Płyty Agfy do technologii CtPczęœć I

6 gru 2016 14:44

Firma Agfa produkuje wszystkie typy płyt fotoczułych i termoczułych, które stosowane sš w technologii od komputera do formy drukowej. Wszystkie płyty (z wyjštkiem folii :Setprint) majš podłoże aluminiowe elektrochemicznie ziarnowane i anodowo utlenione. Wszystkie płyty należy przechowywać w opakowaniu fabrycznym w temperaturze poniżej 30ĄC, przy wilgotnoœci względnej 30-70%. Do naœwietlania płyt firmy Agfa stosować można zarówno rastry klasyczne, jak i rastry stochastyczne lub raster XM (klasyczny ze stochastycznš eliminacjš punktów) Agfa :Sublima. Przy technologii od komputera do formy drukowej płyty naœwietlane sš spójnym promieniowaniem laserowym, które w nieznacznym stopniu ulega rozproszeniu w warstwie œwiatłoczułej. Dzięki temu otoczka wokół punktów drukowych jest znacznie mniejsza niż przy klasycznych płytach analogowych. Wszystkie płyty Agfy sš kompatybilne z innymi systemami CtP i mogš być naœwietlane w dowolnej naœwietlarce dla danego typu płyt przy zastosowaniu odpowiedniego lasera lub diody laserowej oraz możliwoœci ewentualnej dalszej obróbki płyt. Formy drukowe wykonane ze wszystkich płyt firmy Agfa (z wyjštkiem folii :Setprint) w maszynie drukujšcej zachowujš się jak konwencjonalne formy aluminiowe i nie wymagajš specjalnych roztworów nawilżajšcych ani specjalnych farb. Stosowane sš do prac wielobarwnych o wysokiej gęstoœci (liniaturze) rastra. Wszystkie formy po wydrukowaniu można przechowywać, ale często archiwizacja na dyskietkach jest łatwiejsza niż przechowywanie form. 1. Płyty fotoczułe Płyty te sš czułe na promieniowanie laserowe od 400 do 700 nm. Dzielš się na: Ľ fotoutwardzalne (płyty Agfa :N91v i :N91), Ľ fotodyfuzyjne (płyty Agfa :Lithostar Ultra V od violett Đ fioletowy, Ultra O od ortochromatyczny i Ultra R od rot Đ czerwony) oraz Ľ folie poliestrowe :Setprint. 1.1. Płyty fotoutwardzalne Płyty fotoutwardzalne na elektrochemicznie ziarnowanym i anodowo utlenianym podłożu aluminiowym majš warstwę fotopolimeryzujšcš o wysokiej œwiatłoczułoœci pokrytš warstwš ochronnš zabezpieczajšcš warstwę œwiatłoczułš przed utlenieniem. Obróbka płyt obejmuje: Ľ naœwietlanie laserowe: Đ płyty :N91v (v od violett Đ fioletowy) za pomocš stosunkowo tanich naœwietlarek z diodš fioletowš 405-410 nm, np. za pomocš naœwietlarek Agfa :Galileo VS i VXT lub Agfa :Palladio; Đ płyty :N91 za pomocš naœwietlarek z laserem argonowym lub Fd:YAG 532 nm; Ľ obróbkę termicznš polegajšcš na wygrzewaniu płyt w temperaturze 120ĄC, która przyspiesza rozpoczętš w czasie naœwietlania polimeryzację; Ľ zmycie warstwy ochronnej; Ľ wywoływanie za pomocš alkalicznego roztworu, który usuwa elementy nienaœwietlone; Ľ płukanie; Ľ zagumowywanie. Przy obróbce płyt fotoutwardzalnych stosowane jest œwiatło ochronne: jasnożółte dla płyt :N91v, czerwone dla płyt :N91. Reprodukujš one obrazy rastrowe o stopniu pokrycia powierzchni od 3 do 97% dla gęstoœci rastra do 80 pkt/cm. Z płyt tych można uzyskać nakłady do 250 tys. odbitek, a po termicznym hartowaniu do 500 tys. odbitek. 1.2. Płyty aluminiowe fotodyfuzyjne Płyty fotodyfuzyjne na podłożu aluminiowym elektrochemicznie ziarnowanym i anodowo utlenionym posiadajš warstwę redukcyjnš, warstwę zaporowš z polimerem rozpuszczalnym w wodzie i warstwę fotograficznš, to jest warstwę żelatyny z halogenkami srebra (rys. 1). Warstwa zaporowa zapobiega dyfuzji składników pomiędzy warstwš halogenosrebrowš a warstwš redukcyjnš w czasie przechowywania płyt. Technologia wykonywania form drukowych obejmuje etapy (rys. 1): a) naœwietlanie laserowe, w czasie którego w warstwie halogenosrebrowej powstaje obraz utajony, natomiast w miejscach nienaœwietlonych pozostaje nierozłożony halogenek srebra. Naœwietlanie płyt: Đ :Lithostar Ultra-V następuje za pomocš stosunkowo tanich naœwietlarek z diodš fioletowš (400-410 nm), np. za pomocš naœwietlarek Agfa :Galileo VS i VXT lub Agfa :Palladio, Đ :Lithostar Ultra-0 następuje za pomocš