Nowe standardy certyfikacji FSC firm drukarskich – część I

6 gru 2016 14:46

Nowa norma, oznaczona numerem FSC-STD-40-004 (Wersja 2-0), zaaprobowana w listopadzie 2007 ma uprościć procedury certyfikacji. Jest o tyle istotna dla firm drukarskich i wydawnictw, że stanowi kompilację kilku innych norm, instrukcji i wytycznych. W niniejszym tekście przybliżam jej najważniejsze wymagania. Nowe standardy mogą być dobrowolnie stosowane od momentu ich ogłoszenia, czyli od listopada 2007 roku, a obowiązkowo – dla nowo certyfikowanych firm – od 1 lipca 2008. Certyfikowane firmy będą oceniane stosownie do nowego standardu podczas audytów okresowych od 1 stycznia 2009 roku. Główne wymogi certyfikacji FSC dla firm drukarskich. Firmy drukarskie ubiegające się o certyfikat FSC w programie SmartWood (którego przedstawicielem jest NEPCon Sp. z o.o.) obowiązują uproszczone wymogi certyfikacji w porównaniu z firmami produkcyjnymi. Główne wymogi są sformułowane w postaci dwóch norm, z których pierwsza – nowa – FSC-STD-40-004 (Wersja 2-0) mówi o wymogach obowiązujących podczas obrotu materiałem certyfikowanym, a druga (o numerze FSC-STD-40-201) określa wymagania FSC dotyczące stosowania znaków handlowych FSC na wyrobach finalnych. Każda z powyższych norm FSC zawiera następujące, podstawowe wymogi certyfikacji: Odpowiedzialność i podział obowiązków. W przedsiębiorstwie powinna zostać wyznaczona osoba (lub stanowisko) odpowiedzialna za zgodność ze wszystkimi wymaganiami standardu. Odpowiedni personel (pracownicy, wykonawcy i podwykonawcy) powinien znać i rozumieć swój zakres obowiązków związany z systemem kontroli pochodzenia produktu. Jest to sprawdzane przez audytorów NEPCon podczas wizyt w firmie. Udokumentowane procedury. Przedsiębiorstwo musi posiadać pisemne procedury opisujące postępowanie gwarantujące spełnienie wszystkich wymagań normy, która ma zastosowanie w danej firmie. Dokumenty te muszą identyfikować osoby (lub stanowiska) odpowiedzialne za realizację danej procedury. Kopie dokumentów muszą być przesłane do firmy certyfikującej i ewentualnie poprawione przed wizytą audytora w przedsiębiorstwie. Rejestry i raporty. Przedsiębiorstwo przez min. 5 lat musi przechowywać dokładne, kompletne i aktualne zapisy (zestawienia, rejestry, raporty) potwierdzające spełnienie wymagań standardów kontroli pochodzenia produktu FSC oraz udostępniać je audytorom w czasie audytu certyfikacyjnego oraz okresowych wizyt w przedsiębiorstwie. Szkolenia. Firma zobowiązana jest zaplanować, przeprowadzić i udokumentować odpowiednie szkolenia dla pracowników odpowiedzialnych za poszczególne etapy procesu kontroli pochodzenia produktu. Kontrola produkcji i rejestry. Dla każdej grupy wyrobów przedsiębiorstwo musi co miesiąc rejestrować ilość (w stosunku objętościowym lub wagowym) surowca wejściowego, ilości materiału wykorzystanego do produkcji każdej z publikacji oraz ilości wyrobów (publikacji) sprzedanych jako certyfikowane FSC. Dwa rodzaje certyfikacji firm drukarskich: 1. Najprostszy model certyfikacji, wybierany przez większość drukarzy, dotyczy sytuacji, w której konkretne zamówienie na certyfikowaną publikację jest wykonywane jedynie w oparciu o konkretny papier certyfikowany. W tym przypadku będzie miał zastosowanie tzw. system transferowy normy FSC-STD-40-004 (Wersja 2-0) oraz FSC-STD-40-201 (używanie logo). Zgodnie z tymi wytycznymi firma musi:  Opracować pisemne procedury postępowania z materiałem certyfikowanym, które obejmują: I. Personel odpowiedzialny. II. Formularze i zapisy dotyczące śledzenia materiałów certyfikowanych oraz postępowania z nimi. III. Procedury opisujące zbieranie danych dotyczących ilości zakupionego materiału certyfikowanego, produkcji i sprzedaży certyfikowanej w podziale na grupy wyrobów FSC, dostawców/odbiorców i miesiące. IV. Procedury znakowania wyrobów oraz użycia logo. V. Przechowywanie dokumentacji i zapisów związanych z certyfikacją. Warto zaznaczyć, że firma NEPCon dostarcza swoim klientom wzory powyższych procedur, które mogą być łatwo zaadaptowane do potrzeb konkretnej firmy.  