Sporód wielu imprez organizowanych podczas targów Poligrafia 2005 w Poznaniu niewštpliwie najważniejszš była przygotowana przez Polskš Izbę Druku konferencja branżowa. Jej tytuł brzmiał: ăPolska poligrafia w warunkach Unii Europejskiej, ważne odpowiedzi na ważne pytaniaÓ. Problematyka konferencji została podzielona na dwa bloki tematyczne. Pierwszy z nich dotyczył zagadnień techniczno-technologicznych, drugi ekonomicznych, finansowych i organizacyjnych.
Pierwszym referentem był Krzysztof Pindral, szef Hei-delberg Polska, który omówił temat ăTendencje i kierunki rozwoju w technologii offsetowejÓ. Na wstępie referatu autor przedstawił sytuację, jaka zaistniała w wyniku rewolucji medialnej w ostatnich kilkunastu latach w branży poligraficznej. Media elektroniczne i rozwój druku cyfrowego zmniejszyły zakres oddziaływania klasycznego druku, jednak najważniejszš rolę nadal odgrywa technika drukowania offsetowego. Przechodzšc do omawiania problematyki technicznej referent rozpoczšł od zmian, jakie zachodzš w zakresie konstrukcji w maszynach drukujšcych, następnie przeszedł do spraw zwišzanych ze wzrostem wydajnoci w parku maszynowym. Wynika on w znacznej mierze ze wzrostu formatów maszyn (w tym powyżej 112x162 cm!) Đ wymusza to przede wszystkim przemysł opakowaniowy. Kolejnym tematem były zmiany w konstrukcji maszyn, następnie drukowanie ze zwoju papieru, bezporedni napęd cylindra formowego, krótki zespół farbowy, eliminacja marki bocznej, sprawy o charakterze organizacyjnym, np. automatyzacja obiegu palet, rozbudowa systemów kontrolno-pomiarowych oraz rozwój zastosowań z użyciem nowej generacji farb, lakierów i podłoży.
W końcowej częci wystšpienia autor zajšł się problematykš technologii. Podkrelił zwiększanie efektywnoci suszenia UV, uszlachetniania produktów drukowanych poprzez foliowanie, nowe systemy lakierowania. Zakończył wystšpienie stwierdzeniem, iż dalszy rozwój technologiczny drukowania offsetowego jest możliwy tylko przy bardzo cisłej współpracy biur projektowych i orodków badawczych zarówno producentów maszyn drukujšcych, jak i producentów farb, lakierów oraz podłoży drukowych.
Drugim referentem był Edward Godawa (nastšpiła zmiana w stosunku do programu) z firmy Digiprint, specjalista w zakresie druku cyfrowego. Temat jego wystšpienia to: ăDruk cyfrowy i tradycyjny. Czy naprawdę stoimy przed dylematem wyboru?Ó. We wprowadzeniu do tematu autor zaprezentował poglšd, iż obydwie metody Đ tradycyjna i cyfrowa Đ sš komplementarne. W dalszych wywodach szczegółowo scharakteryzował zalety i wady druku cyfrowego, a następnie podobnie omówił zalety i wady druku analogowego. Po tej analizie porównawczej dokonał przeglšdu zastosowań praktycznych w różnych segmentach produkcji poligraficznej. W reklamie zewnętrznej (billboardy), gdzie w ostatnich latach nastšpił burzliwy rozwój, znajduje zastosowanie wielkoformatowy druk cyfrowy, konkurujš ze sobš technologie inkjetowe i elektrostatyczne. Kolejnym tematem było zastosowanie druku cyfrowego w produkcji opakowaniowej. W tym segmencie druk cyfrowy zaczyna dopiero zdobywać teren. Bardzo wysokie nakłady, niskie koszty jednostkowe, wysokie wymagania jakociowe powodujš, iż w dalszym cišgu dominujš tu technologie konwencjonalne.
Kolejnym tematem, jaki omówił Edward Godawa, było wykorzystanie techniki druku cyfrowego w specjalnych zastosowaniach przemysłowych. Jak dotychczas dominuje tu technika sitodrukowa. Chodzi o zadrukowywanie różnego rodzaju podłoży, takich jak ubrania, drewno czy plastik. Elastyczne sito stosowane w technice sitodrukowej pozwala na zadrukowywanie podłoży o zróżnicowanej geometrii. I tu wkracza Đ jako konkurent Đ druk cyfrowy, gdyż ta technologia również nie wymaga styku z podłożem.
