Presspublica œwiętuje 15-lecie

6 gru 2016 14:45

1 lutego br. wydawca ăRzeczpospolitejÓ, spółka Presspublica, obchodziła jubileusz 15-lecia. Firma powstała w 1991 roku; jej udziałowcami byli wówczas francuska grupa Roberta Hersanta (49%) i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita (51%). Powstanie spółki przyczyniło się do zmodernizowania pracy redakcji dziennika, budowy własnej drukarni, a przede wszystkim do przekształcenia dawnej gazety rzšdowej w niezależnš pod kierownictwem Dariusza Fikusa (redaktor naczelny ăRzÓ oraz prezes spółki). W roku 1996 udziały Hersanta odkupił norweski koncern Orkla. Obecnie 51% udziałów należy do firmy Presspublica Holding Norway (będšcej własnoœciš Orkli), a 49% do Przedsiębiorstwa Wydawniczego ăRzeczpospolitaÓ SA (kontrolowanego przez skarb państwa). Norwegowie m.in. rozbudowali bazę poligraficznš Presspubliki poprawiajšc jakoœć druku gazety. Ostatnia inwestycja (z końca ub.r.) to kolejne urzšdzenia do obróbki po druku. Inwestycja w systemy Feraga oznacza dla drukarń Presspubliki wdrożenie założeń projektu XtraWin. Projekt ten, opracowany i promowany ostatnio przez firmę Ferag, ma stanowić alternatywę dla wielu drukarń gazetowych, w których maszyny drukujšce i urzšdzenia do obróbki po druku sš eksploatowane głównie w nocy, zaœ w dzień Đ często ămajš wolneÓ. XtraWin zakłada, że przy użyciu tego samego sprzętu będš produkowane tzw. produkty półakcydensowe, łšczšce cechy typowe dla gazety i luksusowego magazynu. Presspublica zakupiła bęben zbierajšco-szyjšcy UniDrum do drukarni w Koninku k. Poznania, jak również bębny obcinajšce SNT do obydwu swoich zakładów (drugi mieœci się w Raszynie k. Warszawy). Konfiguracja bębnów SNT jest w przypadku obu drukarń niemal identyczna. Pracujš one on-line, przy czym w Raszynie do bębna trafia produkt zszyty wczeœniej w aparacie złamujšcym maszyny drukujšcej. Z kolei w Koninku maszyna drukujšca Geoman została rozbudowana o aparat złamujšcy trzeciego łamu (tzw. quarterfolder), co umożliwia produkcję w formacie połowy tabloidu. Schodzšce z maszyny składki trafiajš następnie do zainstalowanego off-line systemu składajšcego się z bębna zbierajšco-szyjšcego UniDrum (pierwszego tego typu urzšdzenia w Polsce) i bębna obcinajšcego SNT. Zestaw ten pozwala na produkcję w różnych formatach (tabloid, A4 i mniejszych), z opcjš dodania okładek i wszywek do produktów tabloidowych oraz wklejania płyt CD i DVD. Elżbieta Ponikło, wiceprezes Presspubliki mówi, że w zwišzku z rozbudowš częœci introligatorskiej przewidywane jest też drukowanie w zakładach spółki produktów broszurowych, stałych dodatków tematycznych, a nawet typowych akcydensów. Realizowana inwestycja nie wpłynęła bezpoœrednio na wzrost mocy produkcyjnych zakładów, jednak wyjœcie z nowš ofertš do klientów zewnętrznych, których zlecenia stanowiš już œrednio 45% produkcji, może się przełożyć na pełniejsze wykorzystanie maszyn. ăRzeczpospolitaÓ to pod względem nakładu dziennik nr 4 w Polsce (250 tys. egz). Każde wydanie składa się z kilku grzbietów, drukowanych na papierze o różnych kolorach. Wydawca planuje też wprowadzanie nowych dodatków tematycznych i wrzutek (m.in. wielostronicowej wkładki motoryzacyjnej z ogłoszeniami). Presspublica od niedawna jest także wydawcš Gazety Giełdy ăParkietÓ. Od poczštku roku 1999 prezesem spółki jest Grzegorz Gauden, od 2004 pełnišcy także funkcję redaktora naczelnego ăRzeczpospolitejÓ. Ostatnio o gazecie zrobiło się głoœno za sprawš opublikowania przez niš Đ za prasš niemieckš i duńskš Đ karykatur Mahometa. Ich publikacja w prasie zachodnioeuropejskiej wywołała burzę w krajach islamskich, a także wœród wyznawców islamu mieszkajšcych w innych krajach. Ostro zareagował Muzułmański Zwišzek Religijny w Polsce. Grzegorz Gauden tłumaczył, że publikacja karykatury miała służyć obronie wolnoœci słowa, choć w końcu przeprosił za ten fakt. Niemniej powołany przez rzšd K. Marcinkiewicza szef rady nadzorczej Presspubliki, Andrzej Liberadzki, w udostępnionym mediom liœcie do Gaudena sugeruje mu podanie się do dymisji. Gauden twierdzi, że nie przewiduje takiej opcji. Opracowano na podstawie biuletynu IWP nr 1/2006, informacji firmy Ferag oraz ăGWÓ z 7.02.2006