Beet Pulp, czyli papier z buraków
6 gru 2016 14:46
Europejski projekt badawczy Beet Pulp, którego celem jest nowatorski sposób wykorzystania odpadów z buraków cukrowych do produkcji białych papierów i kartonów, powstał w ub.r. we Francuskiej Szkole Papiernictwa i Poligrafii (l'Ecole Francaise de Papeterie et des Industries Graphiques – EFPG). Jest on związany z wielkimi ilościami pulpy (masy) buraczanej wytwarzanej w Europie. Nowa metoda jej wykorzystywania polega na przetwarzaniu jej w mikrododatki roślinne do kartonów i papierów. W projekcie, którego koordynatorem jest EFPG, uczestniczy 14 partnerów z: Francji (m.in. Międzynarodowa Konfederacja Europejskich Plantatorów Buraków), Szwajcarii, Hiszpanii, Finlandii i Polski (Krajowy Związek Plantatorów Buraka Cukrowego). Produkcja buraków w Unii Europejskiej wynosi obecnie ok. 116 mln ton rocznie; są one wykorzystywane głównie do wytwarzania cukru. Buraki są uprawiane przez 400 000 plantatorów, indywidualnych lub zrzeszonych w niewielkich spółdzielniach. Pulpa buraczana jest odpadem powstającym podczas produkcji cukru w ilości 6 mln ton rocznie. Według zasad unijnej polityki rolnej jej właścicielami są plantatorzy. Dotychczas stosowano ją przede wszystkim w żywieniu bydła, z czego zyski dla plantatorów były niewielkie (1-2 euro za tonę buraków). Niezbędne stało się więc opracowanie nowych sposobów waloryzacji ogromnych ilości tego surowca. Projekt Beet Pulp zakłada przetwarzanie masy buraczanej w mikrowłókienka roślinne nadające się do wykorzystania w produkcji papieru i kartonu. Obecnie do różnych rodzajów papieru dodawane są składniki mineralne mające polepszyć jego nieprzezroczystość, lecz stwarzają one problemy związane z ochroną środowiska i pogarszają własności mechaniczne papieru. Stąd projekt zastąpienia – całkowicie lub częściowo – włókienek mineralnych roślinnymi pozyskiwanymi z pulpy buraczanej. Prace badawcze mają się koncentrować głównie na procesie bielenia mikrododatków buraczanych oraz najlepszych sposobach zintegrowania ich z papierem, a także zbadaniu możliwości prowadzenia procesu ich produkcji w fabrykach cukru.