Znaleźć certyfikowanego dostawcę i zweryfikować ważność jego numeru certyfikatu (np. poprzez bazę www.fsc-info.org lub składając zapytanie do NEPCon Sp. z o. o.).  Na zamówieniach na papier określić, że publikacja wymaga surowca certyfikowanego i sprecyzować jego rodzaj.  Sprawdzić, czy papier certyfikowany został dostarczony zgodnie ze specyfikacją i że dokumenty towarzyszące przesyłce zawierają wszystkie niezbędne informacje, tj. nazwę i kod certyfikacyjny dostawcy, określenie kategorii surowca.  Po przyjęciu surowca certyfikowanego oznakować go (np. przez użycie przywieszek lub wewnętrznych etykiet) albo osobno go składować.  Do produkcji zamówienia na certyfikowaną publikację użyć tylko papieru certyfikowanego, który nie może zostać zmieszany z papierem niecertyfikowanym. Muszą to zapewnić odpowiednie procedury lub znakowanie palet.  Prowadzić bieżący rejestr ilości materiału pobranego do produkcji i gotowego wyrobu (publikacji). Posłuży on również do wykonania miesięcznych zestawień, które są weryfikowane przez audytorów.  Fizycznie oddzielić finalny wyrób certyfikowany od niecertyfikowanego, np. przez specyficzne oznakowanie.  Na fakturach oraz innych dokumentach (np. specyfikacja, CMR) podać następujące dane: I. Nazwa i adres odbiorcy. II. Data. III. Opis wyrobu, w tym jego zdefiniowanie. IV. Ilość. V. Kod certyfikacyjny. VI. Musi być jasne, które wyroby na fakturze są certyfikowane, a które nie (jeśli są sprzedawane razem). VII. Kategoria FSC wyrobu (np. mieszany wg FSC, FSC – z recyklingu).  Prawidłowo umieścić logo FSC i zwrócić się do NEPCon z prośbą o aprobatę stosowania logo (przy pierwszym użyciu) zarówno na wyrobach, jak i materiałach informacyjnych, promocyjnych i reklamowych. 2. Drugi model certyfikacji (oparty na tzw. systemie progowym normy FSC-STD-40-004 [Wers-ja 2-0] oraz normie FSC-STD-40-005) umożliwia mieszanie papieru certyfikowanego i niecertyfikowanego w trakcie produkcji w ściśle określonych proporcjach. Główne różnice w porównaniu z wyżej opisanymi wymogami to:  Do produkcji certyfikowanej partii materiału (np. konkretnej publikacji) można użyć maksymalnie 50% masy włókien niecertyfikowanych. W tym przypadku całość publikacji może być deklarowana jako certyfikowana pod warunkiem, że dostawcy niecertyfikowanego papieru posiadają tzw. certyfikat drewna kontrolowanego FSC i zamieszczą kod tego certyfikatu na fakturach dostawy. Na chwilę tworzenia niniejszego tekstu niewielu dostawców posiada certyfikat drewna kontrolowanego wg normy FSC-STD-40-005 na papier, co może być poważną przeszkodą w użyciu tego modelu certyfikacji.  W przypadku, jeśli materiał wejściowy certyfikowany jest oznaczony jako z „kredytu FSC” (np. na fakturach), w całości może on być uznany za certyfikowany. Jeżeli pochodzi z systemu progowego wg normy FSC-POL-40-004 lub z systemu procentowego (wg normy FSC-POL-40-001), firma powinna wziąć pod uwagę procent materiału uwzględnionego na fakturze do kalkulacji procentu nakładu, który może zostać uznany za certyfikowany. cdn.