naœwietlarek z niebieskim laserem argonowym (488) lub zielonym laserem Fd:YAG (532 nm), Đ :Lithostar Ultra-R następuje za pomocš naœwietlarek z diodš czerwonš (650-670 nm); b) wywoływanie za pomocš wywoływacza fotograficznego z dodatkiem kompleksujšcego zwišzku, np. tiosiarczanu sodowego. W czasie wywoływania następuje przekształcenie obrazu utajonego w obraz srebrowy, który pozostaje w warstwie górnej. W miejscach nienaœwietlonych halogenek srebra reagujšc z substancjš kompleksujšcš tworzy zdolny do dyfuzji zwišzek kompleksowy; c) dyfuzja trwajšca ok. 20 s, w czasie której zwišzek kompleksowy halogenku srebra dyfunduje poprzez warstwę zaporowš do warstwy redukcyjnej, gdzie następuje jego redukcja do srebra metalicznego o właœciwoœciach oleofilowych (zdolnego do przyjmowania farby); d) płukanie, w czasie którego zostaje usunięta warstwa zaporowa wraz ze znajdujšcš się na niej warstwš żelatynowš ze srebrem metalicznym. Płyty :Lithostar charakteryzujš się wysokš œwiatłoczułoœciš, co umożliwia wysokš wydajnoœć naœwietlania. Zaletš płyt :Lithostar Ultra V jest możliwoœć stosowania względnie taniej diody laserowej fioletowej o wysokiej trwałoœci i dużej głębi ostroœci. Otoczka dookoła punktu rastrowego przy naœwietlaniu płyt fotodyfuzyjnych praktycznie nie powstaje, ze względu na spójne promieniowanie laserowe oraz dlatego, że element drukujšcy zostaje wytworzony w miejscach nienaœwietlonych. Przy obróbce płyt fotodyfuzyjnych stosowane jest œwiatło ochronne: jasnożółte dla płyt :Lithostar Ultra-V, czerwone dla płyt :Lithostar Ultra-O, niebieskozielone dla płyt :Lithostar Ultra-R. Płyty reprodukujš obrazy rastrowe o zakresie stopnia pokrycia powierzchni od 2 do 98%. Wywoływacz, a zwłaszcza roztwór płuczšcy wzbogacajš się o zwišzki srebra i zużyte roztwory sš odbierane bez opłat przez firmy specjalistyczne, które odzyskujš zawarte w nich srebro. Wykonane formy drukowe należy przechowywać stronami użytkowymi skierowanymi do siebie w temperaturze 18-24ĄC i przy wilgotnoœci względnej 40-70%. Zalety płyt aluminiowych z warstwš fotodyfuzyjnš w stosunku do płyt fotoutwardzalnych oraz termoczułych to: Ľ stosunkowo wysoka œwiatłoczułoœć płyt, co umożliwia stosowanie tańszych naœwietlarek ze słabszymi laserami lub szybsze naœwietlanie; Ľ w przypadku :Lithostar Ultra-V możliwoœć stosowania stosunkowo tanich naœwietlarek z diodš laserowš fioletowš; Ľ możliwoœć drukowania wielobarwnych odbitek o takiej samej jakoœci jak z form drukowych wykonanych przy zastosowaniu innych płyt; Ľ wysoka rozdzielczoœć (> 200 l/cm). Z aluminiowych form fotodyfuzyjnych można uzyskać nakłady do 350 tysięcy odbitek bez termicznego hartowania formy drukowej, które nie jest możliwe. Doœwiadczenia produkcyjne wskazujš, że w porównaniu do płyt tradycyjnych barwy na odbitce sš bardziej nasycone, a przy stosowaniu rastra stochastycznego należy na formę nadawać więcej farby. Zarzuty gorszego przyjmowania farby przez płyty fotodyfuzyjne oraz trudniejszego wytworzenia równowagi farbowo-wodnej dotychczas nie zostały udokumentowane, a tym samym zarzuty co do powtarzalnoœci i standaryzacji procesu drukowania sš bezpodstawne. Nieuzasadnione jest również twierdzenie, że możliwa jest reakcja srebra w elementach drukujšcych ze składnikami farby lub roztworu nawilżajšcego, gdyż takie reakcje ze względu na odpornoœć srebra na wiele substancji chemicznych przy stosowaniu zwykłych farb i roztworów nawilżajšcych nie zachodzš. Płyty fotodyfuzyjne umożliwiajš uzyskanie tanich i dobrych form drukowych, a ich wysoka œwiatłoczułoœć umożliwia wykonanie z dużš wydajnoœciš form drukowych przy użyciu stosunkowo tanich naœwietlarek fioletowych. Z tego powodu sš obecnie powszechnie stosowane. Twierdzenie o eliminowaniu tych płyt z drukowania gazetowego wynika z braku rozeznania co do ich œwiatłoczułoœci i zwišzanych z tym wydajnoœci urzšdzeń naœwietlajšcych. cdn. Prof. dr Herbert Czichon jest pracownikiem Instytutu Poligrafii Politechniki Warszawskiej