, Polska i Svetogorsk, Rosja. Znajomość źródeł Wszystko zaczyna się dokładnie w miejscu, z którego pochodzi drewno. Ile drewna nieznanego pochodzenia używa się w tych czterech zakładach? W ogóle się nie używa. Wszystkie rodzaje drewna są całkowicie identyfikowalne. W Saillat drewno uzyskuje się z miejscowych lasów posiadających certyfikaty lub będących w trakcie certyfikacji. Papiernia w Inverurie pobiera miazgę drzewną wyłącznie z certyfikowanych i znanych źródeł w USA, Chile, Hiszpanii i Portugalii. Osiemdziesiąt procent drewna używanego w Kwidzynie pochodzi z certyfikowanych lasów polskich, natomiast pozostała część z Białorusi, Ukrainy i Litwy. Całe drewno używane w Svetogorsku pochodzi z lasów rosyjskich i jest zbierane z zachowaniem zasad kodeksu leśnego obowiązującego w Rosji. Co roku 80% dostawców jest poddawanych kontroli. Zielona energia Produkcja papieru wymaga zużycia znacznych ilości energii. W tej sferze International Paper zdecydowanie wyprzedza innych producentów w kwestii środowiskowej. Trzy spośród europejskich zakładów to tzw. papiernie zintegrowane. Większa część zapotrzebowania na energię pokrywana jest z ich własnych zasobów. Produkty uboczne miazgi drzewnej powstałe podczas produkcji (kora, ług czarny itp.) przekształcane są w energię elektryczną i cieplną poprzez spalanie. Powstaje neutralny węgiel, zwany energią biomasy, bioenergią lub zieloną energią. Dzieje się tak, ponieważ nowe drzewa sadzone w ramach zrównoważonego zarządzania lasem rekompensują CO2 wydalany poprzez spalanie, więc brak jest wzrostu emisji CO2 netto. Dzięki takim papierniom zintegrowanym przemysł papierniczy jest największym wytwórcą energii odnawialnej w Europie, obejmując 17% całości produkowanej energii tego rodzaju. Papiernia zintegrowana Saillat produkuje w ten sposób 85% swojej energii. W przypadku Kwidzyna jest to 74%. Inverurie raczej importuje miazgę drzewną niż ją produkuje, dlatego nie jest papiernią zintegrowaną. Jednakże 100% zapotrzebowania na energię zaspokajane jest dzięki używaniu gazu ziemnego, który jest najmniej zanieczyszczającym paliwem kopalnym. Jego połączone elektrownie i elektrociepłownie (CHP) to najbardziej wydajny sposób na zmaksymalizowanie wydajności i gospodarki energetycznej. Wszystko to sprawia, że europejskie papiernie International Paper są samowystarczalne w 59% zapotrzebowania na energię, co stanowi ponad 53% średniej dla członków Europejskiej Konfederacji Przemysłów Papierniczych (CEPI). Mniejszy ślad węglowy Obok innych działań mających na celu redukcję śladów węglowych International Paper korzysta z usług papierni zintegrowanych po to, aby móc produkować energię obojętną węglowo. Ten wysoki poziom własnej wydajności energetycznej w połączeniu z optymalizacją na wszystkich etapach procesu produkcyjnego powoduje, że Saillat to jedna z najlepszych papierni na świecie pod względem emisji CO2. Inne papiernie International Paper również stale czynią postępy w tym kierunku. Łącznie w zakładach europejskich emisje gazów cieplarnianych zostały zredukowane o 63% od roku 1990. To lepszy wynik niż dwudziestosiedmioprocentowa średnia według danych CEPI oraz wyższy niż wytyczne protokołu z Kioto, które nakazuja redukcję rzędu 8%. Czysta woda i powietrze Redukcja węgla nie jest jedynym obszarem, na jakim zakłady International Paper przodują w dziedzinie ochrony środowiska. Ścieki płynne poddawane są unieszkodliwianiu fizycznemu i biologicznemu przed wypuszczeniem do dróg wodnych. Emisje do atmosfery również są bez przerwy monitorowane i kontrolowane. Te rygorystyczne praktyki sprawiają, że ścieki płynne i lotne generowane przez International Paper są dużo poniżej dopuszczalnych limitów lokalnych. Niniejszy artykuł ukazał się w biuletynie IP „The Environmental Post” z czerwca 2008