Co to jest AQLczęœć I

6 gru 2016 14:42

Celem każdego producenta, w tym także w branży poligraficznej, jest wyprodukowanie wyrobu o jak najlepszej jakoœci i utrzymanie go na tym poziomie. Do oceny poziomu jakoœci wyprodukowanej partii stosowane sš różne metody kontroli. Tradycyjna kontrola polega na tym, że badaniu poddawane sš wszystkie wyprodukowane sztuki, czyli cała partia wyrobu. Ten sposób kontroli jest jednak bardzo często niemożliwy do zrealizowania ze względu na dużš liczebnoœć partii lub niszczšcy charakter badań i (jest to zwykle sprawa pierwszoplanowa) ze względu na duże koszty kontroli. Poza tymi ograniczeniami podczas kontroli stuprocentowej istnieje również ryzyko popełniania błędów w ocenie powodowane np. zmęczeniem osoby kontrolujšcej lub rozregulowaniem urzšdzenia pomiarowego, wskutek czego może być przyjmowana partia wyrobu nieodpowiadajšca ustalonym wymaganiom. Skutecznš, a przede wszystkim tańszš alternatywš kontroli stuprocentowej jest statystyczna kontrola wyrywkowa polegajšca na badaniu tylko częœci wyrobu zwanej próbkš. Metody kontroli wg metod statystycznych sš jednym z najistotniejszych elementów zarzšdzania jakoœciš. Ogólnie bioršc polegajš one na zbieraniu informacji o procesie produkcji, następnie dokonywaniu obiektywnej oceny jakoœci wyrobu i na tej podstawie ewentualnych korekt w procesie produkcji. Statystyczne metody kontroli mogš być stosowane do kontroli jakoœci dostaw przeprowadzanych zarówno u dostawcy, jak i odbiorcy. Sš one również często stosowanš metodš kontroli międzyoperacyjnej lub międzywydziałowej w celu zweryfikowania jakoœci półwyrobów i gotowych wyrobów. Do stosowania statystycznej kontroli wyrywkowej zalecane sš procedury i plany odbiorcze (tzw. plany badania) znajdujšce się w normie PN-ISO 2859-1+AC1 pt. ăPlany badania na podstawie akceptowanego poziomu jakoœci (AQL) stosowane podczas kontroli partii za partišÓ. Norma ta zaleca odpowiednie zasady postępowania przy dokonywaniu kontroli i podejmowaniu odpowiedniej decyzji odnoœnie do badanej partii wyrobu. Najczęœciej ocenš jakoœci każdej badanej sztuki gotowego wyrobu jest jej klasyfikacja jako jednostki zgodnej lub niezgodnej z wymaganiami, a wynikiem każdej przeprowadzonej kontroli odbiorczej partii wyrobu jest jej przyjęcie lub odrzucenie. Terminologia i definicje stosowane w statystycznej kontroli odbiorczej Kontrola Đ proces mierzenia, badania, sprawdzania i porównywania z odpowiednimi wymaganiami. Partia kontrolowana Đ zbiór jednostek Đ sztuk wyrobu, z którego została pobrana próbka i skontrolowana w celu okreœlenia zgodnoœci z warunkami przyjęcia. Próbka Đ składa się z jednej lub więcej jednostek wyrobu pobranych z partii w celu uzyskania informacji o jakoœci danej partii. Próbka powinna być reprezentatywna, tzn. taka, którš pobrano losowo z jednorodnej partii w taki sposób, aby każda jednostka wchodzšca w jej skład miała jednakowe prawdopodobieństwo wejœcia do n-sztukowej próbki. Do pobierania próbek można wykorzystać sposoby zalecane przez normę PN-83/N-03010 ăLosowy wybór jednostek produktu do próbkiÓ. Jednostka niezgodna Đ jednostka wyrobu majšca co najmniej jedno odstępstwo od właœciwoœci jakoœciowej, które powoduje, że wyrób nie spełnia ustalonych wymagań. AQL (ang. Acceptable Quality Level Đ akceptowalny poziom jakoœci) Đ to œredni procent jednostek niezgodnych (lub liczby niezgodnoœci na 100 jednostek), który uznaje się za dopuszczalny, w procesie wielu odbiorów tego samego wyrobu. Wartoœć AQL służy do oznaczenia planów badania i schematów kontroli przedstawionych w tablicach, które znajdujš się w normie PN-ISO 2859-1 + AC1. Plan badania statystycznego (plan odbiorczy) Đ œciœle okreœlony plan, który wskazuje liczebnoœć próbki z każdej partii oraz liczbę jednostek niezgodnych kwalifikujšcš (Ac) i dyskwalifikujšcš (Re) dla okreœlonej próbki. Plany badania mogš być przedmiotem uzgodnień między producentem a klientem. Ze względu na sposób pobierania próbki i oceny partii wyrobu norma przewiduje kilka rodzajów planów odbiorczych, tj. plany jednostopniowe, dwustopniowe, wielostopniowe i sekwencyjne. Jeżeli mamy do czynienia z powtarzajšcymi się zamówieniami wyrobu, a więc produkcja wyrobu jest stale wznawiana, to możemy stosować kontrole normalne, łagodniejsze lub ostrzejsze. Norma przewiduje również kilka poziomów kontroli, które okreœlajš zależnoœć między liczebnoœciš partii a liczebnoœciš próbki. Wyznaczenia planu badania, rodzaju i poziomu kontroli dokonuje producent lub odbiorca wyrobu. Jeżeli kontrola odbiorcza realizowana jest np. przez producenta, to niezależnie od stosowanego planu badania powinny przebiegać według ogólnego schematu: Ľ losowe pobranie próbki, Ľ badanie wszystkich sztuk w próbce na zgodnoœć ich właœciwoœci z wymaganiami, Ľ uznanie kontrolowanej partii wyrobu za zgodnš lub niezgodnš z wymaganiami wg zasad właœciwych dla stosowanego planu badania, Ľ zarejestrowanie wyników kontroli, Ľ uruchomienie działań pokontrolnych w stosunku do partii przyjętej (np. zwolnienie do magazynowania lub wysyłka do klienta), Ľ uruchomienie działań pokontrolnych w stosunku do partii odrzuconej (np. powiadomienie klienta, podjęcie decyzji o naprawieniu wyrobu, kontrola stuprocentowa odrzuconej partii i wyeliminowanie wszystkich jednostek niezgodnych, zalecenie działań korygujšcych i zapobiegawczych). cdn.