W procesie drukowania offsetowego poza farbą bierze udział roztwór zwilżający. I tak jak farba ma za zadanie pokryć miejsca drukujące formy, tak miejsca, które nie powinny drukować, muszą być na formie pokryte roztworem zwilżającym. Jakość roztworu odgrywa ogromną rolę, tym bardziej, że podczas drukowania farba tworzy z wodą emulsję.
Zawartość wodorowęglanów. Wodorowęglany zawarte we wszystkich wodach naturalnych reagują lekko alkalicznie i prowadzą do podniesienia wartości pH środka zwilżającego. Przy wysokiej zawartości wodorowęglanów w wodzie wartość pH może przekroczyć poziom technologicznie zalecany dla drukowania offsetowego.
Zdolność buforowania dodatków do środków zwilżających powinna być dostosowana do konkretnej zawartości wodorowęglanów w wodzie.
Dlatego też przed zastosowaniem jej do przygotowania roztworu zwilżającego bardzo ważne jest zbadanie nie tylko jej twardości ogólnej, ale i zawartości wodorowęglanów.
Chlorki, azotany i siarczany. Zawarte w wodzie chlorki, azotany i siarczany mogą wywoływać korozję części metalowych maszyny drukującej lub sprzyjać jej powstawaniu. Dlatego też, aby zapobiegać zjawiskom korozji, zawartość tych jonów w wodzie przeznaczonej do przygotowania roztworów zwilżających nie może przekraczać:
– chlorki – maksymalnie 25 mg/l
– siarczany – maksymalnie 50 mg/l
– azotany – maksymalnie 20 mg/l
Metody uzdatniania wody
W niektórych przypadkach przed zastosowaniem do przygotowania roztworu zwilżającego należy wodę uzdatnić. Konieczne jest to, kiedy:
– pobierana jest ona z różnych źródeł i posiada różne wartości twardości ogólnej i zawartości wodorowęglanów;
– jej skład podlega sezonowym wahaniom;
– jest twarda, o twardości ogólnej powyżej 15-18°n;
– zawiera jony w postaci chlorków, siarczanów, azotanów itp., które mogą zaburzyć proces drukowania;
– jej przewodność elektryczna wynosi ponad 500 µS/cm i wykazuje wahania tej wartości o ponad 200 µS/cm.
Najpopularniejszymi metodami uzdatniania wody są:
– zmiękczanie,
– odsalanie.
Zmiękczanie wody. Metoda ta służy do usuwania z wody takich składników jak wapń i magnez, które ją utwardzają. Zawartość wodorowęglanów i ogólna zawartość soli pozostają bez zmian. Instalacje do zmiękczania wody są proste i bardzo popularne.
Zmiękczanie wody jest korzystne tylko w przypadkach, kiedy problem stanowi zbyt wysoka ogólna twardość wody, a nie zawartość wodorowęglanów.
Odsalanie. Jeżeli woda zawiera bardzo dużą ilość wodorowęglanów, najlepszym rozwiązaniem jest jej pełne odsalanie. W ostatnich latach najpopularniejszą metodą stała się odwrotna osmoza.
Woda uzdatniona tą metodą zostaje prawie całkowicie pozbawiona soli przez specjalne membrany. Po oczyszczeniu zawiera tylko 2-5 proc. ich początkowej zawartości.
Jeśli woda stosowana w procesie drukowania będzie posiadała bardzo niską twardość ogólną, może w negatywny sposób oddziaływać na ten proces, powodując: tonowanie, pienienie się, tworzenie niestabilnej równowagi farbowo-wodnej, szablonowanie.
Dlatego też, aby woda nadawała się do stosowania jej w drukowaniu, zawsze po zabiegach uzdatniania metodą osmozy odwrotnej należy ją doprowadzić do twardości 8-12°n. Najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie specjalnych preparatów uzupełniających zawartość soli.
Czasem stosuje się dodatek wody wodociągowej, nie jest to jednak zalecana metoda ze względu na występujące różnice parametrów jakościowych wody. cdn.
Artykuł sponsorowany
Fragment książki „Barwy druku. Offset arkuszowy”
Ewa Rajnsz
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
