Etykiety kurczliwe drukowane w technologii fleksografii UV (część III)

6 gru 2016 14:45

Etykiety kurczliwe drukowane były najczęściej na maszynach szerokowstęgowych w technologii wklęsłodruku lub fleksografii, przy zastosowaniu farb rozpuszczalnikowych. Ta sytuacja zmieniła się jednak na skutek rozwoju fleksografii i odpowiednich do tego rodzaju produkcji farb. Ponadto nakłady etykiet są coraz mniejsze i często ulega zmianie ich szata graficzna, co zwiększa koszty produkcji. Dlatego też coraz częściej znajdują zastosowanie w ich produkcji maszyny wąskowstęgowe, które bazują na systemach farb utrwalanych promieniowaniem UV. Na etapie przygotowalni trzeba zwrócić uwagę na szereg zaleceń, np. w dolnym i górnym obszarze etykiety powinien znajdować się 2-3 mm obszar pozbawiony zadruku. W ten sposób ewentualne niedokładności na etapie obkurczania będą mniej widoczne. Wskazane jest, by miejsce klejenia etykiety było także pozbawione nadrukowanego obrazu. Łączenie warstwy folii z folią daje dobre efekty klejenia, natomiast połączenie folii i warstwy farby może spowodować problemy związane z grubością tego miejsca. Szerokość szwu może mieć różne wymiary w zależności od maszyny formującej rękaw (pomiędzy 3 i 7 mm), dlatego dane te należy uwzględnić przy projektowaniu etykiety. Ważne jest również to, którą część szwu stanowi strona zadrukowana Đ dolną czy górną. Poza tym od początku należy zwrócić uwagę na odpowiednie dopasowanie drukowanego motywu do formy butelki lub pojemnika. Oznacza to, że na etapie przygotowalni trzeba dostosować go do procentowych wartości kurczenia. Na rynku funkcjonuje odpowiednie oprogramowanie takie jak Artwork Systems lub Esko, które umożliwia stosunkowo łatwe przygotowanie cyfrowego obrazu. Kody EAN i znaki firmowe zaleca się umieszczać w tych miejscach etykiety, gdzie wartość współczynnika kurczenia jest najmniejsza. W celu osiągnięcia odpowiednich efektów druku etykiet kurczliwych konieczna jest właściwa konfiguracja maszyny i jej ustawienia. Stosowane do drukowania podłoża mają charakter materiałów termoplastycznych i dlatego są wrażliwe na ciepło oraz naciąganie wstęgi. Konieczna jest rezerwa mocy w stosowanych suszarkach UV, by w zależności od grubości warstw farb i ich rodzaju zapewnić poprawne ich utrwalenie. Zwiększona moc żarników UV powoduje przyrost promieniowania IR, które emitowane jest na folię w postaci ciepła i musi być odprowadzone. Sposób realizacji zależy od wielu czynników: od konstrukcji obudowy żarnika UV i reflektorów, zarządzania ciepłem w instalacji UV, prędkości maszyny, temperatury wody chłodzącej i jej ilości w obiegu. Dlatego też trudno jest wskazać szczególne warunki utrwalania dla konkretnej maszyny. Wyposażenie maszyny wąskowstęgowej musi zapewniać precyzyjną kontrolę napięcia wstęgi. W tym kontekście nie należy jednak zwracać uwagi wyłącznie na dokładną pracę registra maszyny, lecz również na drukowane motywy i długość raportu. Dlatego też najczęściej stosowaną metodą regulowania napięcia wstęgi i jej transportu przez maszynę jest pojedynczy napęd dla walców ciągnących i zespołów drukujących. Zastosowanie indywidualnych napędów bezpośrednich zmusza drukarza do rygorystycznej kontroli napięcia wstęgi i długości raportu. Należy zwracać uwagę, by temperatura wstęgi folii po wyjściu z ostatniego zespołu drukującego maszyny nie przekraczała 30-35 st. C. Na nawijaku dobrze jest utrzymywać temperaturę poniżej 20 st. C. cdn.