Roztwory zwilżające – część IV

6 gru 2016 14:58

Roztwór zwilżający musi być nie tylko dostosowany do jakości wody, ale również odpowiednio dobrany w zależności od maszyny, typu zespołu zwilżającego, stosowanych form drukowych, podłoża drukowego i farby. W celu uzyskania właściwej jakości roztworu należy stosować odpowiednie dodatki do wody. Napięcie powierzchniowe Dla prawidłowego przebiegu procesu drukowania bardzo ważne jest utrzymanie właściwego napięcia powierzchniowego farby, roztworu zwilżającego, formy, a także wzajemnego napięcia granicznego pomiędzy nimi. Napięcie powierzchniowe każdej cieczy określa zdolność powlekania powierzchni, na której się znajduje. Wewnątrz dowolnej cieczy poszczególne cząsteczki wywierają na siebie siły kohezji i wzajemnie się przyciągają. Cząstki znajdujące się przy powierzchni są przyciągane tylko jednostronnie przez siły skierowane do wnętrza. Powoduje to zwiększenie ich energii, a tym samym tworzenie na powierzchni cieczy swoistej cieniutkiej błonki. Każda ciecz wykazuje naturalne dążenie do posiadania jak najmniejszej ilości tego typu cząsteczek i zajmowania tym samym przestrzeni o minimalnej powierzchni przy maksymalnej jej objętości. Idealnym kształtem, do którego dąży ciecz, jest kula. Im mocniejsze są siły przyciągania cząsteczek we wnętrzu cieczy, tym wyższe jest jej napięcie powierzchniowe. Oznacza to, że kropla cieczy szybciej przyjmie kształt kuli, a tym samym będzie miała zdolność zwilżenia mniejszej powierzchni. Woda niezależnie od jej twardości ma napięcie powierzchniowe wynoszące w przybliżeniu 72 mN/m. W drukowaniu offsetowym roztwór zwilżający o takim napięciu powierzchniowym nie mógłby w dostatecznym stopniu zwilżać i powlekać powierzchni formy drukowej. Dlatego też do roztworu zwilżającego dodaje się alkohol izopropylowy. Powoduje on obniżenie napięcia powierzchniowego, a tym samym zwiększa zdolność roztworu do powlekania miejsc niedrukujących formy oraz tworzenia cienkiej, ale równomiernej i stabilnej warstewki. Do roztworu można dodawać również inne substancje, które osłabiają siły międzycząsteczkowe i redukują w ten sposób jego napięcie powierzchniowe. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu dodatek tensydów, które niestety ułatwiają pienienie się roztworu i powodują konieczność stosowania odpieniaczy. Redukcja napięcia powierzchniowego stwarza dodatkowo możliwość obniżenia ilości podawanego roztworu, a tym samym uzyskania wymiernych oszczędności ekonomicznych. Temperatura roztworu W procesie drukowania ważną rolę odgrywa właściwa temperatura roztworu zwilżającego. Najkorzystniejsza jest temperatura w granicach 8-12°C, czyli o ok. 10°C niższa od temperatury otoczenia. Zbyt wysoka temperatura może powodować następujące problemy: n podwyższoną podaż środka zwilżającego, a tym samym obniżoną gęstość optyczną pełnych tonów druku, n wypływanie farby w roztworze zwilżającym, n częściowe nachodzenie farby na wałki, n zwiększone zużycie alkoholu izopropylowego, n redukcję lepkości roztworu zwilżającego, n wzmożone rozmnażanie się mikroorganizmów, grzybów, alg itp. cdn. Artykuł sponsorowany Fragment książki Ewy Rajnsz pt. „Barwy druku. Offset arkuszowy”