Następny temat dotyczył strategii producentów maszyn tradycyjnych wobec druku cyfrowego. Stwierdzajšc, iż poligrafia ulega w ostatnim czasie silnym zmianom, prelegent podał przykład Internetu, który umożliwia proste drukowanie mediów przekazywanych drogš elektronicznš. Stanowi to długofalowš logikę rozwoju dla techniki druku cyfrowego. E. Godawa zakończył swe wystšpienie przewidywaniami dotyczšcymi rozwoju rynku poligraficznego w nadchodzšcych latach.
Kolejnym referentem był Jacek Hamerliński (Dział Systemów Graficznych Agfa Sp. z o.o.). Wystšpił z referatem na temat: ăCyfrowe otoczenie systemów i procesów poligraficznych. Stan obecny i spojrzenie w przyszłoćÓ opracowanym wspólnie z Janem Coxem (Agfa Gevaert NV).
Na wstępie Jacek Hamerliński stwierdził, iż poligrafia, tak jak inne dziedziny, uległa przemianom w wyniku szerokiego upowszechnienia komputerów. Z kolei w skróconej formie przedstawił historię technologii cyfrowych w poligrafii. Stwierdził zaskakujšco, iż historycznie bioršc Đ pierwszš ăcyfrowšÓ technologiš zastosowanš w poligrafii był... raster autotypijny! Następnie omówił zastosowanie komputerów w poligrafii. Przełomem w cyfrowej poligrafii okazał się rok 1984. Ukazały się 3 produkty: komputer Macintosh (z graficznym systemem operacyjnym), drukarka laserowa (rozdzielczoć 300 dpi) oraz program do składu stron PageMaker. Jednak najważniejszym produktem w owym czasie okazał się język programowy PostScript, w lad za nim RIP oraz błyskawicznie wykorzystany przez wielkie wydawnictwa DTPĐ sposób przygotowania publikacji: ăWydawnictwo na biurkuÓ. Rok 1991 charakteryzowało pojawianie się formatu wymiany danych znanego jako PDF. J. Hamerliński szczegółowo omówił główne cechy formatu PDF. Kończšc rozdział historyczny rozwoju druku cyfrowego wspomniał o zapleczu drukarni, rozwišzaniach wspomagajšcych zarzšdzanie. Autor podkrelił, iż ta dziedzina rozwija się ostatnio szczególnie dynamicznie i była w roku 2004 podczas targów drupa jednym z najważniejszych tematów.
ăCyfrowe systemy przygotowania publikacjiÓ były następnym tematem omawianym przez J. Hamerlińskiego. Autor scharakteryzował system DTP, który jest obecnie najczęstszym sposobem przygotowania publikacji do druku.
Następny temat przedstawiony przez J. Hamerlińskiego dotyczył ăCyfrowej przygotowalniÓ. Autor stwierdził, iż szybkoć przemian w omawianym zakresie była ogromna. Jeszcze niedawno powszechnym sposobem przesyłania prac do druku było dostarczanie ăplików otwartych". Obecnie najczęciej jest to PDF lub coraz rzadziej PostScript. Prelegent scharakteryzował następnie przebieg całego cyklu produkcyjnego w cyfrowej przygotowalni.
Kolejnym tematem wystšpienia autora były cyfrowe systemy sterowania drukiem i introligatorniš. Okazuje się, że cyfrowa przygotowalnia generuje znacznš liczbę parametrów bezporednio zwišzanych z wybranym procesem drukowania. Częć z nich musi być wprowadzona do maszyn drukujšcych i urzšdzeń w introligatorni. Następny temat to ăzarzšdzanie produkcjš poligraficznšÓ. W tej częci referatu omówiony został temat zarzšdzania zapasami magazynowymi w drukarni, a więc problematykš obsługi finansowej. Do tego włanie służš współczenie komputery.
Po przerwie, w drugiej częci konferencji jako pierwszy wystšpił Witold Wakowiak, zastępujšcy chorego autora referatu Jerzego Ponika. Jerzy Ponik, członek zarzšdu RR Donnelley Europe Sp. z o.o. w swoim referacie ăDziałalnoć poligraficzna i jej wynik, usługa czy produkt?Ó przedstawił sytuację branży poligraficznej w naszym kraju po wejciu Polski do Unii Europejskiej. Z jednej strony ułatwiło ono wstęp na rynki europejskie polskim przedsiębiorstwom. Z drugiej jednak wystšpiło zagrożenie dla naszej branży będšcej branżš usługowš.
Na wstępie autor referatu omówił ăZasady opodatkowania działalnoci poligraficznej przed i po przystšpieniu Polski do Unii EuropejskiejÓ. Uwagę skoncentrował na podatku VAT Đ problemie, jaki pojawił się po 1 maja 2004; chodzi o definicję eksportu towarów. Kolejnym tematem były ăUnijne przepisy o podatku VAT, dotyczšce dostawy towarówÓ, a następnie ăInterpretacja nowych przepisów VAT dotyczšcych działalnoci drukarskiejÓ oraz ăPraktyka innych krajów Unii EuropejskiejÓ i ăRozbieżnoci interpretacyjne w pismach organów podatkowychÓ.
W podsumowaniu opracowanym przez Jerzego Ponika autor ustosunkował się do brzmienia polskich przepisów VAT oraz praktyki przyjętej przez większoć krajów Unii Europejskiej nie pozostawiajšc wštpliwoci, że: ăzbycie przez drukarnię gotowych ksišżek, czasopism lub innych materiałów drukowanych na papierze własnym powinno dla celów tego podatku być klasyfikowane jako dostawa towarówÓ.
Kolejnym referentem był Witold Marszałek, konsultant współpracujšcy z podmiotami wyspecjalizowanymi w doradztwie w zakresie pozyskiwania rodków unijnych. Omówił temat ăJak korzystać ze rodków pomocowych przy wsparciu kredytowym i leasinguÓ.
Autor na wstępie przedstawił ogólnš charakterystykę funduszy unijnych dostępnych po wejciu Polski do UE, następnie okrelił definicje, dotacje dla poligrafii, rolę kredytów i leasingu w procesie ubiegania się o dotację. Podał też praktyczne wskazówki dotyczšce wypełniania wniosków.
Kolejny referent Đ Mariusz Sosnowski, dyrektor ds. oprogramowania i rozwoju w firmie Infosystems omówił temat ăDoskonalenie organizacji pracy drukarni przez wprowadzenie systemów zarzšdzaniaÓ. Na wstępie okrelił definicję pojęć zwišzanych z systemami zarzšdzania, następnie omówił: ăInformatyczny system zarzšdzania a system zarzšdzania jakocišÓ. Z kolei przedstawił problemy wynikajšce z braku systemu zarzšdzania w drukarni oraz omówił wdrożenie zintegrowanego systemu zarzšdzania w drukarni. Przedstawił też korzyci dla organizacji pracy drukarni wynikajšce z wykorzystywania systemów zarzšdzania.
Jako ostatni referent Rafał Rosłoniec, dyrektor zarzšdzajšcy w PRO Consulting Group, omówił temat ăStrategia i technika negocjacji w poligrafiiÓ.
We wprowadzeniu zaznaczył, iż po zmianach ustrojowych w Polsce nasi przedsiębiorcy nie byli przygotowani do prowadzenia negocjacji z partnerami z Zachodu, dlatego często zdarzało się, iż rezultaty były dalekie od ideału. Jednak prowadzone w kraju szkolenia z zakresu negocjacji szybko poprawiły sytuację.
Autor na poczštek omówił temat ăNegocjacje jako zjawisko oraz podejcie do ich prowadzeniaÓ. Z kolei scharakteryzował rolę analizy problemu negocjacyjnego, omówił przygotowanie merytoryczne do negocjacji, scharakteryzował rolę ustępstw w negocjacjach, wykorzystywanie gier i trików. W podsumowaniu referatu stwierdził, iż ăNegocjacje sš procesem, w którym w równym stopniu ważne jest przygotowanie merytoryczne, jak i psychologiczneÓ.
Sam tytuł konferencji, który był dostatecznie atrakcyjny, oraz informacje o niej na łamach prasy branżowej spowodowały, iż uczestnictwo było masowe. Niestety, tylko do przerwyÉ W drugiej częci konferencji uczestniczyła dużo mniejsza liczba osób. A szkoda, ponieważ problematyka tej częci była nie mniej ważna i interesujšca niż przed przerwš. Wniosek, jaki się nasuwa w zwišzku z tym, jest następujšcy: podzielić problematykę (w przyszłoci) na dwie imprezy. Po pierwsze uczestnicy wezmš udział w tej imprezie jako specjalici Đ technicy lub ekonomici i po drugie Đ umożliwi to dyskusję po każdym referacie, której niestety zabrakło, bo ze względów czasowych nie było to możliwe. AB
